ในที่สุดเนี่ยเหยียนเฟิงก็เข้าใจ
อันฉีพูดต่อโดยไม่สนใจอะไร "ฉันยอมรับว่าฉันชอบคุณนิดหน่อย แต่ก็แค่รู้สึกดีนิดหน่อยเท่านั้นเอง คุณไม่ต้องกังวลว่าฉันจะตามรังควานคุณ ฉันยังไม่ถึงจุดจุดนั้น"
จู่ๆ เนี่ยเหยียนเฟิงก็ตระหนักได้ว่า เขาสามารถฟังเธอได้ตลอดโดยไม่ต้องพูด ดังนั้นเขาจึงเงียบและอยากฟังสิ่งที่เธอจะพูดต่อไป
อันฉีหายใจเข้าลึกและหันหน้าไปมองชายข้างๆ เธอ ดวงตาที่สวยงามของเธอมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่ครู่หนึ่ง และถามอย่างกระอักกระอ่วนว่า "คุณหนูจั่วพักห้องเดียวกับคุณใช่ไหม"
เนี่ยเหยียนเฟิงยังคงไม่ตอบ
จู่ๆ อันฉีก็รู้สึกราวกับมีหินก้อนใหญ่กดทับที่หน้าอกของเธอ กระทั่งเบ้าตาของเธอก็เริ่มแดงก่ำ เมื่อนึกถึงตอนที่เขานอนกับหญิงอื่นในห้องของเขา นึกถึงตอนที่เขานอนกอดหญิงอื่นไว้ในอ้อมแขน นึกถึงตอนที่เธอจะได้เห็นเขาแสดงความรักกับหญิงอื่น
อันฉีรู้สึกอยากจะหนีไป เธอจึงหันหน้าหนีและพูดด้วยความเศร้าใจ "เนี่ยเหยียนเฟิง เปลี่ยนคนมาคุ้มกันฉันได้ไหม ฉันไม่ต้องการการคุ้มกันจากคุณ"
"ทำไม" ชายที่อยู่ข้างๆ ถามด้วยเสียงแหบพร่า
เพราะประโยคนี้ทำให้จู่ๆ อารมณ์ที่เก็บกดเอาไว้ของอันฉีก็ระเบิดออกมา เธอถึงกับสะอึกสะอื้น "เพราะฉันไม่อยากเจอคุณ"
พูดจบ อันฉีก็ยกมือขึ้นเพื่อเช็ดใบหน้าของเธอ
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเนี่ยเหยียนเฟิงตกตะลึง เขาวางฝ่ามือใหญ่บนไหล่ของอันฉีเบา ๆ อันฉีไม่หันศีรษะมามอง แต่ขยับร่างกายของเธอเพื่อเว้นระยะห่างจากเขา
ในที่สุดเนี่ยเหยียนเฟิงก็ตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เขายืนตัวตรงและเดินไปข้างกายของอันฉี ภายใต้แสงไฟ ดวงตาของอันฉีน้ำตาไหลพราก เธอเม้มริมฝีปาก ใบหน้าเล็กๆ ของเธอเต็มไปด้วยความเศร้า
หัวใจของเนี่ยเหยียนเฟิงสั่นอย่างรุนแรง และสีหน้าของเขาก็ตึงเครียด เขาคุกเข่าลงและยื่นมือออกไปสัมผัสใบหน้าของเธอโดยไม่รู้ตัว อันฉีก็สั่นสะท้านด้วยความตกใจ และมองเขาอย่างว่างเปล่าด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา จนกระทั่งปลายนิ้วที่หยาบกร้านของเขาสัมผัสแก้มของเธอ
เธอตกตะลึง ราวกับว่าฝันอยู่ ผู้ชายคนนี้กำลังเช็ดน้ำตาให้เธอจริงๆ หรือ?
"คุณ...คุณไปเถอะ!" อันฉีตระหนักว่าให้เขาทำเช่นนี้ไม่ได้ คนรักของเขาก็อยู่ที่นี่ จะทำตัวใกล้ชิดกับเขาแบบนี้ได้อย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...