องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 101

แคว้นเฟิงเฉวี่ยนกับแคว้นหลางทำสงครามกัน แคว้นหลางขอเจรจาสันติกับราชวงศ์อู่แล้ว แต่ผลลัพธ์สุดท้ายก็ยังไม่ออกมาเสียที

ดูเหมือนทางด้านราชวงศ์อู่ตั้งใจถ่วงเวลา

ตอนนี้ ราชทูตของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนเข้าเมืองหลวงในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ บางอย่างในนั้นทำให้ชวนให้ขบคิดพิจารณาจริง ๆ

แต่ว่า

ในฐานะที่หลี่จุ่นเป็นเพียงท่านอ๋องเล็ก ๆ ที่ไม่มีอำนาจอะไร จึงไม่คิดสนใจเรื่องเหล่านี้ และเขาเองก็ไม่อาจสนใจได้ด้วย อย่างไรเสีย ตอนนี้เขาเองก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่อาจปกป้องตนเองได้ ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่จะถูกส่งตัวไปยังเมืองหลินชุ่นอย่างกะทันหัน

เขาต้องเร่งมือวางแผนให้เร็วขึ้น

ทว่า ถึงตอนค่ำ

จู่ ๆ อวี้เจียก็เคาะประตูห้องของหลี่จุ่น

“ท่านอ๋อง อวี้เจียมีบางอย่างอยากพูดคุยกับท่านอ๋อง”

น้ำเสียงอ่อนโยนของอวี้เจียดังขึ้นด้านนอกประตู

หลี่จุ่นกำลังแช่เท้า เมื่อได้ยินเสียงของอวี้เจียก็ผงะไป ลังเลอยู่สักครู่ และสุดท้ายก็ให้นางเข้ามา

เมื่อเห็นว่าหลี่จุ่นกำลังแช่เท้า อวี้เจียก็แสดงสีหน้าตกใจเล็กน้อย

หลี่จุ่นพูดขึ้นอย่างสบาย ๆ “แช่เท้าสักพักก่อนนอน จะช่วยขจัดความเย็นและทำให้จิตใจสงบ สามารถนอนหลับได้ดีขึ้น เจ้าเองก็กลับไปลองดูสิ”

อวี้เจียยิ้มอย่างมีเสน่ห์ “ขอบคุณท่านอ๋องที่บอก”

“อะแฮ่ม คือว่า เจ้ามาหาข้ามีเรื่องอันใดหรือ ?” หลี่จุ่นถามออกมาตรง ๆ

“ท่านอ๋อง อวี้เจียมีเรื่องอยากถาม หวังว่าท่านอ๋องจะช่วยคลายความสงสัยในใจของอวี้เจียได้” อวี้เจียพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

“เชิญพูดมา” หลี่จุ่นขมวดคิ้ว

สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้จะถามคงไม่ใช่เรื่องดีแน่

“ท่านอ๋อง อวี้เจียมาเพื่อเจรจาสันติ ตอนนี้ก็ผ่านไปหกสิบเจ็ดวันแล้ว แต่ฝ่าบาทก็ยังไม่ทรงให้คำตอบสักที อวี้เจียรู้สึกกังวลใจอย่างยิ่ง ตอนนี้ ได้ยินว่าราชทูตแคว้นเฟิงเฉวี่ยนเองก็กำลังจะมาถึงเมืองหลวงแล้ว เกรงว่าจะไม่เป็นผลดีต่อแคว้นหลางของเรา

ตอนนี้อวี้เจียรู้สึกกังวลใจอย่างยิ่ง กลางคืนอาจนอนหลับ เกรงว่าจะทำภารกิจไม่สำเร็จ ทำให้ราษฎรแคว้นหลางต้องตกอยู่ในสงคราม ท่านอ๋องเฉลียวฉลาดหาใครเทียบได้ จะช่วยคิดหาทางออกให้อวี้เจียสักวิธีได้หรือไม่ ? ขอร้องท่านอ๋องแล้ว !

ขณะที่พูด อวี้เจียก็คุกเข่าลงไปอย่างแรง

หลี่จุ่นอึ้งไปทันที !

ตกตะลึงจนตาค้างพูดไม่ออก !

รู้อยู่แล้วว่าผู้หญิงคนนี้ต้องไม่ได้ถามเรื่องดีแน่ แต่คิดไม่ถึงว่าจะถามคำถามนี้ แล้วจะให้เขาตอบอย่างไรดี ?