องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 104

เฉาวานวานเชิญหลี่จุ่นเข้ามาพูดคุยในห้องนอนของนางทันที คนที่มาเคล้าสุรานารีที่หอชุนฮวาจำนวนไม่น้อย ต่างรู้สึกอิจฉา

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

เฉาวานวานเย่อหยิ่งมาตลอด น้อยคนนักที่จะได้เข้าไปในห้องนอนของนาง ตอนนี้มีเพียงหลี่จุ่นคนเดียวเท่านั้น

หลี่จุ่นคือคนที่นางยอมรับ

คนจำนวนไม่น้อยจำได้ว่าหลี่จุ่นคือคนที่ต่อสามคำขวัญกับเฉาวานวานได้โดยบังเอิญในครั้งก่อน และกลายเป็นแขกคนสำคัญที่เข้าห้องนอนของเฉาวานวานได้สำเร็จ

“คนรักในฝันของข้า......”

“ชาตินี้จะไม่รักใครอีกแล้ว......”

คนจำนวนไม่น้อยคร่ำครวญ ตีอกชกตัวด้วยความโมโห

น่าเสียดาย !

เพราะฝีมือของพวกเขาสู้ไม่ได้ จึงถูกหลี่จุ่นเด็ดผลไม้ไป ซึ่งก็ถือเป็นเรื่องที่จนปัญญา

จึงทำได้แต่ก่นด่าหลี่จุ่นสิบแปดรอบอยู่ในใจ !

บรรพบุรุษทั้งสิบแปดชั่วโคตรคนละรอบ !

ภายในห้องนอน

เฉาวานวานชงน้ำชาให้กับหลี่จุ่น หลังจากหลี่จุ่นดื่มน้ำชาเข้าไปหนึ่งคำแล้ว ก็ตกใจจนพูดไม่ออก และพูดขึ้นด้วยความสงสัย

“แม่นางวานวาน ชานี่ดีกว่าครั้งก่อนเสียอีก เป็นเพราะศิลปะในการชงชาพัฒนาขึ้นแล้ว หรือว่าเปลี่ยนเป็นชาชั้นดี ?”

เฉาวานวานรีบตอบขึ้นด้วยรอยยิ้มทันที “คุณชาย นี่คือลิ้นมังกรเจียงหนาน เป็นชาชั้นเลิศ ข้าน้อยบังเอิญได้มาสองสามชั่ง วันนี้คุณชายเดินทางมา จึงให้คุณชายลิ้มลองสักหน่อย”

“ลิ้นมังกร ?”

หลี่จุ่นแววตาเป็นประกาย พูดออกไปตรง ๆ ว่า “ชาดี !”

ลิ้นมังกรเป็นชาชั้นเลิศ ปกติแล้วคนรวยและมีอำนาจเท่านั้นถึงจะดื่มได้

และถือเป็นเครื่องบรรณาการพิเศษของราชสำนัก

แต่ปริมาณการผลิตชาชนิดนี้มีน้อย เพียงพอสำหรับคนจำนวนน้อยเท่านั้น แม้แต่หลี่จุ่นที่เป็นถึงองค์ชายก็ยังไม่เคยดื่มมาก่อน ด้วยเหตุนี้เมื่อดื่มเข้าไปคำแรกจึงชิมรสไม่ออกว่าคือชาอะไร

เฉาวานวานแสดงสีหน้าพึงพอใจทันที

อันที่จริง

ชานี้นางไหว้วานให้คนนำมาจากเจียงหนานโดยเฉพาะ แน่นอนว่ามีราคาแพงมาก แต่เพื่อหลี่จุ่นแล้ว นางยินดีทำเช่นนี้ ชานี้หามาเพื่อหลี่จุ่นเป็นหลัก

ตอนนี้เมื่อเห็นแววตาประหลาดใจของหลี่จุ่น นางก็รู้ทันทีว่าสิ่งที่ตนเองทำนั้นคุ้มค่า