องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 354

เพื่อตามหาและจับหลี่จุ่น ทหารรักษาพระองค์ระดมพลสามพันออกโรง!

โดยมีรองแม่ทัพฉางชวนเป็นผู้นำด้วยตัวเอง!

ตอนนี้ ในที่สุดก็จับหลี่จุ่นได้แล้ว ฉางชวนในชุดเกราะ มือถือทวนวงเดือน ขี่อาชางามโล่งอก ให้คนกลับวังไปรายงานทันที

จากนั้นก็กุมตัวหลี่จุ่นกลับวังหลวง

แต่ระหว่างทาง คนที่กลับไปรายงานในวังกลับมา พร้อมนำคำสั่งที่ทำให้เขาสงสัยมาก

ให้พาหลี่จุ่นผ่านกำแพงเมืองตะวันตก

หมายความว่ายังไง

ฉางชวนไม่เข้าใจ แต่นี่เป็นบัญชาของฝ่าบาท!

ฉางชวนได้แต่ทำตาม ให้คนพาหลี่จุ่นเดินไปตามถนนใหญ่ที่จะไปถึงกำแพงเมืองตะวันตก

หลี่จุ่นบาดเจ็บ แผลตรงท้องปริแล้ว จึงได้แต่ให้คนหาม

ไม่มีบัญชาจากฝ่าบาท ใครก็ไม่กล้าให้เขาตาย ดังนั้นต้องพาเขาไป

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ต่อให้เป็นฉางชวนก็ยังไม่รู้เรื่องที่หลี่จุ่นไม่ใช่โอรสแท้ ๆ เหมือนกัน เขาแค่ได้รับบัญชาว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องตามหาเขาให้เจอ จากนั้นก็กุมตัวเขากลับไป

สำหรับทหารรักษาพระองค์ในมือพวกนี้ยิ่งไม่รู้ไปกันใหม่

แน่นอน บรรดาทหารรักษาพระองค์ที่ตามเย่หงไปจวนจิ่งอ๋องเมื่อก่อนหน้านี้รู้กันหมด แต่ก็ตายหมดแล้วเหมือนกัน ส่วนหนึ่งตายจากการต่อสู้ในตอนนั้น ส่วนหนึ่งถูกปิดปากหลังจบเรื่อง

อาหยวนตามติดอยู่ข้างหลี่จุ่นตลอด เงียบตลอดทาง แต่ถ้าหลี่จุ่นพูดกับนาง นางก็พูดและตอบคำถามในบางเรื่อง

อย่างเช่นว่านางอายุเท่าไรแล้ว เริ่มติดตามหลี่เหวินจวินตั้งแต่เมื่อไร ยังเป็นหญิงพรหมจรรย์หรือไม่ ใครเป็นคนถ่ายทอดวรยุทธ์ให้อะไรทำนองนี้

ก่อนหน้านี้อาหยวนไม่เคยพูดกับหลี่จุ่นมากอย่างนี้มาก่อน และไม่มีโอกาสได้คลุกคลีกับหลี่จุ่นด้วย แต่นางรู้มาตลอดว่าหลี่จุ่นเป็นคนที่แต่งกลอนยอดเยี่ยมมาก และเคยเห็นเขาที่รูปงามมากเช่นกัน

เวลานี้นางพบว่าเขาเป็นคนที่พูดจาน่าสนใจ อีกทั้งคำพูดยังทำให้คนรู้สึกสบายใจมากคนหนึ่ง

ถ้าเขาไม่ถามนางว่ายังเป็นสาวพหรมจารีหรือไม่ตรง ๆ จะยิ่งดี

“ตอนนี้พวกเราจะไปที่ไหนหรือ”

จู่ ๆ หลี่จุ่นก็เกร็งลำคอ เอ่ยปากถาม “ทำไมไม่ได้กลับวังหลวงล่ะ นี่ไม่ใช่ทางที่จะตรงไปวังหลวงนี่”

พออาหยวนได้ฟังสีหน้าก็เปลี่ยน เริ่มระแวดระวังขึ้นมา มองรอบ ๆ

พบว่าพวกเขากำลังไปประตูเมืองทางตะวันตก

หรือว่าจะทำร้ายหลี่จุ่น

อาหยวนดึงทหารรักษาพระองค์ข้างหน้าคนหนึ่งมาถามด้วยเสียงเย็นทันที

“นี่จะพาเขาไปไหนน่ะ”

ทหารรักษาพระองค์ผู้นั้นเป็นพลทหารเล็ก ๆ ไม่กล้าล่วงเกิน รีบอธิบายว่า “ใต้เท้าได้รับบัญชาจากฝ่าบาท บอกว่าต้องกลับไปโดยผ่านประตูเมืองฝั่งตะวันตกขอรับ”

“ประตูเมืองฝั่งตะวันตกหรือ”