ลู่ม่านตลกกับคำถามน่ารักๆของเฉินจื่ออาน “เจ้าคิดว่าหนังเสือจะเอามาจากไหนล่ะ?”
เฉินจื่ออานอึ้ง เขายิ่งสับสนเข้าไปใหญ่ “ถ้าเมื่อก่อนยังอยู่หมู่บ้านไป่ฮัว ข้าอาจจะไปหาที่หลังเขาได้ ถ้าโชคดีก็อาจจะเจอ……แต่ตอนนี้……”
“เฉินจื่ออาน!” ลู่ม่านอดไม่ได้พูดตัดเขา “ทำไมเจ้าซื่อบื้อขนาดนี้กัน?”
เฉินจื่ออานทำหน้าบึ้ง “เสี่ยวม่าน เจ้าถามข้าเองนี่”
ฮ่าๆ……
“เอาล่ะๆ ข้าไม่ล้อเจ้าเล่นแล้ว พริกชี้ฟ้าลายเสือไม่ใช่หนังเสือจริงๆ ก็เหมือนเมนูชิ้นปอดสามีภรรยา แต่แน่นอนว่านั่นไม่ใช่ปอดของสามีภรรยาจริงๆ! แต่แค่ว่าพอทำพริกหยวกเสร็จแล้ว หน้าตาออกมาเหมือนหนังเสือก็เท่านั้น”
เฉินจื่ออานก็ถึงโล่งอก “งั้นก็ดี”
“พริกหยวกของเจ้ามีเยอะไหม?” ลู่ม่านพูดด้วยรอยยิ้ม “เจ้าไม่คิดจะเอาให้ข้าลองทำอาหารเลยหรือ?”
ก็ต้องลองทำอาหารอยู่แล้ว เพราะยังไงของที่เตรียมให้ฮ่องเต้ จะผิดพลาดไม่ได้เชียว
เฉินจื่ออานรีบเรียกคนไปที่กรมเกษตร หยิบเอาพริกหยวกที่พวกเขาคัดเลือกเอาไว้ทดลองทำอาหารมา
หรูเฟิงกับหรูอวี่เห็นพริกแบบนี้เป็นครั้งแรก ต่างก็แปลกใจกันมาก “พริกแบบนี้กินยังไงกัน?”
“มีข้าอยู่ทั้งคน ยังกลัวว่าจะกินไม่เป็นอีกหรือ?” ลู่ม่านพูดอย่างไม่ถ่อมตัว
หรูอวี่ก็รีบพูดว่า “ฮูหยิน ข้าช่วยล้างผักนะเจ้าคะ”
หรูเฟิงก็สนใจในด้านการทำอาหารเหมือนกัน ก็เลยรีบพูดว่า “งั้นข้าจะช่วยฮูหยินหั่นผักนะเจ้าคะ!”
ในวันปกติ ห้องครัวก็เหมือนโลกทั้งใบของเถียนหวังซื่อ ไม่คิดว่าวันนี้จะถูกคนแย่งไป เหลือแค่นางยืนอึ้งอยู่ตรงนั้นแล้วพูดว่า “งั้น……ข้าช่วยจุดไฟนะ!”
พวกผู้หญิงอยู่ในครัววุ่นกับการทำอาหารกันใหญ่
ตอนล้างพริกชี้ฟ้าลายเสือจะดึงก้านพริกกับเมล็ดพริกออกมาทำความสะอาด จากนั้นก็ใส่ลงไปในกระทะที่มีน้ำมัน และใช้ตะหลิวกดแล้วผัด
รอได้ที่แล้ว ก็ค่อยพลิกอีกด้าน
รอทั้งสองด้านเริ่มเหี่ยวแล้ว ก็ใส่ซีอิ๊ว น้ำส้มสายชู เกลือ และน้ำตาลเล็กน้อย พอได้ที่แล้วก็ตักออกมา
กลิ่นหอมในตัวของพริก แล้วใส่เครื่องปรุงซีอิ๊วน้ำส้มสายชูเข้าไป ทั้งครัวอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมจากพริก หรูอวี่อดไม่ได้กลืนน้ำลาย “ฮูหยิน นี่คือพริกชี้ฟ้าลายเสือหรือเจ้าคะ? หอมจังเลย!”
“เดี๋ยวไว้ให้เจ้ากินนะ!” ลู่ม่านพูดด้วยรอยยิ้ม
ที่จริงพริกชี้ฟ้าลายเสือมีหลายที่มักจะชอบยัดเนื้อหมูบดเข้าไปในพริก จากนั้นก็นำมาผัดให้หอม ที่จริงลู่ม่านไม่ค่อยชอบกินแบบนั้นสักเท่าไหร่ รู้สึกว่าแบบนี้ได้รสชาติมากกว่า
ส่วนเมนูตำพริกหยวกก็ง่ายเข้าไปใหญ่ พริกหยวกเอาก้านและเมล็ดออก แล้วหั่นง่ายๆ จากนั้นก็ใส่ลงไปเผาในหม้อดิน
ใส่เกลือ กระเทียม และใช้ไม้ตำพริกให้ละเอียด จนกระทั่งพริกละเอียดแล้ว ค่อยใส่น้ำมันพืชลงไป ก็กินได้เลยทันที!
ตอนที่ลู่ม่านทำธุรกิจไม่มีเงินกินข้าว ทุกครั้งก็จะกินพริกคู่กับข้าวต้ม ทั้งหอมและอร่อย
ดังนั้น ครั้งนี้พอทำออกมา นางก็สูดดมลึกๆ “กลิ่นที่คุ้นเคย!” เหมือนได้กลับไปเมื่อก่อนอีกครั้ง
สุดท้าย ลู่ม่านก็ทำหมูผัดพริกหยวก การทำหมูผัดพริกหยวกกับหมูสามชั้นผัดพริก เนื้อผัดพริกหยวก พริกหยวกผัดไข่มีวิธีทำคล้ายกันทั้งหมด
หั่นพริกกับเนื้อหมูเป็นเส้น นำเนื้อหมูลงไปผัดในกระทะแล้วใส่ซีอิ๊วกับน้ำส้มสายชูลงไป สุดท้ายก็ใส่พริกลงไปผัดจนพริกนุ่ม ก็ถึงตักใส่จาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตบ้านนาของแม่นางลู่ม่าน
เด็กไม่ตายเพราะแม่คลอดยากจะตายเพราะคนรับใช้ป้อนโจ๊กข้าวจนอิ่มตื้อ รอดได้คือดวงแข็งเว่อ...
อ่านไป งงไป ตัดสินประหาร หรืออภัยโทษ?...
หม่อมข้า? ใช้ MS Word ไม่ระวังเลย...
ตั้งแต่ต้นจนถึงตอน 337 แล้ว โดยภาพรวมพระเอกไม่ค่อยมีเสน่ห์ ไม่เฉียบแหลมเลย...
อะไรจะมีปมขนาดนั้น วุ่นวายตอกย้ำเหลือเกินเกี่ยวกับระบบศักดินา ทั้งที่มันเป็นคนละยุคสมัยกัน...
ตอน285-287 หายทำไงดี...
ตอนหายค่ะ 284แล้วกระโดดไป288เลยค่ะ...
บท 285-287 หายค่ะ 284แล้ว288เลย รบกวนด้วยค่ะ...
281-311 รบกวนด้วยค่ะ...
บทที่241-311 หายค่ะ...