หลังจากกลับมาถึงห้อง อันฉียังคงกอดแขนไว้แน่น รู้สึกไม่สบายใจและหวาดกลัวในภายหลัง ตอนนี้เธอตระหนักได้ว่า พลังความชั่วร้ายเหล่านั้นจะทำทุกอย่างเพื่อลิปสติกแท่งนั้น
และตอนนี้คนเหล่านั้นกำลังตามหาเธอไปทุกหนทุกแห่ง ความกลัวเหล่านี้เกิดหลังจากที่แม่ของเธอประสบอุบัติเหตุ มันกรบกวนจิตใจของเธออย่างรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าอันตรายนั้นเป็นเรื่องที่อยู่ห่างไกลจากเธอมาก แต่ตอนนี้กลับเหมือนมีคำสาปแห่งความตาย ปกคลุมอยู่บนหัวของเธอ
ในใจของเธออธิษฐานวิงวอนว่า ไม่อยากให้ใครก็ตามได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตเพราะเธออีก
ในค่ำคืนนี้ อันฉีไม่ได้ทานแม้แต่อาหารเย็นเลย เธอขลุกตัวอยู่ในห้องตลอดจนถึงเช้าของอีกวัน และในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอดูซีดเซียวไปทั้งตัว ใต้ตาก็มีรอยหมองคล้ำจางๆ
ขณะที่เธอออกมารับแสงแดด เสี่ยวซื่อก็พบเธอเป็นคนแรก “คุณอันฉี อรุณสวัสดิ์ครับ!”
“อรุณสวัสดิ์” อันฉีเม้มปากยิ้ม
“คุณไม่เป็นไรนะครับ!”
“ไม่เป็นไร” อันฉีส่ายหน้า เมื่อคืนนี้เธอฝันร้ายติดต่อกันหลายครั้ง ทำให้นอนหลับได้ไม่สนิท ตอนนี้เธอจึงไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงเท่าไหร่นัก
“คุณไม่ต้องห่วงนะ มีพวกเราอยู่ที่นี่ คุณจะปลอดภัยอย่างแน่นอน” เสี่ยวซื่อพูดปลอบประโลมเธอ
“อื้ม ฉันรู้” ในขณะที่อันฉีพูด ก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งวิ่งกลับมาท่ามกลางสายหมอกที่ห่างออกไปไม่ไกล และก็เป็นเพียงแวบเดียวที่เธอได้เห็นรูปร่างอันหล่อเหลาน่าหลงใหล เป็นเนี่ยเหยียนเฟิงเองที่อยู่ในนั้น
รูปร่างของเขามักจะเป็นที่สะดุดตาเสมอ แม้ว่าจะอยู่ในบรรดาผู้ชายที่โดดเด่นและมีความสูงเท่าๆ กัน เขาก็มักจะมีเสน่ห์ที่ไม่เหมือนใครอยู่ดี
“คุณอันฉี ลูกพี่ของเราชอบดื่มกาแฟตอนเช้าน่ะ เดี๋ยวคุณช่วยเอากาแฟไปให้เขาที่ห้องแทนหน่อยได้ไหมครับ” เสี่ยวซื่อหันไปเสนอกับเธอ
อันฉีตะลึงงันไปชั่วขณะ ก่อนจะเข้าใจความหมายของเสี่ยวซื่อ เธออยากจะหาโอกาสผ่อนคลายความสัมพันธ์ของเธอกับเนี่ยเหยียนเฟิงจริงๆ แต่ท้ายที่สุดเมื่อวานนี้เธอก็ปฏิบัติกับเขาแบบนั้น ยังมีอีกหลายวันที่ได้อยู่ด้วยกัน เธอเองก็ไม่อยากจะแข็งทื่อกับเขาไปตลอด
“ได้สิ เดี๋ยวฉันเอากาแฟไปให้เขาเอง” อันฉีรู้สึกปลื้มใจที่เสี่ยวซื่อช่วยเตือนเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...