รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 83

นี่ทำให้เขาก้มศรีษะลงด้วยความประหลาดใจ ทำไมพอเขาคิดถึงผู้หญิงคนนี้ร่างกายก็มีปฎิกิริยาตอบสนองมากขนาดนี้

ตอนนี้ถังจือซย่าก็รู้เช่นกันเรื่องที่เขามีความสัมพันธ์เพียงคืนเดียวกับซ่งซานเมื่อห้าปีก่อน เธอคงเกลียดเขามากขึ้นไปอีก

ในขณะนั้นโทรศัพท์มือถือของสีจิ่วเฉินก็ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นรูปที่ถังจือซย่าส่งมารูปหนึ่ง ในรูปเป็นเสื้อยืดสีเหลืองพร้อมข้อความข้างล่างของเธอ

“นี่เป็นเครื่องเเบบกิจกรรมวันพ่อเเม่ลูก คุณเเน่ใจว่าจะเข้าร่วม?”

ชุดเครื่องเเบบนี่มันช่างธรรมดาจริงๆ ราคาขายในออนไลน์อยู่ที่สามสิบเก้าหยวนเก้าเซ็นต์ เนื้อผ้าเเละรูปเเบบก็เหมือนเเผงลอยริมถนน

“ฉันรับปากเฉินเฉินเเล้วต้องไปเเน่นอน” สีจิ่วเฉิน้เเก้ไขข้อความเเล้วส่งไป

“นี่ไม่ค่อยเหมาะสมกับฐานะคุณเท่าไหร่ ฉันเเนะนำให้คุณอย่าเข้าร่วม ฉันจะบอกคุณครูเองว่าฉันไปก็พอเเล้ว”

หลังจากที่สีจิ่วเฉินเหล่ตาดูข้อความจบ เขาก็ตอบกลับไปอย่างหนักเเน่นว่า “ฉันจะไปที่นั่นเเน่นอน”

ในขณะนี้ถังจือซย่ากำลังเอนนอนอยู่บนเตียงเห็นว่าผู้ชายคนนั้นยืนกรานที่จะเข้าร่วม เธอจึงไม่ขัดขวางเเละตอบกลับไปว่า “ก็ได้!วันศุกร์นี้บ่ายสองโมงเจอกัน”

“ได้ เฉินเฉินนอนหรือยัง” ชายหนุ่มถามมา

“นอนเเล้ว”

“เเล้วเธอทำอะไรอยู่”

“ฉันนอนอยู่บนเตียงส่งข้อความให้คุณอยู่” ถังจือซย่าตอบกลับประโยคหนึ่ง

“ถังจือซย่าฉันให้เธอหมื่นล้านเธอจะเเต่งงานกับฉันใหม” จู่ๆชายหนุ่มก็ส่งข้อความมา

ถังจือซย่าจ้องไปที่ประโยคนี้มีเสียงดังในหัว หมื่นล้าน?เเต่งงานกับเขา?

ฮ่าฮ่า!ผู้ชายคนนี้คิดว่าตัวเองเป็นมหาเศรษฐีเเลัวจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?

“ถ้าขาดผู้หญิงก็ไปหาซ่งซานของคุณซิ! ฉันขาดผู้ชายก็ไม่เอาผู้ชายที่เคยนอนกับซ่งซานหรอก” ถังจือซย่าตอบกลับข้อความไปอย่างเเน่วเเน่

บนโซฟาในห้องโถงของวิลล่า ใบหน้าที่หล่อเหลาเคร่งขรึมลง ร่างกายเต็มไปด้วยความกดอากาศต่ำ ผู้หญิงคนนี้รังเกียจเขาขนาดนี้จริงๆเหรอ?