องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 248

ร้านหนังสือลู่หมิงได้ต้นฉบับทั้งหมดแล้ว พิมพ์เรียบร้อย ดังนั้นหอเล่าเรื่องของหอชุนฮวาจึงเริ่มเคลื่อนไหว

แน่นอนว่าเล่มสองยังได้รับความนิยมอยู่ แต่เล่มสองเล่าจบสองรอบแล้ว กระทั่งว่าเล่มหนึ่งก็เอาออกมาเล่าใหม่อีกรอบแล้วเหมือนกัน

นับจากร้านหนังสือลู่หมิงประกาศข่าวเล่มต่อของไซอิ๋ว คนจำนวนมากต่างรอฟังเล่มสามและเล่มสี่

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง!

วันสุดท้ายของเดือน วันที่สามสิบเดือนสาม หอชุนฮวาประกาศว่าวันนี้จะเริ่มเล่าเรื่องไซอิ๋วตอนที่สี่สิบเอ็ดของเล่มสี่อย่างเป็นทางการที่หอเล่าเรื่อง!

กติกาเดิม เก็บเงิน!

พอข่าวนี้แพร่ออกมา ย่อมดึงดูดคนมากมายก่ายกองอยู่แล้ว ปริมาณไม่ด้อยไปกว่าครั้งก่อน หนำซ้ำยังจะมากกว่า ถนนข้างนอกหอชุนฮวามีคนอัดแน่นอีกครั้ง

“ในที่สุดก็มาสักที! ข้ารอมาตั้งหลายวัน ผ่านที่นี่ทุกวัน ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง!”

“นั่นสิ ข้าผ่านมาห้าวันแล้ว วันนี้เจอสักที!”

“ไป ๆ ๆ รีบไปเร็ว ประเดี๋ยวจะไม่มีที่แล้ว!”

“ถึงไปตอนนี้ก็ไม่มีที่เหมือนกัน รีบต่อแถวเถอะ!”

“ไอ้หยา มาช้าไปแล้ว!”

“แค้นนักที่สวรรค์ไม่ทำให้ข้าตื่นเช้า!”

คนจำนวนมากต่างส่งเสียงเสียดาย เนื่องจากพวกเขามาสาย ถูกแย่งที่ไปหมดแล้ว

“มารดามัน เป็นเพราะยัยแก่ที่บ้านข้าเลย ตอนเช้าจะให้ข้าเอาอีกรอบให้ได้ นี่มารดามันก็เลยมาสาย!”

“โอ้โฮ ตาแก่นี่ อย่าโม้หน่อยเลย!”

“เอามารดาเจ้า ข้าพูดจริง ๆ นะ!”

“ผายลม เช้านี้ยัยแก่เจ้ายังอยู่บนเตียงข้า...”

“อะไรนะ! มารดามัน! อยากตายแล้ว!”

ท่ามกลางผู้คนแน่นขนัดมีเพื่อนบ้านสองคนเริ่มลงมือชกต่อย เพิ่มสีสันให้กับบรรยากาศ

วันนี้ชิงหลิงมาเดินตลาด มือถือกระบี่ ชุดสีครามพลิ้วไหว ตรงดิ่งมาที่หอชุนฮวา แต่พอเห็นข้างนอกอัดแน่นเป็นกลุ่มก้อนก็ขมวดคิ้วมุ่นทันที

“ไซอิ๋วอีกแล้วหรือ”

“ผู้ชายนางคงไม่ได้มากอดแม่นางที่หอชุนฮวาหรอกนะ สงสัยวันนี้คงได้เดี้ยงอีกคน กระบี่นางเล่มนั้นดูคมมาก ฉับทีเดียว นกเขาตรงหว่างขานั่นก็ต้องลาโลกแล้ว”

ผู้ชายคนนั้นลูบคาง ท่าทางขึงขังอย่างกับมองออก

การมาของเล่มสามและตอนจบเล่มสี่เรื่องไซอิ๋วของหอชุนฮวา ฟางต้าจงรู้สึกว่าช่วงเวลารันทดของตัวเองมาอีกแล้ว

เมื่อคืนแม่เล้ามอบต้นฉบับให้แล้ว ฟางต้าจงที่สนใจเรื่องไซอิ๋วมากแทบจะอ้วก

เกิดเงามืดในใจกับเรื่องไซอิ๋วเล็กน้อย

ฟางต้าจงเริ่มเล่าก่อนเป็นคนแรกเหมือนเดิม พอเดินออกมาจากฉากหลังก็เห็นแขกนั่งอยู่เต็มห้องโถงไปหมด ฟางต้าจงรู้สึกหน้ามืดเล็กน้อย

สงสัย...วันนี้ต้องเล่าสิบกว่ารอบแน่ เส้นเสียงคงรับไม่ไหว

เพียะ!

แต่ฟางต้าจงตบไม้เคาะจังหวะ เตรียมตัวอย่างรวดเร็ว เข้าสู่ภาวะ!

ปลดปล่อยเสียงและเริ่มเล่า “ต่อจากตอนที่แล้ว ตอนที่แล้วเล่าถึง พระถังซัมจั๋งสี่ศิษย์อาจารย์ผ่านอาณาจักรอูจี สยบ... ดีชั่วหนึ่งความคิด รุ่งโรจน์อับเฉาล้วนไม่สน...ทุกท่านโปรดฟังข้าเล่าความ ‘หงอคงพ่ายต่อไฟสมาธิของหงไหเอ๋อร์ ตือโป๊ยก่ายถูกมารจับตัว’!”