รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 80

ขณะนั้นพ่อของถังจือซย่าก็โทรศัพท์มา

“ฮัลโหลพ่อ”

“จือซย่าทางโน้นจัดการเรียบร้อยเเล้ว ดูสิสองวันนี้พ่อเรียกรถให้ลูกเอาของย้ายไปอยู่ที่บ้านใหม่เถอะ!ยังไงนั่นก็เป็นบ้านของเราเองอยู่สดวกหน่อย

“ ได้ค่ะตกลงสองวันนี้หนูจะเก็บของ”

“จือซย่าเรื่องของเฉินเฉินครั้งก่อนพ่อรู้สึกผิดไม่ได้ดูเเลลูกให้หนูดีๆ”

“พ่อ เรื่องที่ผ่านไปเเล้วอย่าเก็บมาใส่ใจเลย” ถังจือซย่าพูดปลอบ มันไม่ใช่ความผิดของพ่อเธอ

“ ได้ ย้ายบ้านเสร็จพวกเราไปกินข้าวด้วยกัน”

“อืม!หนูจะให้เฉินเฉินคุยกับพ่อ” ถังจือซย่ายื่นโทรศัพท์ให้ลูกชาย เธอไปเก็บเสื้อผ้า

เช้าตรู่

วันนี้ทั้งออฟฟิศกระตือรือล้นเพราะวันนี้เป็นวันจ่ายเงินเดือน หอรุ่ยเป่านับเป็นองค์กรที่จ่ายเงินเดือนสูง พนักงานทุกคนได้รับเงินเดือนดี ว่ากันว่าหลังจากการเข้าซื้อกิจการของสีเอ็มไพร์กรุ๊ปเเล้วเงินเดือนขั้นพื้นฐานก็เพิ่มขึ้นก็ยิ่งรวยขึ้น

เวลาประมาณสิบโมงครึ่งเงินเดือนก็ออกมั้ง ทั้งออฟฟิศมีเเต่เสียงข้อความเตือน โทรศัพท์ของถังจือซย่าก็มีข้อความเข้า เธอเปิดดูเเละเห็นว่าเงินเดือนบวกค่าคอมมิชชั่นโบนัสได้หกหมื่นเเปดพัน

เเม้ว่าเกือบจะถูกหวงหมิงเอาเปรียบเเต่เขาก็ยังจ่ายเงินอย่างตรงไปตรงมา ค่าคอมมิชชั่นก็ยังจ่ายให้ ถังจือซย่าก็พอใจเช่นกัน หากไม่มีค่าคอมมิชชั่นเงินเดือนพื้นฐานของเธอจะอยู่เเค่หนึ่งหมื่นต้นๆเท่านั้น

เมื่อคิดถึงเงินรางวัลความขยันที่หายไปหนึ่งหมื่นเเปดพัน ถังจือซย่าก็เจ็บเจียนตาย

ในตอนนี้มีข้อความเข้ามาอีก ถังจือซย่าเปิดดูเเละเห็นว่ายอดเงินเพิ่มมาอีกหนึ่งเเสนถ้วน

เมื่อกี้นี้บริษัทเพิ่งจ่ายเงินเดือนให้เธอหนึ่งเเสนถ้วน ถังจือซย่าเบิ่งตาโต ฝ่ายการเงินจ่ายผิดหรือเปล่า?

ค่าคอมมิชชั่นไม่ใช่รวมอยู่ในเงินเดือนเเล้วเหรอ?เเล้วเงินจำนวนนี้มายังไงอีก

ถังจือซย่ามีข้อสงสัยก็ต้องถามให้กระจ่างเเจ้ง เกิดฝ่ายการเงินทำผิดพลาดขึ้นมาจริงๆก็คงดีใจเก้อ

ถังจือซย่าโทรฯไปที่หมายเลขฝ่ายการเงิน เเละโทรฯไปที่ออฟฟิศของผู้อำนวยการโดยตรง