รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 819

หลังจากฟังที่เธอพูดจบ เจียนจือเพ่ยถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง เขารู้สึกถึงพื้นที่ของตัวเองที่อยู่ภายในใจเธอและรับรู้ได้ถึงความสำคัญของตัวเองที่มีต่อเธอ ถ้าหากเป็นเพราะฤทธิ์ยาทำให้เขาต้องแต่งงานกับเฉียวเสวี่ยเม่ยจริงๆ

เธอจะทำยังไง ถึงแม้เขาจะรู้ตัวในภายหลัง แต่ก็คงสร้างแผลขนาดใหญ่ให้เธอไปเสียแล้ว

เจียนจือเพ่ยขบฟันแน่น เขาจะต้องทำให้ครอบครัวเฉียวชดใช้ที่ได้ทำร้ายผู้หญิงที่เขาแคร์มากที่สุดให้ได้

เจียนจือเพ่ยกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขนแน่น เขาเกยแก้มไว้บนหน้าผากของเธอ “ถึงแม้ความทรงจำฉันจะลืมเธอไป แต่ในใจและร่างกายไม่ได้ลืมตาม ความรู้สึกทุกอย่างกำลังบอกกับฉันว่า ฉันชอบเธอ ต้องการแค่เธอ”

น้ำตาของเยี่ยวานวานไหลพรั่งพรูออกมา โชคดีแค่ไหนแล้วที่เธอมาที่นี่ ถ้าหากเธอเกิดลังเลอีกสักนิด เธอจะต้องพลาดไปแน่ๆ

เธอรู้สึกได้ว่าสวรรค์ช่วยให้พวกเขาสมหวัง

“ขอโทษนะ ”เจียนจือเพ่ยก้มหน้าลง มือหนาเช็ดน้ำตาให้เธอด้วยท่าทางอ่อนโยน เขาประคองใบหน้าเล็กและเอนตัวลงมาจูบเธอ

น้ำตาของเยี่ยวานวานยังไม่แห้งดี แต่ก็รู้สึกได้ถึงจูบสัมผัสที่ลึกซึ้งของเขา

จูบนี้ช่วยปลอบประโลมหัวใจของเธอ ทำให้เธอรู้ว่าความสุขได้อยู่ตรงหน้าเธอแล้ว แค่เพียงเธอยื่นมือไปกอดเขาเท่านั้น

ณ ห้องรับแขก

เนี่ยเหยียนเฟิงและสีจิ่วเฉินถอนหายใจอย่างโล่งๆ ในที่สุดความจริงก็ถูกเปิดเผย และพาเพื่อนรักรอดตายจากยาชีวภาพได้สำเร็จ

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเซ้นส์ที่เฉียบแหลมก็คงจะไม่เอะใจเป็นแน่ ก็เหมือนกับคุณนายเจียนและหลานชายที่อยู่ด้วยกันมานาน ถึงแม้จะรับรู้ว่าเธอและหลานชายสนิทกันน้อยลง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ อีกทั้งคนในคฤหาสน์ต่างก็รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของคุณชาย ที่ทั้งเย็นชาและไร้ความรู้สึก แต่พวกเขากลับคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ

แต่เมื่อเนี่ยเหยียนเฟิงและสีจิ่วเฉินได้รับโทรศัพท์เพียงสายเดียวก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาแปลกไป

นี่คงจะเป็นความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสามที่ไม่สามารถขาดคนใดคนหนึ่งไปได้

“ค่ำวันนี้จะไปงานเลี้ยงของคุณหญิง นายใส่ชุดที่ดูเป็นทางการสักหน่อยนะ” สีจิ่วเฉินกำชับเนี่ยเหยียนเฟิง เพราะชุดสูทที่เขาใส่ไปเมื่อเช้าถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นชุดสีสันลายตาที่เขาใส่แล้วรู้สึกสบายกว่า

“ค่ำๆค่อยเปลี่ยนหน่า! ใส่ชุดสูทแล้วทำให้ฉันไม่สบายตัว” เนี่ยเหยียนเฟิงเอ่ยขึ้น