ท่านรัตติกาลมาถึง
หอจุ้ยเซียว
หวังเยียนหรันพาสาวใช้เสี่ยวจูนั่งอยู่ตรงหน้าชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ซึ่งคนผู้นี้ก็คือผู้จัดการและเจ้าของร้านหนังสือลู่หมิงนั่นเอง
“คุณหนูหวัง ไม่ทราบท่านนัดข้ามา...” ตงซานว่านเอ่ยปากก่อนแบบมีมารยาท
เขาต้องรู้จักหวังเยียนหรันอยู่แล้ว
ชื่อเสียงของยอดหญิงหวังเยียนหรันดังกระฉ่อนทั่วเมืองหลวง ทั้งยังเป็นบุตรีของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย ในเมืองหลวงใครบ้างไม่รู้จัก
ถึงตงซานว่านจะเป็นผู้มีการศึกษา สมัยยังหนุ่มเคยอ่านตำราของนักปราชญ์หลายเล่ม มีความสามารถในการประเมินโคลงกลอนบทความอยู่บ้าง กับยอดหญิงเช่นหวังเยียนหรัน ย่อมเคารพนับถืออย่างหาที่สุดมิได้
ยอดหญิงแห่งเมืองหลวงนัดหมายมายังที่แห่งนี้ ตงซานว่านรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเป็นธรรมดา
หวังเยียนหรันตอบออกไปทันที “เถ้าแก่ตง คืออย่างนี้ ข้าอยากทำการค้ากับร้านหนังสือของท่าน ไม่ทราบเถ้าแก่ตงมีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง”
ตงซานว่านเบิกตาโพลง ไม่อยากจะเชื่อเล็กน้อย อยากทำการค้ากับร้านหนังสือของเขาหรือ
ร้านหนังสือของเขาจะเจ๊งแล้วนะ หวังเยียนหรันยังอยากร่วมมือกับร้านหนังสือของเขาอีก
จริงหรือนี่!
ตงซานว่านคาดเดาไม่ถูก จึงได้แต่พูดอย่างเกรงใจว่า “คุณหนูหวังต้องการร่วมมือกับข้าผู้แซ่ตง ย่อมเป็นเกียรติของข้าโดยแท้ เพียงแต่ร้านหนังสือของข้าการค้ามิสู้ดีนัก ไม่ทราบคุณหนูหวังเข้าใจผิดอะไรหรือไม่”
หวังเยียนหรันยิ้มตอบ “ร้านหนังสือลู่หมิงเป็นอย่างไรข้าย่อมรู้ดี เถ้าแก่ตงมิต้องกังวลว่าข้าจะเล่นลูกไม้อะไรหรอก ท่านแค่พิจารณาว่าจะร่วมมือหรือไม่ก็พอ”
ตงซานว่านใบหน้าเปลี่ยนสี รีบพูดต่อ “มิกล้า ๆ คุณหนูหวังฐานะสูงส่ง ย่อมไม่เล่นลูกไม้อะไรกับข้าแน่นอน ข้ากลัวแต่คุณหนูหวังจะผิดหวังเท่านั้น”
หวังเยียนหรันส่ายหน้ายิ้มพูด “ถ้าเถ้าแก่ตงยินดีร่วมมือ ข้าจะบอกรายละเอียด”
ตงซานว่านกัดฟัน มองหวังเยียนหรัน แล้วมองเสี่ยวจูที่อยู่ด้านข้าง ลังเลครู่หนึ่งก่อนจะตอบ
“ไม่ทราบว่าจะร่วมมืออย่างไรหรือ”
“พูดกันง่าย!”
หวังเยียนหรันยิ้มร่าทันที พูด “อีกระยะหนึ่ง สำนักศึกษาสูงสุดจะส่งนิยายเรื่องหนึ่งให้กับร้านหนังสือจิงหง แต่นิยายเรื่องนี้เป็นของข้าเอง ดังนั้นข้าจะมอบต้นฉบับให้เถ้าแก่ตงก่อน รอให้ทางร้านหนังสือจิงหงขายร้อยเล่มที่พิมพ์ออกมา วันที่สองเถ้าแก่ตงก็เริ่มขายหนังสือได้เลย”
ตงซานว่านสีหน้าเปลี่ยนพลัน
สำนักศึกษาสูงสุดจะออกนิยายอีกแล้วหรือ!
นี่คือการค้าใหญ่!
จนถึงตอนนี้ นิยายทุกเรื่องที่สำนักศึกษาสูงสุดออกขายดีทุกเล่ม ร้านหนังสือจิงหงอาศัยสิ่งนี้นี่แหละ ยิ่งขายการค้าก็ยิ่งใหญ่โต!
คิดไม่ถึง ตอนนี้สำนักศึกษาสูงสุดจะออกหนังสือนิยายอีกแล้ว!
แถม...
หวังเยียนหรันยังมีต้นฉบับด้วย!
ซี้ด...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...
เรื่องนี้ก็ ok ครับ สนุกดี ขอบคุณadminครับ...
ขอบคุณแอดมินมากครับที่อัปเดทให้อ่าน...
ปกติจะอัพ เพิ่มวันไหนครับ รึ ไม่มีอัพให้แล้ว...
ไม่อัปเดทแล้วเหรอครับ กำลังสนุก...
ขอบคุณครับที่ลงให้อ่าน...