ตอนค่ำ หลังจากที่ถังจือซย่ากล่อมลูกชายจนหลับไปแล้ว เธอก็กลับมาห้องของตัวเอง เอนตัวลงนอนบนเตียง สมองของเธออดไม่ได้ที่จะคิดวนไปเวียนมาเกี่ยวกับเรื่องเมื่อครู่นี้ และก็ไม่รู้ว่าทำไม ราวกับว่ามีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านทั่วทั้งร่างกาย
เป็นไปได้ยังไง ตั้งแต่ถูกย่ำยีเมื่อห้าปีที่แล้ว เธอก็มองว่าผู้ชายเหมือนภูตผีปีศาจ ต้องอยู่ให้ห่างพวกเขาเอาไว้ ไม่สัมผัสให้โดนตัวโดยเด็ดขาด นอกจากที่ต้องติดต่อกับจ้านฉิงเหย่เป็นครั้งคราวก็เท่านั้น แต่เธอก็แค่มีมิตรภาพที่บริสุทธิ์ใจให้แก่เขา
แต่ทำไม สีจิ่วเฉินถึงกระตุ้นปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาของเธอได้กันนะ หรือว่าจะเป็นเพราะผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์มากเกินไป
ถังจือซย่า ปฏิเสธในใจ เขาป็นผู้ชายของซ่งซาน บนร่างกายของเขามีกลิ่นของซ่งซาน เธอไม่ยอมให้เขาแตะต้องเธอได้อีกเด็ดขาด
ตอนเช้าของวันเสาร์ถังจือซย่าเพิ่งจะตื่นนอน ก็หยิบมือถือขึ้นมาตรวจเช็คข้อความอย่างเป็นนิสัย เธอเห็นข้อความแปลกๆข้อความหนึ่ง
เธอคิดว่าเป็นสแปม แต่ประโยคสุดท้ายของข้อความนั้น ทำให้เธอตกใจเสียจนลุกขึ้นนั่ง
ประโยคสุดท้ายของข้อความนั้นก็คือ "ฉันคือคนที่ข่มขืนเธอเมื่อห้าปีที่แล้ว เธอให้กำเนิดลูกชายฉันทำไมถึงไม่บอกฉันเลยสักคำ"
ใบหน้าของถังจือซย่าซีดลงในทันที เธอมองดูข้อความนี้อย่างหวาดกลัว ในสมองพลันว่างเปล่า
เป็นไปได้อย่างไร ห้าปีที่แล้วเจ้าหนุ่มคาวบอยคนนั้นรู้เรื่องที่เธอให้กำเนิดบุตรชายได้อย่างไร ซ่งซาน หรือว่าจะเป็นถังชิงชิงที่บอกเขาอย่างนั้นเหรอ
แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เรื่องที่ถังจือซย่าเกลียดชังและไม่อยากให้เกิดขึ้นมากที่สุดก็คือ คนชั่วคนนั้นจะปรากฏตัวขึ้นและขโมยลูกของเธอไป
จะต้องเป็นซ่งซานที่บอกเขาแน่! คาวบอยหนุ่มคนนั้นเป็นซ่งซานที่จัดหามาให้ เธอจะต้องเก็บช่องทางการติดต่อเขาเอาไว้แน่
ถังจือซย่าสงบสติอารมณ์ ตอบข้อความนั้นกลับไป "ฉันไม่รู้จักคุณ คุณจำคนผิดแล้ว"
“ถังจือซย่าหากไม่อยากให้ผมชิงลูกชายของคุณไป คุณเชื่อฟังผมจะดีที่สุด มิเช่นนั้น ผมก็จะชิงเอาลูกชายของคุณไปแน่"
พอถังจือซย่าเห็นข้อความของคนสารเลวนี่ ก็อยากฆ่าเขาทันที คนที่ก่อความผิดร้ายแรงคนหนึ่ง กล้าดีอย่างไรจะมาชิงลูกชายของเธอไป
"ถ้าคุณกล้าแย่งลูกของฉันไป ฉันก็จะฆ่าคุณ" ทุกคำพูดของถังจือซย่าเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
"หกโมงเย็นวันนี้ มายังสถานที่ที่ฉันนัดหมาย มิเช่นนั้น เธอก็รอให้ฉันลักพาตัวลูกชายของเธอไปได้เลย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...