องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 311

หลี่จุ่นมาส่งทั้งสองคนที่หน้าประตูจวนอ๋อง มองดูพวกเขาจากไป ชั่วพริบตาเดียวก็เห็นรถม้าของหลี่เหวินจวินค่อยๆ จอดที่หน้าประตูจวนอ๋อง

หลังจากนั้นหลี่เหวินจวินที่อยู่ในชุดผาวยาวสีขาว ปักปิ่นทองไว้บนศีรษะก็ลงรถม้ามาภายใต้การประคองของฉิงเอ๋อร์

น้อยครั้งที่หลี่เหวินจวินจะใส่อาภรณ์สีขาว ในวินาทีนี้งดงามอย่างไร้ที่เปรียบ บวกกับรูปโฉมที่งดงามเพริศแพร้ว ทำให้ผู้ที่เห็นจิตใจกระวนกระวายเป็นอย่างมาก

“พี่หญิง ไม่เจอกันหลายวันแล้ว” หลี่จุ่นเดินขึ้นหน้ามา เอ่ยพลางยิ้มเล็กน้อย

หลี่เหวินจวินยิ้มอย่างงดงาม ใบหน้ายิ้มกระทั่งดูดีเป็นอย่างมาก เอ่ยขึ้นว่า

“อีกสองวันน้องหกกับคุณหนูเสิ่นก็จะแต่งงานกันแล้ว ในฐานะพี่สาว จะไม่มาดูได้อย่างไร”

สองคนพี่น้องเดินเคียงกันเข้าไปในจวนเหยียนอ๋อง หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นว่า

“เมื่อครู่พี่สี่กับน้องเจ็ดก็มาเช่นกัน”

นัยน์ตาของหลี่เหวินจวินประกายความสงสัย เอ่ยขึ้นอย่างประหลาดใจเล็กน้อย “น้องสี่ไม่เคยเข้าใกล้เจ้ามาก่อน เหตุใดจู่ๆ ถึงมาหาเจ้าถึงจวนล่ะ?”

หลี่จุ่นเอ่ย “เขามามอบของขวัญให้ เพื่อเป็นการแสดงความยินดีกับข้า”

หลี่เหวินจวินพยักหน้า “ที่ยิ่งทำให้ข้าแปลกใจก็คือ ไม่นึกเลยว่าน้องเจ็ดจะมากับเขา หากข้าจำไม่ผิด เฉินกุ้ยเฟยกับท่านป้าจ้าวไม่ค่อยลงรอยกันนัก แอบแข่งขันกันอยู่”

หลี่จุ่นพยักหน้า แล้วเอ่ยขึ้นว่า “ข้าเองก็รู้สึกแปลกเช่นกัน”

ทั้งสองคนเพียงแค่คุยกันไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายหลี่เหวินจวินก็เอ่ยขึ้นว่า

“พี่สี่ของเจ้าผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดา ได้มาจากเฉินกุ้ยเฟยจริงๆ จิตใจยากแท้หยั่งถึง น้องหกต่อไปต้องไปมาหาสู่กับเขาอย่างระมัดระวังนะ”

หลี่จุ่นพยักหน้า เขาก็คิดเช่นนี้เหมือนกัน

ปกติแล้วคนที่ไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจประเภทนี้ล้วนอันตรายเป็นอย่างมาก นี่เป็นโมเดลตัวเอกที่เขามองออกตอนอ่านนิยายอินเทอร์เน็ตในชาติที่แล้ว คนประเภทนี้อดกลั้นได้เป็นอย่างดี ทำเรื่องยิ่งเด็ดขาดและโหดเหี้ยม!

สุดท้ายแล้วต่างเดินขึ้นไปยังจุดสูงสุดของโลกได้

ด้วยเหตุนี้หลี่จุ่นเกิดใจระแวดระวังต่อพี่สี่เผียนอีของตนผู้นี้ตั้งนานแล้ว หากอีกฝ่ายมีความผิดปกติ เช่นนั้นก็ต้องคอยระวังเอาไว้แล้ว

ครั้งนี้จู่ๆ อีกฝ่ายก็มาเยี่ยม ดูไร้เหตุผลเล็กน้อย ต้องโต้ตอบอย่างระมัดระวัง ไม่อย่างนั้นไม่แน่ว่าจะพลิกเรือในท่อระบายน้ำ¹

“น้องหก ที่ข้ามาในวันนี้ก็เพราะมีปัญหาอยากจะมาหารือกับเจ้า”

หลี่เหวินจวินกับหลี่จุ่นเดินไปนั่งในลานจวน หลี่เหวินจวินเอ่ยปากพูดขึ้น

“หารือปัญหา?”

สีหน้าของหลี่จุ่นเต็มไปด้วยความสงสัย ทว่าเพียงพยักหน้าและนั่งลงพร้อมหลี่เหวินจวิน

หลี่เหวินจวินมองดวงตาของหลี่จุ่น ในแววตาแฝงไว้ด้วยความสลับซับซ้อน

“น้องหก ได้ยินข่าวเรื่องที่เจิ้นเอ่ยอ๋องนำทัพกลับเมืองหลวงหรือยัง?”

หลี่จุ่นพยักหน้า

แม้เขาจะไม่ได้ออกไปนอกจวน ทว่าเมื่อหยางจงออกไปข้างนอกก็มักจะนำข่าวกลับมา บอกว่าวันก่อนเจิ้นเป่ยอ๋องกลับมาเมืองหลวงแล้ว ตอนนั้นถนนฉางอันมีผู้คนมากมายมายืนดู