ชีวิตบ้านนาของแม่นางลู่ม่าน นิยาย บท 568

“แม่ทัพเฉียน!” ลู่ม่านเดินไปหาแม่ทัพเฉียน กระชากแขนเขามา

“เมื่อกี้ท่านว่ายังไงนะ? ท่านเป็นใครกันแน่?”

ความอบอุ่นที่ไม่ได้สัมผัสมานานครอบงำหัวใจของเฉินจื่ออาน เขามองดูชุดแดงบนตัวของลู่ม่าน นางสวยมากจริงๆ

ตอนที่พวกเขาแต่งงานกัน ลู่ม่านไม่มีโอกาสได้ใส่ชุดแดงแต่งงานเลย ตอนนี้ นางจะแต่งงานกับคนอื่นแล้วเหรอ? แถมยังมีเด็กด้วย?

“ข้า...” เฉินจื่ออานอ้าปาก แต่พอนึกถึงเรื่องที่จวงลี่จ้งเตือน เขาก็กลืนคำพูดนั้นกลับไปอีกครั้ง

จวงลี่จ้งพูดถูก ตำแหน่งของเขาในตอนนี้ จะซ้ำรอยเดิมอีกไม่ได้

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ปกปิดความอ่อนแอในจิตใจ แม่ทัพเฉียนทำหน้าจริงจังแล้วพูดว่า “ยินดีกับฮูหยินด้วย ข้าบังเอิญผ่านมาพอดี เห็นฮูหยินจะแต่งงานแล้ว ข้าเลยมายินดีกับฮูหยินด้วย”

ลู่ม่านหัวใจหยุดเต้น มองดูคนตรงหน้าอย่างเหม่อลอย ที่แท้ เขาก็คิดว่านางจะแต่งงานแล้วนี่เอง

“เสี่ยวม่าน ใกล้ถึงเวลาแล้ว พวกเราไปกันเถอะ!” จวงลี่จ้งพูด

ลู่ม่านก็ถึงปล่อยแขนของแม่ทัพเฉียนออก แล้วเดินขึ้นรถม้ากับจวงลี่จ้ง

ตลอดทั้งทาง ลู่ม่านสับสนมาก

ลางสังหรณ์ของผู้หญิงบอกนางว่า แม่ทัพเฉียนในวันนี้จะต้องไม่มาพูดกับนางแค่นี้แน่ๆ

หลังจากเสร็จพิธีแล้ว ลู่ม่านก็อยากพาฉางเซิงกลับไป แต่ตระกูลจวงดึงดันบอกว่า ตามหลักแล้ว หลังจากที่รับบุตรบุญธรรมแล้ว ก็ต้องอยู่พักสองสามวัน โบราณเรียกว่าการกลับบ้าน

ตระกูลจวงจัดพิธีใหญ่โตขนาดนี้ ลู่ม่านก็จะใจแคบไม่ได้ ก็เลยยอมตกลง

แต่ฉางเซิงยังป่วยอยู่ ลู่ม่านจะให้เขาอยู่คนเดียวก็ไม่ได้ นางจึงไปอยู่ด้วยเลย แน่นอนว่า ที่นางอยู่ด้วยยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง นั่นก็คือ นางตั้งใจสร้างเรื่องขึ้นมา ดูปฏิกิริยาของแม่ทัพเฉียนว่าเป็นยังไง

พอลู่ม่านอยู่ต่อในบ้านตระกูลจวง ก็มีคนมากมายเริ่มวิพากษ์วิจารณ์กัน

“ตระกูลจวงกับจวนกั๋วกงเคยมีการหมั้นสมรสกันอยู่แล้ว ตอนนี้คุณหนูกู้ก็ไม่มีสามีพอดี คุณชายจวงก็รักแต่คุณหนูกู้ นี่เป็นคู่สร้างคู่สมจริงๆ”

“นั่นสิ!”

ข่าวนี้แพร่ออกไปไกลเหมือนนกที่กางปีกบินอย่างรวดเร็ว บินไปทั่วเมืองหลวง สุดท้ายก็ไปถึงพระราชวัง

...

ภายในห้องโถง ฮ่องเต้นั่งอยู่บนบัลลังก์

ด้านล่างคือหลี่หว่านถิงที่กำลังคุยกับฮ่องเต้ จวนอ๋องหนิงมีทั้งตายและแยกย้ายกัน หลี่หว่านถิงก็เข้ารับตำแหน่งอ๋องหนิงอย่างเป็นทางการ

คงเพราะเป็นผู้หญิง และเพราะมีอำนาจในมือ ดังนั้นฮ่องเต้ไม่มีอะไรก็จะเรียกหลี่หว่านถิงเข้ามาคุยกันในวังตลอด

กำลังคุยกันอยู่นั้น ด้านนอกก็มีคนเข้ามารายงานว่า “ฝ่าบาท แม่ทัพเฉียนน้อยมาเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”

เพราะในราชสำนักมีแม่ทัพเฉียนแล้วคนหนึ่ง ดังนั้นทุกคนจึงเรียกท่านนี้ว่าแม่ทัพเฉียนน้อย

“ให้เขาเข้ามา!” ฮ่องเต้พูด

หลี่หว่านถิงเห็นแล้วก็ลุกขึ้น “ฝ่าบาท แม่ทัพเฉียนน้อยมาเกรงว่าจะมีเรื่องสำคัญ หม่อมฉันขอตัวก่อนเพคะ...”