เขาไม่อยากรออีกต่อไป
“คุณจะบอกเธอว่ายังไง” อันฉีจิตใจสั่นไหว เพราะหวาดกลัวน้ำเสียงที่จริงจังของเขา
“บอกไปตามความจริงว่าผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เพื่อให้เธอยอมถอนหมั้น” เนี่ยเหยียนเฟิงไม่เคยล้อเล่นกับความรู้สึก
“อย่าบอกได้ไหมว่าเป็นฉัน” อันฉีมองเขานิ่งๆ
แววตาของเนี่ยเหยียนเฟิงวูบไหว ราวกับจำใจที่ต้องทำแต่เขาก็พยักหน้ารับปาก “ได้สิ ผมรับปาก”
“พยายามอย่าทำร้ายจิตใจของอันนั่วนะ” อันฉีขอร้องเขา
“คงยากหน่อย แต่ผมจะพยายามพูดให้ซอฟท์ที่สุด” เป็นเรื่องปกติที่เนี่ยเหยียนเฟิงจะต้องรักษาน้ำใจของอันนั่ว
อันฉีพยักหน้า “ขอบคุณ”
เนี่ยเหยียนเฟิงเมื่อเห็นว่าเธอไม่มีอะไรจะคุยกับตัวเองแล้วก็รู้สึกเศร้าไป “คุณไม่มีอะไรจะคุยแล้วเหรอ”
“ไม่มีแล้วล่ะ คุณออกไปได้แล้ว! หัวหน้าทีมเนี่ย” อันฉีกดความรู้สึกของตัวเองเอาไว้
เนี่ยเหยียนเฟิงดึงตัวเธอเข้ามากอด อันฉีเบิกตาโพลง “ไม่ต้องกังวลหรอกนะ พวกเราค่อยเป็นค่อยไปก็ได้”
อันฉีมองเขาอย่างตกใจ แสงไฟกระทบเข้ามาในดวงตาของเธอสะท้อนให้เห็นความหวังที่ซ่อนอยู่
“เชื่อผมนะ” สายตาของเนี่ยเหยียนเฟิงเด็ดเดี่ยวและมั่นคง เขาพูดจบก็กำลังจะเดินออกไป
“ให้ฉันเดินไปส่งคุณที่ประตูหน้าบ้าน หรือห้องใต้ดินไหม!” อันฉีเรียกเขาเอาไว้ก่อน เธอไม่อยากให้เขาเป็นอันตราย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...