“ใช่แล้วพี่หญิง ครั้งนี้ที่พุ่งเป้ามายังราชวงศ์อู่ไม่ได้มีเพียงแคว้นเยียน แคว้นจ้าวและแคว้นเฟิงเฉวี่ยน แต่ยังมีแคว้นฉู่นอกเทียนซานที่อยู่ทางซีเป่ยอีกด้วย!”
หลี่จุ่นเอ่ยสรุป
แคว้นฉู่และราชวงศ์อู่ตั้งอยู่ในจงหยวน¹มีความสัมพันธ์ฉันท์ศัตรูมาโดยตลอด!
ไม่ว่าจะเป็นราชวงศ์ก่อนหน้าหรือว่าตอนนี้ ก็เป็นเช่นนี้!
แคว้นฉู่เป็นแคว้นใหญ่ไร้เทียมทาน เป็นที่น่าเกรงกลัวของแต่ละแคว้นมาโดยตลอด!
และพื้นที่ในจงหยวน แรงกดดันสูงที่สุด!
ความปรารถนาอันสูงสุดของฮ่องเต้องค์ก่อนก็คือสยบแคว้นฉู่ แต่น่าเสียดาย ต่อให้ท้ายที่สุดซุนเฟิงแม่ทัพใหญ่แห่งราชวงศ์ก่อนเป็นผู้เดินทัพ ก็ทำได้เพียงไปถึงยังตีนเขาเทียนซาน และกลับมาอย่างไม่ประสบความสำเร็จ!
แคว้นฉู่ไม่ใช่แคว้นที่จะได้มาอย่างง่ายดายขนาดนั้น
ตอนนี้แคว้นฉู่ร่วมมือกับแคว้นเยียนและะแคว้นจ้าว มิหนำซ้ำยังมีแคว้นเฟิงเฉวี่ยนชนเผ่าเร่ร่อนที่อยู่ทางเหนือ สำหรับราชวงศ์อู่แล้ว ไม่แตกต่างจากภัยพิบัติหนึ่ง!
สถานการณ์ตึงเครียดมากจริงๆ!
สีหน้าของหลี่เหวินจวินปั้นยากนิดหน่อย ไม่นึกว่าสถานการณ์จะย่ำแย่กว่าที่นางคิดเอาไว้ ทั้งยังตกตะลึงกับการวิเคราะห์ความสามารถของหลี่จุ่นเป็นอย่างมาก มองออกได้ว่านี่เป็นการร่วมมือกันมุ่งร้ายของสี่แคว้น เพียงแค่มองจุดนี้ออก ก็บดขยี้ขุนนางในราชสำนักได้มากมายแล้ว!
พอจะพิสูจน์ได้ว่า หลี่จุ่นมีคุณสมบัติที่จะนั่งเคียงคู่หารือเรื่องทหารและเรื่องงานแผ่นดินกับเสด็จพ่อแล้ว!
ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ!
หลี่เหวินจวินเอ่ยขึ้นอย่างไร้เสียง “หากเป็นเช่นนี้ละก็ เช่นนั้นสำหรับราชวงศ์อู่ของเราแล้ว เป็นศึกที่ยากลำบากศึกหนึ่ง อย่างแรกแคว้นหลางจะแพ้ไม่ได้ ต้องสนับสนุนแคว้นหลาง อย่างที่สอง เหยียนอ๋องจะขยับไม่ได้ และชายแดนทางตอนเหนือเองก็ต้องป้องกันเอาไว้ แต่ราชวงศ์อู่ของเราไม่มีบุคคลที่แบกรับหน้าที่เป็นแม่ทัพใหญ่คอยอยู่ที่ชายแดนทางตอนเหนือ ฉะนั้นนี่เป็นทางตันทางหนึ่ง...”
สีหน้าของหลี่จุ่นราบเรียบ พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเอ่ยว่า
“ถูกต้อง อีกฝ่ายเห็นราชวงศ์อู่ของเราไม่มีแม่ทัพใหญ่คนที่สาม จึงวางกับดักที่จะโจมตี หากราชวงศ์อู่ของเราหาแม่ทัพขึ้นเหนือไม่ได้ภายในหนึ่งเดือน เช่นนั้น...”
หลี่จุ่นไม่ได้พูดออกมา แต่ความหมายไม่ต้องพูดก็เข้าใจได้
และสีหน้าของหลี่เหวินจวินเองก็ยิ่งปั้นยากขึ้น!
แม่ทัพที่จะขึ้นเหนือ...เสด็จพ่ออยากให้เจ้าขึ้นเหนืออย่างไรเล่า น้องหก!
นางไม่รู้ว่าควรบอกหลี่จุ่นหรือไม่
แต่ด้วยความสามารถที่หลี่จุ่นแสดงออกมาก่อนหน้านี้ สามารถอธิบายได้แล้วว่าเหตุใดอวี่เหวินไท่ซือจึงเสนอเขา เนื่องจากอวี่เหวินจิ้งรู้ดีว่าหลี่จุ่นมีความสามารถนี้!
อวี่เหวินจิ้งรู้ได้อย่างไร?
ในใจหลี่เวินจวินเคร่งเครียด
รู้สึกว่าสถานการณ์ของหลี่จุ่นซับซ้อนกว่าที่ตนคิดอยู่มาก ไม่นึกเลยว่าอวี่เหวินจิ้งเองก็สนใจหลี่จุ่นเช่นกัน และรู้จักดีกว่าตนเสียอีก นี่เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อที่สุด
“น้อง น้องหก ข้าขอถามเจ้าหน่อย หากเจ้าต้องเป็น...เป็นแม่ทัพที่เข้ารับตำแหน่งไปอยู่ชายแดนทางตอนเหนือใหม่นี่ เจ้า เจ้าจะเอาชนะศึกครั้งนี้อย่างไร?” จู่ๆ หลี่เหวินจวินก็กัดฟันถามขึ้นมา
หลี่จุ่นอึ้งไปในทันใด
การสมมติของหลี่เหวินจวินก็กล้าเกินไปหน่อยหรือเปล่า?
ให้เขาไปเป็นแม่ทัพปกป้องชายแดนทางตอนเหนือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...