หลี่จุ่นแบ่งกำลังคนหนึ่งแสนสามหมื่นคนเป็นสิบสามส่วน ส่วนละหมื่นคน จากนั้นก็กระจายไปตามที่ต่าง ๆ
วางภารกิจต่าง ๆ ให้กับพวกเขา
แต่ละคนพกเสบียงไปแค่สองวัน หลังจากนั้นหากทัพศัตรูไม่มา เฟิงอู่หังและจักรพรรดินีจะเคลื่อนทัพมา ถึงตอนนั้นค่อยเสริมเสบียงและมุ่งหน้าไปยังเหยียนโจว
หลี่จุ่นจะอาศัยโอกาสนี้ตั้งชื่อใหม่ให้เจ็ดสิบสองค่าย เรียกว่ากองทัพสายฟ้า!
เถี่ยโถวถามหลี่จุ่นว่าทำไมถึงตั้งชื่อว่าสายฟ้า หลี่จุ่นคิดแล้วจึงตอบ
“โลกนี้แม้ข้าจะแข็งแกร่ง แต่ก็มีเรื่องที่มิอาจเอาชนะได้ มีเพียงสายฟ้าอันน่าเกรงขามจึงทำลายความมืดมิดอันหนาหนักได้...พวกเจ้าก็คือพลังในมือของข้า ข้าจะนำพวกเจ้า...ไปสู่อนาคต! ดังนั้นข้าจึงตั้งชื่อว่าสายฟ้า!”
พอเถี่ยโถวได้ยินสีหน้าตกตะลึง รู้สึกสุดยอดทั้งที่ไม่เข้าใจ!
หลี่จุ่นตบบ่าของเถี่ยโถวพลัน พูดด้วยความหมายลึกซึ้ง
“ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริง ไม่สมควรแข็งแกร่งแต่เพียงผู้เดียว ความแข็งแกร่งของคนผู้เดียวมิใช่ความแข็งแกร่งที่แท้จริง...พวกเราควรสามัคคีกัน ปลดปล่อยสายฟ้า ทำลายความมืดมิด!”
เถี่ยโถวทึ่งกับถ้อยคำนี้เดี๋ยวนั้น รู้สึกว่าตัวเองติดตามถูกคนแล้ว!
สมกับที่เป็นกุนซือ พูดจาดูมีการศึกษาเช่นนี้ เก่งเช่นนี้ พูดเสียให้คนรู้สึกฮึกเหิม!
เถี่ยโถวจับมือของหลี่จุ่นด้วยความตื่นเต้นฉับพลันพร้อมเอ่ยว่า
“พี่ใหญ่ ท่านต้องพาพวกเราพี่น้องคว้าชัยมาให้ได้นะ! ใช่ ทำลายความมืดมิดด้วยสายฟ้า! ต่อไปพวกเราพี่น้องก็คือพลังในมือของท่าน!”
“น้องชาย พูดได้ดี ๆ!”
พอเห็นเถี่ยโถวเลื่อมใส หลี่จุ่นเรียกว่าพอใจ
ดีที่ชาติก่อนตอนที่เล่นออเนอร์ ออฟ คิงส์1ชอบเล่นซือคงเจิ้นมาก รู้ว่าคำพูดเท่ ๆ ของพวกเขามาก ใช้หลอกเถี่ยโถวเจ้าคนกักขฬะได้ดีที่สุด
เห็นหรือยัง
เจ้านี่ฟังแล้วอึ้งไปเลย
หลังจากวางแผนเสร็จ หลี่จุ่นก็คิดจะทำกับดักสักหน่อย
หยวนเฟิงมีประสบการณ์ด้านนี้ ดังนั้นจึงยกภารกิจทำกับดักให้หยวนเฟิงนำพลหนึ่งหมื่นนายไปทำ
หยวนเฟิงถามขึ้นทันทีว่า
“กุนซือ พวกเราควรทำกับดักที่ใดดี”
หลี่จุ่นคิดแล้วจึงชี้ไปทางหน้าผาฝั่งเมืองหลินซุ่น
“ตรงนั้นแล้วกัน”
หยวนเฟิงอึ้ง ทำไมไม่ทำกับดักตรงทางใต้หน้าผาเล่า
จากนั้นก็คิดแล้วรับคำสั่งไปทันที
ตรงนี้ยอดเยี่ยม
ครั้นเตรียมการเสร็จ
เนื่องจากลงมือทำด้วยตัวเอง ดังนั้นหลี่จุ่นจึงรู้สึกอ่อนล้ามาก
เงยหน้ามองท้องฟ้ายามราตรี ดวงจันทร์กำลังส่องสว่าง
จู่ ๆ ก็นึกถึงวิชาจันทราพิฆาตที่ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์สอน จึงให้องครักษ์สองคนคุ้มกันให้ หาก้อนหินหนึ่งนั่งขัดสมาธิอาบแสงจันทร์
ถึงแสงจันทร์ครั้งนี้จะไม่ได้จัดการเป็นพิเศษ แต่ไม่แน่ว่าจะมีประโยชน์อยู่บ้าง
หลี่จุ่นเริ่มฝึก
ผลคือไม่ได้โคจรกำลังหลายอาทิตย์ หลี่จุ่นเปล่งแสงทั้งตัว เหมือนหลอดไฟทรงมนุษย์ ทำให้ภูเขาทั้งลูกสว่างไสว
พอเหล่าทหารเห็นก็นึกว่ากุนซือบ้านตัวเองจะขึ้นสวรรค์แล้ว
ต่างดูภาพนี้ด้วยความตกตะลึงพรึงเพริด ไม่มีใครกล้าส่งเสียงสักแอะ ไม่มีใครกล้าทำอะไรโดยพลการ
หลี่จุ่นแสดงอภินิหารต่อหน้าทุกคน ชั่วขณะทุกคนรู้สึกยำเกรงครั่นคร้าม โดยเฉพาะเหล่ากองทัพสายฟ้าที่กบดานอยู่บนเขาเป็นเวลาหลายปี ยิ่งรู้สึกว่ากุนซือมิใช่มนุษย์ธรรมดา!
ต้องเป็นเทพที่ลงมาจุติแน่!
หลี่จุ่นปักต้นหลิวโดยไม่หวังผล กลับทำให้กองทัพสายฟ้าศิโรราบโดยสมบูรณ์!
1 ชื่อเกมออนไลน์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...