“ถ้าเขาเชื่อฟัง เขาจะมานั่งในตำแหน่งเดียวกับผมในตอนอายุยี่สิบหกได้ยังไง”กัปตันหลิวถอนหายใจ “ติดต่อกับเขาตลอดเวลา บางทีเขาอาจเป็นกุญแจสำคัญให้เราค้นพบทางบุกเข้าไป”
“เขาต้องไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้น ไม่ง่ายที่รองประธานาธิบดีจะอธิบายตรงนั้นได้”
“เราต้องร่วมมือกับเขาให้ดี ไอ้เด็กบ้านี่สร้างปัญหาให้ฉัน”เมื่อกัปตันหลิวพูดจบ เขาก็สั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเปิดการสื่อสารตลอด ละไม่พลาดข้อความจากเนี่ยเหยียนเฟิง
ขณะนั้น ท่ามกลางเสียงปืนที่กึกก้องอยู่กลางหน้าผา ร่างที่ปีนหน้าผาด้วยมือเปล่าราวกับหมาป่าในทุ่งน้ำแข็งเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ขบวนรถออฟโรดที่ซ่อนตัวอยู่ลึกเข้าไปในป่าถูกปกคลุมด้วยหิมะหนาเป็นชั้นๆ และในรถ กัปตันหลิวมองที่ผู้ใต้บังคับบัญชาดูพวกเขาดำเนินการต่างๆ บนคอมพิวเตอร์ สุดท้ายแล้วผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็มองดูอย่างหมดหนทาง “ไม่มีทางได้รับข้อความจากกัปตันเนี่ยเลยจริงๆ เขาปิดการสื่อสารหรือไม่ก็พวกมันติดเครื่องป้องกันไว้”
“แย่ล่ะ อย่างนี้พวกเราก็ไม่รู้สิว่ากัปตันเนี่ยอยู่หรือตาย”สมาชิกในทีมที่มีท่าทางเสียงดังสาปแช่งด้วยน้ำเสียงต่ำ
“ไม่ต้องตกใจ ผมเชื่อว่าเหยียนเฟิงไม่ถูกฆ่าง่ายๆ ผมเชื่อในความสามารถของเขา
“แต่เมื่อกี้เราได้เห็นความรุนแรงของการยิงแล้วรุนแรงมาก ฝ่ายตรงข้ามใช้ทหารรับจ้างฮั้วที่เก่งกาจ ตอนนี้พวกเราเข้าใกล้ได้ยากมาก”
“พวกเราเชื่อมั่นในกัปตันเนี่ยเถอะ! รอข่าวจากเขาอีกครั้ง ถ้าไม่มีข่าวจริงๆพวกเราจะหารือเรื่องแผนการรบอีกครั้ง
เมฆดำกดทับลงมาอย่างหนาทึบหน้าผาถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ หิมะเย็นๆ ตกลงมาจากท้องฟ้าทีละก้อน
แสงสลัวๆ ก็ส่องเข้ามาภายใต้ปีกหมวกหนามีใบหน้าหล่อเหลาแบบชาวตะวันออก ดั้งจมูกโด่ง คิ้วลึก ดวงตาสีดำคู่หนึ่งมองไม่ลึกก็ยังเผยให้เห็นจิตวิญญาณที่เย็นชา
เนี่ยเหยียนเฟิงลดปีกหมวกลงและเดินเข้าไปในถ้ำอย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งทางเข้าถ้ำมีทางเดียวคือจากแคบไปกว้าง ในที่สุดก็มาถึงโถงถ้ำขนาดใหญ่ที่สามารถรองรับผู้คนได้หลายร้อยคน ที่นี่ได้สร้างสิ่งอำนวยความสะดวกไว้ทหารรับจ้างฮั้วหลายร้อยคนกำลังนั่งคุยกันและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ฆ่าเวลาที่แสนจะน่าเบื่อของพวกเขาทุกคนปกปืนไว้ประจำกายเผื่อเหตุฉุกเฉิน
ร่างสูงของเนี่ยเหยียนเฟิงสวมเสื้อคลุมทหารและพวกทหารอยู่ท่ามกลางพวกมัน เขาถือกาน้ำที่เป็นของที่นี่ไว้ในมือแล้วเดินไปที่ที่เทน้ำร้อนตามปกติ เขาเทน้ำในกาแล้วมุ่งหน้าไปทางหนึ่ง
เนื่องจากพวกเขาอยู่ในถ้ำที่ป้องกันได้ง่ายและโจมตีได้ยาก ทหารรับจ้างฮั้วทุกคนที่นี่จึงผ่อนคลาย พวกเขามีเหล้า เนื้อ และเงินอยู่ที่นี่ ซึ่งทำให้การป้องกันของพวกเขาอ่อนแอลง
ทหารรับจ้างฮั้วมีจุดอ่อนมาก นั่นคือพวกเขาทำงานอย่างอิสระและขาดความตระหนักรู้ในทีม เมื่อสิ่งต่างๆ ผิดพลาด ที่นี่มันก็เป็นสถานการณ์ที่อันตรายมากเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...