แม้ว่าอันฉีจะเพิ่งมาอยู่ที่นี่เพียงวันเดียว แต่เธอก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศเรียบง่ายของที่นี่ ราวกับว่าไม่มีเรื่องปากหวานก้นเปรี้ยวเกิดขึ้นที่นี่ มีแต่ความจริงใจและบริสุทธิ์ใจต่อกัน
อันฉีพบว่าเธอชอบสภาพแวดล้อมการใช้ชีวิตแบบนี้มาก มันช่างผ่อนคลายเหลือเกิน
อันฉีกินข้าวเสร็จแล้วเริ่มต่อสู้กับเปลือกตาที่หนักอึ้ง จนกระทั่งเธอเอาหนังสือมาปิดหน้า ตกอยู่ในโลกแห่งความฝันและผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว
ช่วงเวลาสามทุ่มครึ่ง เนี่ยเหยียนเฟิงผลักประตูเข้ามา เขานึกว่าผู้หญิงคนนี้จะออกจากห้องกลับไปพักผ่อนที่ห้องของเธอแล้ว นึกไม่ถึง เธอยังไม่ออกไป และยังนอนหลับบนโซฟา
เนี่ยเหยียนเฟิงก็นึกขึ้นได้ว่าผู้หญิงนี่น่าปวดหัวจริงๆ เขาเดินไปที่โซฟาเอื้อมมือไปหยิบหนังสือที่ปิดหน้าอันฉีออก
ท่ามกลางแสงไฟคริสตัล ใบหน้างดงามราวกับไข่มุกเปล่งประกายส่องเข้ามาในดวงตาโดยไม่คาดคิด และผมที่ยาวสลวยราวกับเส้นไหมยุ่งเหยิงอยู่ด้านหลังศีรษะของเธอ ใบหน้าบอบบางเผยความเปล่งปลั่ง อิ่มเอิบและสะอาดสะอ้าน
เนี่ยเหยียนเฟิงหรี่ตาลงนิดหนึ่ง นับเป็นครั้งแรกที่เขาพินิจหญิงสาวอย่างเงียบๆ และยังเป็นครั้งแรกที่เขาชื่นชมความงามของผู้หญิง ดั่งภาพวาดที่มีชีวิตชีวาฉายอยู่ในดวงตาของเขา ปล่อยให้เขาชื่นชมได้ตามสบาย
ใบหน้าหญิงสาวที่มีหนังสือปิดอยู่แก้มแดงอมชมพู ขนตาหนางอนใต้เปลือกตาบางราวกับขนจั๊กจั่น แสงรวมตัวกันที่ปลายจมูกโด่ง ริมฝีปากสีแดงเชอร์รี่ของเธอเผยอเล็กน้อยดูเป็นธรรมชาติ
เนี่ยเหยียนเฟิงพินิจมอง ทันใดนั้นก็รู้สึกหายใจติดขัดนิดหน่อย ตัวเกร็งอย่างอธิบายไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อจ้องมองปากสีแดงเชอร์รี่ เขารู้สึกถูกกระตุ้นอย่างประหลาด
เนี่ยเหยียนเฟิงรีบยืนขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป ราวกับว่าหญิงสาวที่หลับใหลเป็นภัยอันตรายที่จู่โจมหัวใจของเขา
เสียงปิดประตูกลับปลุกอันฉีตื่นขึ้น เธอเลิกคิ้วและลืมตาขึ้น ลุกขึ้นนั่งรู้สึกหงุดหงิด
เธอมาหลับในห้องของเนี่ยเหยียนเฟิงได้ยังไง! ดูเวลาก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว แต่เขายังไม่กลับมา
อันฉีลงจากโซฟาก็พบว่าเท้าข้างที่แพลงดีขึ้นมาก ไม่รู้สึกปวดมากแล้ว เธอเดินกะเผลกออกจากห้องของเนี่ยเหยียนเฟิงกลับไปที่ห้องของตนเอง
ในสนามบาสเก็ตบอล เนี่ยเหยียนเฟิงกำลังเล่นบาสอยู่คนเดียวจนชุ่มเหงื่อเหมือนเปียกฝน เขายิงลูกบาสแรงกว่าปกติและไม่ปล่อยให้ตัวเองหยุด เขายิงไกลสามแต้มลงอย่างแม่นยำติดต่อกันหลายลูก เวลานี้เองลูกน้องของเขาก็มาเห็นเข้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...