รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 878

ในห้องประชุม อันฉีน้ำตาไหลหนองหน้าไปด้วยและรับสายโทรศัพท์ไปด้วย ฟังเสียงของพ่อ และยังมีเสียงแม่ของเธอ เธอสะอึกสะอื้นอย่างคุมไม่ได้ “พ่อจ๋า แม่จ๋า..”

“อันฉี เรื่องราวมันร้ายแรงกว่าที่เราคิด ลูกต้องเชื่อฟังหัวหน้าทีมเนี่ย และอย่าเพ่นพ่านไปไหน เราไม่อยากให้ลูกเกิดเรื่องขึ้นอีก” เสียงที่ส่งมาจากปลายสายของอันจงหยางจริงจังมาก

“แต่... พ่อกับแม่ต้องอยู่เจอกับอันตรายแบบก็เพื่อหนู มันเป็นความผิดของหนู หนูพาหายนะมาให้ แม่จ๋า หนูขอโทษ” อันฉีโทษตัวเองอย่างหนัก

หลี่เซี่ยนกำชับมาจากปลายสาย “อันฉีลูก แม่ไม่เป็นอะไรจ้ะ แม่รู้ว่าหนูเป็นห่วงแม่ แต่เรื่องนี้จบลงไปแล้ว หนูเป็นลูกสาวคนเดียวของเรานะ จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหนูไม่ได้ทั้งนั้น เข้าใจไหมจ้ะ”

“ญาติของเราทั้งหมดจะถูกย้ายไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัย รอให้เรื่องผ่านพ้นไป แล้วเราจะกลับมารวมกันอีกครั้งนะจ้ะ!”

“จริงเหรอคะ พ่อแม่จะถูกย้ายไปที่ที่ปลอดภัยด้วยเหรอ งั้นมาหาหนูที่นี่ได้ไหมคะ”

อันฉีรีบๆ อยากจะอยู่ด้วยกันกับพวกเขา

“ไม่ได้ลูก เราแค่จัดการที่ที่อยู่ใกล้ๆ น่ะ แต่ลูก ลูกคือสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องปกป้อง หนูต้องเชื่อฟังสิ่งที่หัวหน้าทีมเนี่ยพูด อย่าเพ่นพ่านไปทั่ว และอย่าสร้างปัญหาให้เขานะ” อันจงหยางบอกลูกสาวของเขาซ้ำๆ

ความผิดหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของอันฉี เธอพยักหน้าลง “ได้ค่ะ หนูจะเชื่อฟังเขา” “งั้นแค่นี้นะลูก วางสายก่อนนะ ต่อไปถ้าไม่มีเรื่องอะไร อย่าโทรมานะลูก” อันจงหยางที่อยู่ปลายสายวางสายลงหลังจากพูดจบ พวกเขารู้ว่ากองกำลังชั่วร้ายเหล่านั้นมีระบบตรวจจับการสื่อสารที่แข็งแกร่งทรงพลังมาก เขาไม่อาจปล่อยให้พวกนั้นหาตำแหน่งของลูกสาวเขาจนเจอได้

อันฉีเอาโทรศัพท์มือถือคืนให้เสี่ยวซื่อ เธอเงยหน้าขึ้น ถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นมองเห็นดวงตากังวลทั้งสี่คู่มองมาที่เธอ อันฉีรู้สึกอบอุ่นใจ เธอยิ้มให้พวกเขาน้อยๆ “ฉันไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่ทุกคนเป็นห่วงนะคะ”

“คุณอันฉีครับ อย่าเกลียดหัวหน้าทีมของเราเลยนะครับ มันเป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องปกป้องคุณ เขาแค่กำลังทำหน้าที่ของเขาให้เสร็จ” เสี่ยวซื่อพูดแทนลูกพี่ของเขา

“ใช่ครับ โปรดยกโทษให้หัวหน้าทีมของเราด้วยครับ! เขาดูอาจดูไร้เหตุผลไปหน่อย แต่เขารักสหายยิ่งกว่าใครนะครับ” หลี่หลงซินกล่าวเช่นกัน