“ฮื่อ!” เด็กน้อยพยักหน้าอย่างมีความสุข
“เฉินเฉินทำไมพวกเราไม่เชิญคุณลุงจ้านมาร่วมล่ะ!” ถังจือซย่ารู้สึกว่าจ้านฉิงเหย่เหมาะสมกว่า
“ฉิงเหย่เพิ่งรับช่วงต่อจากบริษัทยุ่งมากๆไม่มีเวลาเข้าร่วม”
“ฉันลองถามเขาดูให้เขาจัดการให้” ถังจือซย่ารู้สึกว่าจำเป็น
“ไม่ได้นะหม่ามี๊!เมื่อกี้เสี่ยวชิงรู้ว่าคุณลุงสีเป็นพ่อของผมเเล้ว ถ้าเปลี่ยนเป็นคุณลุงฉิงเหย่ความก็เเตกพอดี” ถังอวี่เฉินรีบโต้เเย้ง
ถังจือซย่า “…”เธออยากร้องไห้ เมื่อกี้ผู้ชายคนนี้ยอมรับมั่วซั่วทำไมนะ!
สีจิ่วเฉินยิ้มที่มุมปาก “ฉันจะเเสดงเป็นพ่อให้สมบทบาทเลย”
“ผมก็ตั้งตารอ” ถังอวี่เฉินปรบมือเล็กๆของเขา
“ฉันจะเลี้ยงหนูกินของอร่อยๆ” ผู้ชายพูดจบก็พูดว่าจะเปิดประตูด้านหลังเอาเด็กน้อยเข้าไป ถังจือซย่ารีบมาอุ้มลูกชายหันไปพูดกับใครสักคน “ไม่รบกวนประธานสีคืนนี้ฉันจะหุงข้าวให้เขากินเอง”
ถังอวี่เฉินกลับมาสู่อ้อมกอดของหม่ามี๊ เงยหน้าขึ้นเเละพูดกับสีจิ่วเฉิน”คุณลุงสีมากินข้าวบ้านผมใหม ฝีมือการทำอาหารของหม่ามี๊ดีมาก…” คำพูดต่อไปของเด็กน้อยโดนมือหนึ่งมาปิดไว้ทันที”
ถังจือซย่าปิดปากเล็กๆของลูกชายไว้หันไปพูดกับผู้ชายว่า “ฝีมือการทำอาหารของฉันเเย่มากเลยไม่เชิญคุณ”
ริมฝีปากของผู้ชายโค้งขึ้นยิ้มเล็กๆ “ฉันไม่รังเกียจ” พูดจบก็สงสารเด็กน้อยที่โดนเอามือปิดปากไว้ “อย่าปิดปากเด็กเเล้ว”
ถังจือซย่าเพิ่งนึกขึ้นได้ตอนนี้จึงรีบปล่อยมือ เด็กน้อยสูดหายใจดวงตาโตกระพริบโต้เเย้ง “ หม่ามี๊ฝีมือทำอาหารเห็นชัดๆว่าเก่งมาก ทำไมหม่ามี๊ถึงพูดโกหก”
ถังจือซย่ามองดูลูกชายไม่มีคำพูดใด เลื่อยขาเก้าอี้ฉัน คุณก็เลื่อยซะมีความสุขซินะ?
โอ๊ย!ต้องโทษเธอสอนให้ลูกพูดความจริงมาตลอดห้ามพูดโกหก เเละเธอก็ยังคงมั่นใจในฝีมือการทำอาหารของตัวเอง
“คุณลุงสีพวกเราไปจ่ายตลาดเป็นเพื่อนหม่ามี๊เถอะ!” เด็กน้อยเงยหน้าพูด
ถังจือซย่ากระเเทกศรีษะชนเข้าไปในอ้อมเเขนของชายหนุ่ม เเละชายหนุ่มก็รีบคว้ามือเธอไว้เเละโอบเอวเล็กๆของเธอไว้ ทั้งสองคนอยู่ใกล้กันมาก
ใบหน้าที่สวยงามของถังจือซย่าตื่นตระหนกคิดอยากถอยหลัง ส้นเท้าเตะไปที่ประตูครัว ตามองไปทางที่จะถอยหลังกลับ
เธอเอื้อมมือไปจับมือชายหนุ่มเเต่ชายหนุ่มก็โอบเอวเธออีกครั้ง ในครั้งนี้ยิ่งใกล้กันเข้าไปอีก กระทั่งเธอต้องกอดเอวเขาไว้เเน่น
ถังจือซย่ารีบสลัดให้พ้นจากเขา ผลักเขาออกไปด้วยความตกใจพูดอย่างโกรธๆว่า “คุณนั่งบนโซฟาได้ใหมอย่าทำให้วุ่นวาย”
ผู้ชายบางคนเป็นผู้บริสุทธิ์จริงๆนะ
เขาเเค่อยากมาดูว่าเธอต้องการให้ช่วยใหม เเละเป็นเธอที่โผเข้าอ้อมกอดเขาสองครั้งยังต้องโดนเธอดุ
“ต้องการให้ช่วยใหม” สีจิ่วเฉินหรี่ตาถาม

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สนุกค่ะ ปลดล็อค อ่านให้เพิ่มให้หน่อยค่ะ หากมีราคาสนับสนุน ประมาณ 100-200บาท น่าจะดีน่ะค่ะ...
กำลังสนุกเลย ปลดล็อคเพิ่มได้ไหมค่ะสนุกดีค่ะ...
ขออ่านเพิ่มได้ไหมค่ะ...
ชำระเงินแล้วแต่อ่านไม่ได้ติดต่อทางไหนได้บ้างค่ะ...
ขอดูฟรีเพิ่มอีกได้ไหมค่ะตอนที่ 1120-1125...
ชอบค่ะ แต่ราคาปลดล็อคแพงไปนิดนึงค่ะ...
ปลดล๊อกเหรียญไม่ได้ ต้องทำยังไงบ้าง...
ชอบค่ะ แต่ช่วยปลดล็อคให้อ่านต่อได้ไหม ไม่มีเงินซื้ออ่านได้เลยค่ะ...
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...