สายตาของเนี่ยเหยียนเฟิงแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ สายตาค้างอยู่ที่ใบหน้าของเธอครู่ใหญ่
“อืม!” เขาตอบรับเรียบๆ
"งั้นฉันไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์" อันฉีโบกมือแล้วหยิบเสื้อและกางเกงที่เปลี่ยนแล้วออกไป แต่เธอไม่รู้ว่ามีเสื้อผ้าชิ้นเล็กๆ ตกอยู่ตอนที่เธอออกจากห้องน้ำ
เนี่ยเหยียนเฟิงวางหนังสือลง ตอนที่เตรียมจะเข้าห้องน้ำเพื่อแปรงฟันเข้านอน จู่ๆ เขาก็ถูกของสีชมพูบนพื้นดึงดูดสายตา เขาจึงเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมา
ดวงตาของเขาพลันหรี่ลง
มันคือชุดชั้นในของผู้หญิง
เนี่ยเหยียนเฟิงทิ้งมันลงในตะกร้าผ้าข้างๆ หน้าอกพลันกระเพื่อม ผู้หญิงคนนี้ขี้หลงขี้ลืมจริงๆ
อันฉีกลับมาที่ห้องแล้ว ตอนนี้เธอนอนอยู่บนเตียง เอียงหน้ามองดูพระจันทร์เต็มดวงนอกหน้าต่าง เธอรู้สึกประหลาดใจที่พบว่ามันช่างสวยงามมาก
มันคือสิ่งที่เธอไม่มีเวลาชื่นชมตอนที่อยู่เมืองนอกและที่บ้าน ทว่าเมื่ออยู่ที่นี่ เธอได้ชื่นชมสิ่งสวยงามรอบตัวอย่างเงียบสงบ
คืนนี้อันฉีหลับลึกมาก ทว่าไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด เสียงนกหวีดแหลมแสบหูจู่ๆ ก็ดังมาจากนอกหน้าต่าง อันฉีสะดุ้งตกใจลุกขึ้นนั่ง เห็นได้ชัดว่าเพิ่งจะรุ่งสาง แต่สนามกีฬาด้านนอกหน้าต่างก็มีเสียงดังคึกคักแล้ว
อันฉีรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่เป็นวิถีแบบทหาร เธอเปิดประตูห้องออกไปยืนที่หน้าประตูใหญ่แล้วมองออกไปข้างนอก สนามเด็กเล่นท่ามกลางหมอกยามเช้า ทำให้มองเห็นเงาร่างคนได้ไม่ชัดเจน แต่เธอรู้ว่ามีหลายคนยืนอยู่ตรงนั้น
หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงวิ่งที่ให้ความรู้สึกเป็นจังหวะอย่างมากห่างออกไป อันฉีกระพริบตา ยามเช้าบนภูเขามีชีวิตชีวามาก เสียงนกที่ไม่รู้จักร้องจิ๊บๆ เปี่ยมด้วยกลิ่นอายของธรรมชาติที่ไม่ปรุงแต่ง
เวลานี้เอง ร่างหนึ่งวิ่งผ่านเธอไป แล้วหันหน้ากลับมามองเธอ "คุณอันฉี อยากไปวิ่งด้วยกันไหม!"
ที่แท้คือเสี่ยวซื่อนั่นเอง เขาตื่นสายกว่าคนอื่นๆ จึงตามทีมใหญ่ไม่ทัน ต้องวิ่งไปคนเดียว
อันฉีจะนอนต่อก็นอนไม่หลับแล้ว จู่ๆ ก็รู้สึกสนใจขึ้นมา คิดว่าตอนอยู่เมืองนอกเธอก็วิ่งตั้งเยอะ กำลังกายไม่น่ามีปัญหา จึงพยักหน้า "ก็ดีค่ะ ฉันจะไปเป็นเพื่อนคุณเอง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...