องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 271

ไม่ว่าอย่างไร พ่อลูกชั่วคู่นี้ก็จบชีวิตไปแล้ว

ถึงผลลัพธ์จะบิดเบี้ยวไปจากที่คิดไว้ แต่หลี่เหวินจวินก็ยังพอใจมาก ใครใช้ให้พ่อลูกคู่นั้นชั่วช้าสามานย์เล่า

วันนี้ไม่มีการประชุมขุนนาง แต่พรุ่งนี้มีการประชุมที่ค่อนข้างสำคัญในราชสำนัก เห็นว่าเสด็จพ่อเตรียมจะถกปัญหาเรื่องหนึ่งในท้องพระโรง ต้องการให้ขุนนางบุ๋นบู๊ทั้งหมดมาร่วมด้วย

สำนักส่วนกลางต้องเตรียมตัวให้พร้อม

ตอนบ่ายหลี่เหวินจวินขอลา กลับถึงตำหนักชิ่งหนิง จู่ ๆ ก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นมาได้ จึงเรียกอวี่กงกงผู้ดูแลเรื่องเบ็ดเตล็ดในตำหนักชิ่งหนิงมาถาม

“อวี่กงกง สุราที่วันก่อนให้เจ้านำไปถวายเสด็จพ่อกับเสด็จแม่ยังเหลืออยู่อีกหรือไม่”

อวี่กงกงตอบทันที “องค์หญิง ท่านเคยสั่งว่าให้เก็บเอาไว้บางส่วน ดังนั้นข้าน้อยจึงส่งไปถวายฮองเฮาแปดไห เวลานี้ยังเหลืออีกหกไหขอรับ”

หลี่เหวินจวินคิดแล้วจึงพูด “ประเดี๋ยวข้าจะให้คนเอามาส่งอีก แล้วเอาไปมอบให้กุ้ยเฟยทั้งสี่คนละหกไหแล้วกัน ให้ทางเสิ่นไท่ฟู่หกไห บอกเป็นการเฉพาะด้วยว่าให้คุณหนูเสิ่นเสิ่นจิงหงสองไห”

อวี่กงกงรีบตอบ “ขอรับ องค์หญิง”

“เอาล่ะ เจ้าไปเถอะ”

หลี่เหวินจวินโบกมือ จากนั้นก็พูดกับฉิงเอ๋อร์ที่อยู่ข้าง ๆ “ฉิงเอ๋อร์ส่งสุราให้ใต้เท้าทั้งหลายคนละหนึ่งไหตามรายชื่อนี้ อืม เลือกไหกลางแล้วกัน เอาป้ายคำสั่งข้าไปเอาที่หอสุรา”

“เจ้าค่ะ องค์หญิง!”

ฉิงเอ๋อร์พยักหน้า

ชื่อในรายชื่อที่หลี่เหวินจวินบอก ย่อมเป็นขุนนางในราชสำนักที่อยู่ฝั่งเดียวกับหลี่เหวินจวินอยู่แล้ว

หลี่เหวินจวินต้องซื้อใจคน คนพวกนี้ถึงภักดีกับนาง

“จริงสิ เอาให้อวี่เหวินไท่ซือเพิ่มอีกหนึ่งไหนะ”

หลี่เหวินจวินคิดแล้วจึงเสริม

“เจ้าค่ะ องค์หญิง”

ดูเหมือนว่าจะจัดการเรียบร้อยแล้ว หลี่เหวินจวินจึงพานางกำนัลคนสนิทอีกคนออกจากตำหนักชิ่งหนิงและออกจากวังหลวง

ม่านรัตติกาลมาถึง

สุราที่หลี่เหวินจวินให้คนส่งไปทยอยออกแล้ว

จวนตระกูลเสิ่น

ขณะเสิ่นเลี่ยได้รับสุราหกไหอึ้งงัน จากนั้นก็ได้ยินว่าสองไหในนั้นมอบให้น้องสาวตน เมื่อนั้นจึงยิ่งอึ้งไปกันใหญ่

นี่หลงไถเชียวนะ!

สองวันนี้เรียกได้ว่าโด่งดังในเมืองหลวง แล้วยังเหมือนว่ามีไม่พอความต้องการด้วย หายากมากทีเดียว เสิ่นเลี่ยต้องไปที่ทางรัชทายาทจึงได้ดื่มหน่อยหนึ่ง บอกว่าองค์หญิงใหญ่มอบให้ แถมยังมีแค่สามไหเล็ก

คิดไม่ถึง แพล็บเดียวก็ส่งมาที่บ้านตัวเองหกไห

สุรานี้ เสิ่นเลี่ยน้ำลายสอมานานแล้ว!

“ทำไมองค์หญิงผิงอันถึงส่งเหล้ามาให้พวกเราได้นะ” เสิ่นเลี่ยแปลกใจเล็กน้อย แต่พอคิดดูดี ๆ ก็อาจเกี่ยวข้องกับการหมั้นหมายของน้องสาวตน

เห็นว่าองค์หญิงใหญ่ดูแลจิ่งอ๋องเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะความสัมพันธ์สายผูกเอวกระโปรง1 หลี่เหวินจวินก็เลยส่งที่บ้านเขาหกไห แล้วยังมีสองไหชี้เฉพาะว่าให้น้องสาวเขาด้วย

“ช่างเถอะ ไม่ว่าจะเพราะอะไร มีเหล้าคือเรื่องดี!”

เสิ่นเลี่ยยิ้มแก้มปริ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน