เฉินกุ้ยเฟยกล่าวต่อ
“อย่างไรก็ตาม ข้าเคยพูดไว้แล้วว่า การช่วยเหลือกันในยามยากถือเป็นน้ำใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ดังนั้นหากเจ้ามีเวลาก็ไปที่จวนจิ่งอ๋องบ่อย ๆ แต่ก็อย่างว่า พวกเจ้าสองพี่น้องไม่ค่อยได้พูดคุยกันเท่าไรนัก ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาส”
แน่นอนว่าเฉินกุ้ยเฟยจะไม่ยอมแพ้ดึงหลี่จุ่นมาเป็นพวกง่าย ๆ ทักษะที่เกินคาดหวังไว้ นางสามารถทำทุกอย่างได้อย่างราบรื่นมาโดยตลอด
ดวงตาขององค์ชายที่สี่หรี่ลงเล็กน้อย เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
“ขอรับท่านแม่ ลูกเข้าใจแล้ว”
เฉินกุ้ยเฟยพยักหน้า เหลือบมองลูกสาวตัวน้อยของนาง ดวงตาของนางวูบไหวเล็กน้อยและพูด
“ถึงเวลาที่เสี่ยวอี๋จะออกไปเล่นแล้ว ช่วงนี้ข้ายุ่งอยู่กับการเย็บปักถักร้อยเลยไม่มีเวลาที่จะพานางออกไปเที่ยวเล่น ในฐานะพี่ชาย เจ้าลองพาน้องสาวเจ้าออกไปด้านนอก ให้นางได้ชมทัศนียภาพของฤดูใบไม้ผลิบ้างก็ดีนะ”
องค์ชายสี่มองดูแม่ของเขาด้วยความสับสนเล็กน้อย แต่เขาก็รีบตอบสนองอย่างรวดเร็วและพูดว่า
“ขอรับ ท่านแม่!”
ที่นี่คือวังหลัง นอกจากเสด็จพ่อแล้ว ในฐานะลูกชายก็สามารถเข้าออกได้ตามสะดวก และแม่ลูกมักจะเจอกันบ่อย ๆ จนเกิดความสงสัย จึงต้องหาข้ออ้างดี ๆ ว่ามารับน้องสาวออกไปเล่น หลังจากนั้นก็กลับมาส่งนาง ซึ่งไม่มีเหตุไหนที่จะดีไปกว่านี้แล้ว
ไม่แปลกใจที่นางเป็นท่านแม่
องค์ชายสี่รู้สึกประทับใจและรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อได้รับคำแนะนำจากท่านแม่หลายต่อหลายครั้งในช่วงนี้
ดังนั้นองค์ชายสี่จึงจากไปด้วยความพึงพอใจ
เฉินกุ้ยเฟยมองดูท้องฟ้า หลังจากนั้นเหลือบไปมองหญิงรับใช้ที่อยู่ด้านข้าง และพูดว่า
“ฮวาเอ๋อร์ เตรียมตัวให้พร้อม ข้าจะไปตำหนักบรรทมของฝ่าบาท”
“เพคะพระสนม”
...
ในช่วงนี้ไซอิ๋วได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก และจู่ ๆ ก็มีข่าวที่น่าตื่นเต้นออกมาอีก ร้านหนังสือลู่หมิงกำลังจะเปิดตัวไซอิ๋วสองเล่มสุดท้ายเร็ว ๆ นี้!
ข่าวนี้ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองฉางอันในทันที ทำให้เกิดประเด็นร้อนแรงขึ้นมากมายอย่างรวดเร็ว
“สุดยอดไปเลยจริง ๆ! ข้าอ่านเล่มที่สองจบไปเมื่อไม่กี่วันก่อน! แล้วในที่สุดก็มีข่าวของเล่มต่อไป!”
“พูดแบบนี้ก็แสดงว่าไซอิ๋วกำลังจะจบแล้วหรือ ได้อย่างไรกัน ข้ายังอ่านไม่พอเลย!”
“จะตามมาอีกสองเล่มหรือ เหลืออีกแค่สองเล่มเท่านั้น! ได้อย่างไรกัน...เจ็บปวดใจเหลือเกิน!”
“ไม่อยากเลย แบบนี้ก็ต้องมาถึงตอนสุดท้ายแล้วสิ!”
“อะไรนะ ไซอิ๋วมาถึงตอนสุดท้ายแล้วงั้นหรือ เยี่ยมไปเลย ข้าเพิ่งซื้อเล่มแรกและเล่มสองมา ยังไม่ได้อ่านเลย ถ้าเป็นแบบนี้ พอข้าอ่านจบสองเล่ม ข้าก็จะอ่านอีกสองเล่มต่อไปได้เลย?”
“ข้าก็เหมือนกัน! ได้ยินมาว่าไซอิ๋วสนุกเป็นบ้า ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ ถ้าใช่ ข้าจะคว้าสองเล่มถัดไปมาให้ได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...