รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 81

ประมาณสิบโมง ห้างสรรพสินค้า ในร้านหลุยส์ วิตตอง

ซ่งซานกำลังดูกระเป๋าขณะนั้นเองโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เธอรับสาย “โหลเเม่”

“ซานซาน เเกมีเงินใหม?น้องชายของเเกต้องจ่ายค่าเรียนพิเศษช่วงนี้ ยืมเเกมาหมุนหน่อย”

“เเม่ ฉันมีเงินที่ไหนกัน ตอนนี้จะเลี้ยงตัวเองยังลำบากเลย ฉันไม่มีเงินให้น้องชายจ่ายค่าเทอมหรอกนะ” ซ่งซานปฎิเสธ

“วันวันหนึ่งเเกมัวทำอะไรอยู่?วันๆไม่ทำอะไรเอาเเต่กินกับนอนใช่ใหม!ฉันเลี้ยงเเกมาเปล่าประโยชน์ เเค่เงินสองพันหยวนยังไม่มีปัญญา ทำไมเเกไร้ประโยชน์อย่างนี้!” เสียงเเหลมเล็กของผู้หญิงด่าเข้ามา

ซ่งซานอดทนต่อการด่าของเเม่อย่างไร้ความรู้สึก รอด่าจนพอใจเเล้ว เธอค่อยวางสายไป เเละพูดระบายความโกรธกับพนักงานที่อยู่ข้างๆ “กระเป๋าเเถวนี้ใส่ถุงมาให้หมด ฉันเหมา”

พนักงานเบิ่งตากว้างด้วยความตกใจมองที่ซ่งซานอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อกี้เธอรับโทรศัพท์ เธอก็ได้ยินคิดไม่ถึงว่าเธอจะมีเงินซื้อกระเป๋าทั้งเเถว

ตอนซ่งซานรูดบัตรเธอหยิบบัตรสีดำไม่จำกัดวงเงินจ่ายเเล้วออกไป

ตอนเที่ยง ร้านอาหารระดับไฮเอนด์

ซูเหม่ยนั่งตรงข้ามซ่งซานอย่างยับยั้งชั่งใจ “พี่ซานซานนี่เป็นครั้งเเรกที่ฉันมารับประทานอาหารในสถานที่มีระดับเเบบนี้ มันหรูหรามาก!

ซ่งซานเเสร้งถือกาเเฟอย่างสง่างามเเล้วจิบคำหนึ่ง “เสี่ยวเหมย บอกฉันทีช่วงนี้้ถังจือซย่ามีข่าวอะไรบ้าง!

“พี่ซานซาน พี่รู้ใหมเร็วๆนี้มีจัดงานประกวดอัญมณี?ผลงานของถังจือซย่าได้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศเเละจะประกาศรายชื่อผู้ที่ได้รับรางวัลอาทิตย์หน้า ถ้าหากเธอได้รับรางวัลในครั้งนี้ บริษัทจะมีโบนัสให้หนึ่งล้านเลยนะ!” ซูเหม่ยพูดในดวงตาเผยให้เห็นความอิจฉาริษยา

“อะไรนะ?หนึ่งล้าน?” ซ่งซานก็ตกใจเช่นกัน

“ใช่เเล้ว!เดิมทีปีก่อนโบนัสเเค่หนึ่งเเสน เเต่ปีนี้ได้ยินมาว่าประธานสีเพิ่มเงินโบนัสเป็นหนึ่งล้าน น่าทึ่งจริงๆ”

ซ่งซานกำถ้วยในมือเเน่นจนเกือบทำถ้วยเเตก สีจิ่วเฉินเป็นคนเพิ่มเงินโบนัสหรือ?

“ประธานสีช่างกล้าจริงๆ” ซูเหม่ยถอนหายใจ

ซ่งซานในใจฉลาดเเหลมคมคิดออกทันทีว่าถ้านี่เป็นเงินโบนัสที่สีจิ่วเฉินเพิ่มให้ ผู้ชนะในครั้งนี้ต้องเป็นถังจือซย่าอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเขาต้องการตอบเเทนบุญคุณให้เธอ