เบ้าตาของซ่งซานเเดงก่ำเเละยังจงใจใช้หลังมือเช็ดน้ำตาอย่างเงียบๆ
ส่งมาถึงวิลล่าแล้ว
เเววตาของซ่งซานมองดูที่สีจิ่วเฉินอย่างคาดหวัง “จิ่วเฉินเข้าไปข้างในดื่มชาก่อนไหม”
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวมีประชุมที่บริษัท” สีจิ่วเฉินปฎิเสธ
“เเค่น้ำชาถ้วยเดียวใช้เวลาไม่นานหรอก ฉันอยู่ที่นี่คนเดียวรู้สึกเหงา”
“ผมบอกแล้ว ถ้าคุณรู้สึกเหงาก็พาครอบครัวมาอยู่ด้วยกัน” สีจิ่วเฉินเเนะนำ
“ฉันบอกพวกเขาเเล้ว พวกเขาไม่คุ้นกับที่นี่” ซ่งซานรีบพูดเท็จ ความสบายแบบนี้ เธอจะให้ครอบครัวที่เธอเกลียดชังมาเสวยสุขด้วยได้ยังไง?
พวกเขานำความเจ็บปวดมาให้ก็เพียงพอเเล้วที่เธอจะเกลียดพวกเขา
“งั้นก็เกลี้ยกล่อมพวกเขาให้มาอยู่เป็นเพื่อนคุณสิ” สีจิ่วเฉินพูดจบก็เหลือบมองนาฬิกา “ผมต้องไปแล้ว”
ซ่งซานรู้ว่าไม่อาจรั้งเขาไว้ได้เเต่เมื่อมองดูความหล่อเหลาที่น่าหลงใหลตรงหน้า เธอก็ทำใจกล้าโน้มตัวมาจากตำเเหน่งของเธอยื่นมือออกไปคิดจะกอดสีจิ่วเฉินมาจูบก่อนลงจากรถ
เเต่ปฎิกิริยาของสีจิ่วเฉินก็ไวเช่นกัน พอลมหายใจของซ่งซานมาใกล้ ฝ่ามือใหญ่ของสีจิ่วเฉินก็หยุดเธอไว้ สายตาของเขามีพลังที่ไม่สามารถทนได้ชนิดหนึ่ง “ลงรถไปเถอะ!”
ซ่งซานหน้าเเดงด้วยความเขินได้เเต่ลงจากรถไปอย่างอับอาย
มองรถของสีจิ่วเฉินออกไปเเล้วใบหน้าก็ยังรู้สึกร้อน ในใจคิดสงสัยว่าสีจิ่วเฉินไม่มีความต้องการทางร่างกายเลยหรือ หรือว่าข้างกายเขามีผู้หญิงคนอื่น?
เธออดคิดถึงครั้งก่อนที่บนคอของเขามีรอยจูบไม่ได้ ถ้าหากไม่ใช่ของถังจือซย่าก็ต้องเป็นของคนอื่นเเน่
บนเเท๊กซี่ถังจือซย่านั่งดูข้อความอย่างนึกเบื่อ ทันใดนั้นเธอมองไปที่การสนทนาระหว่างเธอกับจ้านฉิงเหย่ด้วยความประหลาดใจ เธอไม่ได้ตอบกลับข้อความเหล่านี้นี่นา!
เธอนึกย้อนไปอีกครั้ง เมื่อคืนเธออาบน้ำตอนเก้าโมงเป็นไปไม่ได้ที่ลูกชายจะมาตอบข้อความเหล่านี้ เเต่ตอนนั้นมีเเค่สีจิ่วเฉินที่อยู่บ้านของเธอคนเดียว
หรือว่าเป็นเขา
ถังจือสย่าอ่านคำพูดคำจาที่ใช้ ก็เดาได้เลยว่าต้องเป็นเขา!
น่าเกลียด!
เขามาเเอบดูข้อความของเธอเเละยังตอบข้อความกลับให้เธออีก
มาดูที่จ้านฉิงเหย่สารภาพรัก ถังจือซย่าไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี จ้านฉิงเหย่สารภาพรักอยู่บ่อยๆ เเละทุกครั้งก็ลึกซึ้งซะจนเธอเห็นเป็นเรื่องปกติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...