อันฉีไม่มีอารมณ์จะกินข้าวจริงๆ ประจวบกับเธอไม่ได้ตักอาหารมามากนัก หลังจากกินเสร็จเธอจึงออกไป เธอกลัดกลุ้มใจเล็กน้อย และเตรียมตัวกลับห้องด้วยอารมณ์บูดบึ้ง
แต่เนื่องจากเธอก้มหน้าไม่มองถนน ในขณะที่เธอกำลังจะชนกับเสา มีมือของชายคนหนึ่งดึงแขนเธอไว้อย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้เธอได้รับบาดเจ็บที่หน้าผาก
อันฉีเงยหน้าขึ้นทันทีและเห็นใบหน้าของเนี่ยเหยียนเฟิง แม้จะอยู่ภายใต้แสงสีขาวที่สว่างจ้า ก็ไม่สามารถทำให้โครงหน้าที่คมชัดของเขาเลือนลางได้
"ขอบคุณค่ะ" อันฉีกล่าวขอบคุณอย่างสุภาพ และรู้สึกเสียใจกับนิสัยแย่ๆ ของเธอที่ไม่มองถนนเวลาเดิน
"พี่เนี่ย บังเอิญจังเลย!" ทันใดนั้นมีเสียงสะบัดสะบิ้งของผู้หญิงดังมาจากด้านหลัง และเรียกเนี่ยเหยียนเฟิงว่าพี่เนี่ยอย่างสนิทสนม
อันฉีหันศีรษะไปมองและเห็นจั่วอันอันเดินเข้ามาด้วยความกระตือรือร้น มองเนี่ยเหยียนเฟิงด้วยรอยยิ้มหวาน จากนั้นเธอถึงนึกขึ้นได้ว่าต้องทักทายอันฉี "สวัสดี ฉันชื่อจั่วอันอัน"
"อันฉี" อันฉียิ้มเบา ๆ
ผู้หญิงคนนี้เรียกเนี่ยเหยียนเฟิงว่าพี่เนี่ย คงสนิทกันมากน่าดู อันฉีพูดอย่างสติว่า "ฉันไม่รบกวนพวกคุณดีกว่า"
หลังจากพูดจบ เดิมทีอันฉีต้องการกลับห้อง แต่กลับมุ่งหน้าไปที่ประตูใหญ่อย่างหัวร้อน และท้องฟ้าด้านนอกยามค่ำคืนนั้นมืดมิดราวกับน้ำหมึก
เนี่ยเหยียนเฟิงไม่ได้มองไปที่จั่วอันอัน แต่หันศีรษะไปดูร่างที่หายไปจากประตู จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่จั่วอันอัน "คุณกลับไปพักผ่อนที่ห้องเลย!ผมยังมีธุระ"
หลังจากพูดจบ เนี่ยเหยียนเฟิงก็เดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว
อันฉีมาถึงสนาม เธอเดินผ่านผืนหญ้าและมองเห็นหินก้อนหนึ่งขวางทางอยู่ อันฉียื่นเท้าออกไปเตะมัน ใครจะรู้ว่าหินนั้นโผล่ขึ้นมาเพียงครึ่งเดียว และมากกว่าครึ่งถูกฝังอยู่ ในดิน ฉะนั้นการเตะครั้งนี้ หินไม่ขยับ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอเจ็บนิ้วเท้าซะเอง
"ซี้ด แม่เจ้า!" อันฉีย่อตัวลงด้วยความเจ็บปวด ไม่ได้ดั่งใจสักอย่างเลย
เธอไม่รู้ว่าในระยะห้าเมตรข้างหลังเธอ มีชายคนหนึ่งตามเธอมาตั้งนานแล้ว แต่เธอหมกมุ่นอยู่กับความคิดของเธอจนไม่ทันได้สังเกต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...