อ่านสรุป ตอนที่ 252 ห้องสินออกจากเตาร้อน ๆ! ต้องดังแน่! จาก องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน โดย Toey
บทที่ ตอนที่ 252 ห้องสินออกจากเตาร้อน ๆ! ต้องดังแน่! คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนติกโบราณ องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Toey อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
จ้าวเสี่ยนเป็นตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ ย่อมมีความสามารถในการสังเกตกิริยาการพูดสูงส่ง มองความคิดของสองพ่อลูกออกทันที จึงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเล็กน้อยว่า
“ข้าขอเตือนพวกเจ้า อย่าได้มีความคิดที่ไม่จำเป็น ขายเหล้าของพวกเจ้าไปดี ๆ เถอะ อย่างน้อยก็เป็นหนึ่งในโอรสธิดาที่ฝ่าบาทโปรดปรานมากที่สุด ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไร พวกเจ้าสองพ่อลูกมีหัวเท่าไรให้ตัด”
พ่อลูกตระกูลโจวหน้าซีดฉับพลัน
โจวจงรีบพูด “กั๋วจิ้ว ท่านพูดขันแล้ว พวกเราไม่ว่าอย่างไรก็ไม่กล้าทำเรื่องอย่างนั้นหรอก...”
โจวถงก็รีบเสริมด้วยเหมือนกัน “น้องจ้าว เจ้าคิดมากไปแล้ว เราหรือจะกล้า”
จ้าวเสี่ยนแค่ยิ้มอย่างมีความหมายเชิงลึก จ้องโจวถงทีหนึ่งก่อนจะพยักหน้าพูดช้า ๆ
“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ”
สองพ่อลูกตระกูลโจวลอบแลกสายตากันทีหนึ่ง ความชั่วร้ายหนักอึ้งปราดผ่านดวงตาของทั้งสอง
“ข้าจะออกไปก่อน!”
โจวจงรีบออกไป
“ฮ่า ๆ ๆ พี่โจว คุยกันต่อเถอะ เราพูดกันถึงไหนแล้วนะ” เสียงหัวเราะของจ้าวเสี่ยนดังขึ้นอีกครั้ง คล้ายว่าสบายใจมาก ราวกับไม่มีเรื่องเมื่อครู่
โจวจงหันกลับไปมองด้านหลังทีหนึ่ง กัดฟันกรอด เดินออกมาด้วยแววตาไม่แน่นอน มองฟ้าปลอดโปร่งนอกร้านสุรา แววตากลับมาเป็นมิตรอีกครั้ง
.......................................
หลี่จุ่นเป็นนักกุมบังเหียนเบื้องหลังที่ได้มาตรฐานคนหนึ่ง ไม่โผล่หน้าได้ก็จะไม่โผล่หน้า ด้วยเหตุนี้หลี่เหวินจวินและหวังเยียนหรันจึงได้แต่วิ่งมาที่จวนจิ่งอ๋องเอง
กับการปกปิดฐานะเบื้องหลัง หลี่จุ่นย่อมไม่ปล่อยปละละเลย ทั้งสองล้วนมากันคนละเวลา โดยมีคำอ้างว่ามาเยี่ยมเยียน
นี่คือการป้องกันอย่างแน่นหนาที่กำหนดไว้ก่อนแล้ว
แน่นอน หลี่จุ่นรู้ว่าสักวันความต้องแตก แต่ช้าได้เท่าไรก็เท่านั้น เวลานี้ที่สำคัญคือการกอบโกย โกยให้ได้มาก ๆ
ตอนกลางคืน หวังเยียนหรันมาด้วยสีหน้าผ่อนคลายมีความสุข คล้ายว่าสุนทรีย์มาก ให้เสี่ยวจูสะพายกล่องอาหารมาด้วย
“เจ้าทำกับข้าวอีกแล้วหรือ”
หลี่จุ่นดีใจทันที ถึงเขาจะกินมื้อค่ำแล้ว แต่ก็ยังชอบชิมรสอาหารที่แม่คนนี้ทำมาก
นี่คือหนึ่งในกฎของการเลี้ยงปลา1 ทำให้อีกฝ่ายดีใจ
การชอบกินอาหารที่อีกฝ่ายทำคือเรื่องสำคัญ!
“ใช่ เจ้าลองชิมดูสิ! นี่เป็นอาหารที่ข้าคิดค้นขึ้นมาใหม่เลยนะ ผัดปลาช่อน!” หวังเยียนหรันหยิบอาหารออกมาจากกล่องด้วยตัวเอง แล้ววางอยู่บนโต๊ะ
เป็นผัดปลาช่อนน้ำแดงที่มีสีสันมากจานหนึ่ง
“ดูไม่เลวนะ” หลี่จุ่นวิจารณ์ ก่อนจะเริ่มลงตะเกียบภายใต้สีหน้าคาดหวังของหวังเยียนหรัน
ครู่หนึ่ง เคี้ยวเนื้อปลาในปาก ตาโตฉับพลัน “อร่อย ข้าว่าเจ้ามีพรสวรรค์การทำกับข้าวมากนะ”
“ฮี่ ๆ อร่อยไหม” หวังเยียนหรันหน้าบาน
หลี่จุ่นพยักหน้าแรง ๆ เป็นการยืนยัน
อร่อยจริง ๆ นั่นแหละ!
แม่หวังเยียนหรันนี่มีฝีมือเป็นแม่ครัวได้น่าอัศจรรย์มาก ผัดจานนี้ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง
หลี่จุ่นไม่ได้เขียนมากเท่าไร เขียนแค่สามตอนเท่านั้น
เขาแก้ไขการตั้งค่าภูมิหลังของโลก เปลี่ยนซีป๋อโหวเป็นพ่อของปฐมฮ่องเต้ ปฐมบรรพบุรุษ เรื่องราวเพิ่มเติมความเป็นเทพนิยาย แน่นอนว่านี่คือปริมาณใหญ่หลวง ดังนั้นความคืบหน้าจึงช้า แต่การตั้งค่าเรียบร้อยแล้ว การเขียนต่อจึงง่าย
พอหวังเยียนหรันได้ต้นฉบับห้องสินแล้วก็ยิ้มตื่นเต้นทันที เสี่ยวจูที่อยู่ด้านข้างชะโงกมาด้วย
หลี่จุ่นพูดว่า “ข้าเขียนแค่สามตอน แต่วันที่หกจะเขียนเล่มหนึ่งเสร็จ”
ก่อนหน้านี้เขารับปากว่าวันที่ไซอิ๋ววางขายจะเป็นวันที่เขามอบต้นฉบับ แน่นอนว่าจะไม่กลับคำ นี่คือคุณสมบัติพื้นฐานของนักเขียน
หวังเยียนหรันเริ่มพลิกอ่าน ครู่หนึ่งแล้วนัยน์ตาเปล่งประกายพูดว่า “นี่คือเขียนถึงรัชกาลก่อนหรือ”
“น่าสนใจมาก ดูเหมือนจะน่าสนใจกว่าไซอิ๋วอีก...”
เสี่ยวจูพึมพำ
หลี่จุ่นหัวเราะพูด “เรื่องนี้เขียนถึงการผดุงความเป็นธรรมของปฐมบรรพบุรุษ มีเรื่องราวของเทพนิยาย การจลาจลทางการเมือง การโค่นราชบัลลังก์ มันก็ต้องสนุกสิ”
ที่สองดรุณีเป็นอยู่เรียกว่ามีอารมณ์ร่วม!
เพราะยุคสมัยใกล้มาก ต้องชักนำอารมณ์ได้ดีอยู่แล้ว
หวังเยียนหรันพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น “ข้าจะอ่านให้จบก่อนแล้วค่อยกลับ ข้าว่าชื่อเสียงยอดหญิงหวังของข้าจะดังใหญ่แล้วล่ะ ฮี่ ๆ!”
นิยายเรื่องนี้ต้องดังแน่!
------------------------------------------
1 หมายถึงการเลี้ยงกิ๊ก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...