องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1258

มีคนพยายามตามสืบค้นตัวตนของหลี่จุ่น เริ่มจากสืบค้นตัวตนของหลี่ตังเทียนก่อน หากรู้สึกว่ามีอะไรน่าสงสัย ก็จะทำการสืบเสาะต่อไป!

ทว่าพอตรวจเจอตัวตนของจิ่งอ๋องแล้ว ยังจะดำเนินการสืบเสาะต่อไปได้หรือไม่?

ไม่ได้!

แม้แต่คนอย่างเสิ่นคั่ว ก็ยังรู้สึกว่านี่คือตัวตนของหลี่จุ่นจริง ๆ !

อย่างที่ทุกคนรู้ นี่คือหลุมกับดับที่หลี่เจิ้งขุดเอาไว้!

เสิ่นคั่วเชื่อเต็มประดา แล้วเหล่าลูกศิษย์เซียวหลีหยางและคนในสำนักจิ่งที่เหลือนั้น พวกเขาจะสงสัยอะไรได้หรือไม่?

ไม่ได้!

พวกเขาเองก็รู้สึกว่าหลี่จุ่นเป็นลูกชายของจิ่งอ๋อง!

เมื่อถึงเวลาพวกเขาก็จะปรากฏตัวออกมาทีละคน ติดกับแผนชั่วของหลี่เจิ้ง และถูกเขาถอนรากถอนโคน!

หลี่เจิ้งคือจักรพรรดิ!

ช่างเป็นวิธีที่เด็ดขาดเลือดเย็น!

แม้ว่าในตอนนั้นเขาจะทำลายสำนักจิ่งโดยความเข้าใจผิด แต่เรื่องมาถึงขนาดนี้ก็ทำอันใดมิได้แล้ว!

ในเมื่อทำลายไปแล้ว ก็มาทำลายกันให้สิ้นซากไปเสีย!

ถอนรากถอนโคน!

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลี่เจิ้งก็มีสีหน้าทุกข์ใจพร้อมกล่าวว่า

“หากน้องหกของเจ้าไม่จากไปก่อน หากลูกชายของข้าไม่ถูกไอ้สารเลวนั่นฆ่าตายก่อน ตอนนี้เขาคงกลายเป็นเจิ้นเป่ยอ๋องลำดับที่สองแห่งราชวงศ์อู่ของข้า ไม่สิ เจิ้นเป่ยอ๋องแค่นั้นจะเทียบกับลูกชายข้าได้เยี่ยงไร? เขาคงเป็นเจ้าเมืองซุนเฟิงแห่งราชวงศ์อู่ หรือแม้แต่ผู้บัญชาการทหารสูงสุดที่ไม่เคยมีมาก่อนของในกองทัพ!”

“เป็น เป็นเช่นนี้ไปได้เยี่ยงไร...”

ในใจของหลี่เหวินจวินเต็มไปด้วยความสับสนซับซ้อน ไม่รู้ว่าจะไปพิสูจน์เรื่องนี้ได้อย่างไร

“ทว่าไม่นึกเลย เมื่อน้องหกของเจ้าเติบใหญ่ขึ้น เขากลับอ่อนแอ ไม่มีจิตวิญญาณความเป็นโอรสของข้าเลยแม้แต่น้อย จริงอยู่ที่ว่าโคลมตมไม่สามารถฉาบให้ยึดติดกับกำแพงได้ ดังนั้นข้าจึงต้องปกป้องเขาด้วยการปฏิบัติต่อเขาเช่นนี้!”

“ถ้าหากต่อมาน้องหกของเจ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร รอให้พวกที่เราหาไม่พบซึ่งอยู่ลับ ๆ ล่อ ๆ นั้นปรากฏตัว รอให้ข้าจับพวกมันฆ่าล้างบางให้หมด แล้วข้าจึงจะพาเขาออกมาจากเมืองหลวง เพราะเขาไม่เหมาะกับชีวิตในวัง! ข้าจะให้ศักดินาที่ดินแก่เขา ไม่ว่าเขาจะทำตัวอย่างไรก็ตาม เพราะว่าข้าติดหนี้เขาอยู่!”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ หลี่เจิ้งถอนหายใจเบา ๆ น้ำเสียงฟังดูโล่งอกโล่งใจเล็กน้อยและกล่าวว่า

“ทว่าลูกชายของข้าสมแล้วที่เป็นลูกชายของข้า ข้าคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าหลายปีมานั้นน้องหกของเจ้าที่แท้จะคมในฝัก เขาโกหกแม้กระทั่งข้า สิบกว่าปีมานี้เขาทำให้ข้าคิดว่าข้าได้กำเนิดขยะไร้ประโยชน์ออกมาแล้วจริง ๆ ทว่าไม่นึกเลย ปรากฎว่าเขาทำให้ข้าประหลาดใจมาก! “

ครั้นได้ยินเช่นนั้นหลี่เหวินจวินก็ตกตะลึงมาก จึงถามด้วยความไม่เชื่อว่า

“แต่ว่าเสด็จพ่อ ในเมื่อท่านเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของน้องหกแล้ว เหตุไฉนยังทำกับเขาเช่นนั้นอยู่? ท่านต้องการเลี้ยงดูเขา เหตุใดจึงใช้วิธีเช่นนี้?”

หลี่เจิ้งไม่ได้ปิดบังอะไร และดูเหมือนตั้งใจจะบอกความจริงทุกอย่างในวันนี้จริง ๆ

เขาพูดต่อว่า “ข้าฆ่าบ่าวไพร่ข้างกายของเขา เพราะบ่าวคนนั้นได้สัญญาไว้ครั้นตอนน้องหกของเจ้าเกิด เขารับปากว่าจะช่วยข้า! ยังมีอีกเรื่องที่ข้าต้องบอกเจ้า บ่าวคนนั้นก็คือพี่ชายของเจินเอ๋อร์ เขาเป็นน้าแท้ ๆ ของน้องหกของเจ้า!”