องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 210

หลี่จุ่นสร้างความวุ่นวายใหญ่ในครั้งนี้ ทำให้หัวใจของทุกคนเต้นแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลี่เจิ้งจัดการทุกอย่างอย่างไม่แยแส ซึ่งทำให้ทุกคนยิ่งตึงเครียดมากขึ้น

ไม่ต้องพูดถึงงานท่าชิงนี้ ล่มไปแล้วเรียบร้อย

ทุกคนไม่มีกระจิตกระใจที่จะสนุกสนานเพลิดเพลินอีกต่อไป อารมณ์ของพวกเขาถูกทำลายลงแล้ว และพวกเขากลัวว่าหลี่เจิ้งจะไม่สามารถระงับความโกรธภายในใจแล้วระเบิดลงมาทันทีได้

พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลี่จุ่นจะใจกล้าขนาดนี้ ท้าทายกับรัชทายาทอย่างเปิดเผย และถึงกับพูดคำต้องห้ามบางคำด้วยซ้ำ

แต่ทว่า

หลี่จุ่นมีสีหน้าไม่แยแสและนั่งลงในศาลาข้าง ๆ อย่างสงบ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อครู่

หลังจากนั้นองค์ชายองค์หญิงก็ทยอยขึ้นเวทีเพื่อแต่งบทกวีทีละคน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามีบทกวีที่ยอดเยี่ยมของหลี่จุ่นเปิดหัวไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ซึ่งของคนอื่น ๆ ล้วนดูธรรมดาไปเลย

แน่นอนว่าบทกวีของรัชทายาทยังคงยอดเยี่ยมมาก หลังจากแต่งออกมาแล้วก็ยังคงได้รับเสียงปรบมือ แม้แต่เสิ่นคั่วก็ยังเอ่ยปากชื่นชม

แต่ว่ารัชทายาทรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี ถึงขนาดหลี่จุ่นก็รู้เรื่องนี้เหมือนกัน

บทกวีนี้เขียนโดยเจียงเฟิง

นอกจากบทกวีของรัชทายาทแล้ว บทกวีของหลี่เหวินจวินยังถือว่ายอดเยี่ยมมาก แม้ว่าจะไม่ได้โดดเด่นมากนัก แต่เมื่อเปรียบเทียบกับบทกวีอื่น ๆ ก็ยังคงถือว่าดูดีกว่าระดับหนึ่ง

ความฉลาดของหลี่เหวินจวินไม่จำเป็นต้องกล่าวถึง

ตลอดงานหลี่เจิ้งไม่ได้เกิดโทสะหรือพูดอะไร เขายังคงฟังบทกวีที่ทุกคนแต่งด้วยสีหน้าสงบ

ในที่สุดก็ถึงเวลาเริ่มแต่งตั้งตำแหน่งอ๋อง

องค์หญิงใหญ่ถูกแต่งตั้งให้เป็นองค์หญิงผิงอัน!

พระราชทานอำเภอผิงอันเป็นศักดินา นางไม่ได้ชอบในการใช้อำนาจควบคุม แต่ชอบอำนาจในการจัดการภาษี

อำเภอผิงอันอยู่ในระดับเดียวกันกับอำเภออันกง และยังร่ำรวยมากกว่าอำเภออันกง ว่ากันว่ามีภาษีนับหมื่นครัวเรือนในเมืองนี้!

ตามที่คาดไว้หลี่เจิ้งปฏิบัติต่อหลี่เหวินจวินเป็นพิเศษ แถมยังมอบตำแหน่งขุนนางให้กับนางเป็นรองหัวหน้าฝ่ายซ้ายของสำนักส่วนกลางซึ่งเป็นขุนนางระดับสี่ที่สามารถมีส่วนร่วมในการตัดสินใจทางการเมืองได้

สำนักส่วนกลางค่อนข้างคล้ายกับราชเลขาธิการในประวัติศาสตร์จีน

เหนือรองหัวหน้าฝ่ายซ้ายของสำนักส่วนกลางจะมีราชเลขาธิการส่วนกลาง จากนั้นจะเป็นรองหัวหน้าฝ่ายขวาของสำนักส่วนกลาง ซึ่งรองหัวหน้าฝ่ายซ้ายจะเล็กสุดในสำนักส่วนกลาง

จากนั้นองค์ชายสามหลี่เฉียนได้ถูกแต่งตั้งเป็นต้าเฉียนอ๋อง อ๋องขั้นหนึ่ง ได้รับศักดินาหนึ่งอำเภอ และภาษีหนึ่งหมื่นครัวเรือน!

องค์ชายสี่ได้รับแต่งตั้งเป็นเหยียนอ๋อง อ๋องขั้นหนึ่ง ได้รับศักดินาหนึ่งอำเภอ และภาษีหนึ่งหมื่นครัวเรือน!

องค์ชายห้าหลี่จ้งได้รับแต่งตั้งเป็นหมิงอ๋อง อ๋องขั้นหนึ่ง ได้รับศักดินาหนึ่งอำเภอ และภาษีหนึ่งหมื่นครัวเรือน!

องค์ชายเจ็ดได้รับแต่งตั้งเป็นรุ่นอ๋อง อ๋องขั้นหนึ่ง และได้รับศักดินาหนึ่งอำเภอ และภาษีหนึ่งหมื่นครัวเรือน!

องค์หญิงแปดได้รับการแต่งตั้งเป็นองค์หญิงเซียงจู๋ ซึ่งตั้งชื่อตามชื่อนาง และได้รับศักดินาหนึ่งอำเภอ และภาษีหนึ่งหมื่นครัวเรือน!

องค์หญิงเก้ายังทรงพระเยาว์จึงยังไม่ถูกแต่งตั้ง

หลังจากนั้น

ในปีที่รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์ฮ่องเต้ อ๋องทุกคนจะต้องออกจากเมืองหลวงและไปอยู่ในศักดินาที่ดินของตนเอง เมื่อถึงตอนนั้นขนาดของศักดินาที่ดินจะเพิ่มขึ้นหรือไม่นั้นก็เป็นเรื่องของฮ่องเต้องค์ใหม่