รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 995

“ถ้าเขาเชื่อฟัง เขาจะมานั่งในตำแหน่งเดียวกับผมในตอนอายุยี่สิบหกได้ยังไง”กัปตันหลิวถอนหายใจ “ติดต่อกับเขาตลอดเวลา บางทีเขาอาจเป็นกุญแจสำคัญให้เราค้นพบทางบุกเข้าไป”

“เขาต้องไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้น ไม่ง่ายที่รองประธานาธิบดีจะอธิบายตรงนั้นได้”

“เราต้องร่วมมือกับเขาให้ดี ไอ้เด็กบ้านี่สร้างปัญหาให้ฉัน”เมื่อกัปตันหลิวพูดจบ เขาก็สั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเปิดการสื่อสารตลอด ละไม่พลาดข้อความจากเนี่ยเหยียนเฟิง

ขณะนั้น ท่ามกลางเสียงปืนที่กึกก้องอยู่กลางหน้าผา ร่างที่ปีนหน้าผาด้วยมือเปล่าราวกับหมาป่าในทุ่งน้ำแข็งเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ขบวนรถออฟโรดที่ซ่อนตัวอยู่ลึกเข้าไปในป่าถูกปกคลุมด้วยหิมะหนาเป็นชั้นๆ และในรถ กัปตันหลิวมองที่ผู้ใต้บังคับบัญชาดูพวกเขาดำเนินการต่างๆ บนคอมพิวเตอร์ สุดท้ายแล้วผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็มองดูอย่างหมดหนทาง “ไม่มีทางได้รับข้อความจากกัปตันเนี่ยเลยจริงๆ เขาปิดการสื่อสารหรือไม่ก็พวกมันติดเครื่องป้องกันไว้”

“แย่ล่ะ อย่างนี้พวกเราก็ไม่รู้สิว่ากัปตันเนี่ยอยู่หรือตาย”สมาชิกในทีมที่มีท่าทางเสียงดังสาปแช่งด้วยน้ำเสียงต่ำ

“ไม่ต้องตกใจ ผมเชื่อว่าเหยียนเฟิงไม่ถูกฆ่าง่ายๆ ผมเชื่อในความสามารถของเขา

“แต่เมื่อกี้เราได้เห็นความรุนแรงของการยิงแล้วรุนแรงมาก ฝ่ายตรงข้ามใช้ทหารรับจ้างฮั้วที่เก่งกาจ ตอนนี้พวกเราเข้าใกล้ได้ยากมาก”

“พวกเราเชื่อมั่นในกัปตันเนี่ยเถอะ! รอข่าวจากเขาอีกครั้ง ถ้าไม่มีข่าวจริงๆพวกเราจะหารือเรื่องแผนการรบอีกครั้ง

เมฆดำกดทับลงมาอย่างหนาทึบหน้าผาถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ หิมะเย็นๆ ตกลงมาจากท้องฟ้าทีละก้อน