หลังจากอยู่ในคุกหลายวัน ในที่สุดหลี่จุ่นก็ยืนยันเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือหลี่เจิ้งจะไม่ฆ่าเขา แต่มีจุดประสงค์อื่น
และที่เขาคิดขึ้นมาได้ก่อน ก็คือเรื่องที่หลี่เหวินจวินเคยบอกกับเขา หลี่เจิ้งต้องการให้เขาขึ้นเหนือ!
เขาสันนิษฐานทันที หลี่เจิ้งคงอยากให้เขาขึ้นเหนือด้วยความสมัครใจเพื่อแลกกับโอกาสรอดชีวิต เวลานี้เขาตระหนักแล้ว แต่เขาจะตอบตกลงหรือไม่นะสิ
หลี่เจิ้งคิดอย่างละเอียด ถ้าไม่ตกลง ด้วยนิสัยแย่ ๆ ของหลี่เจิ้ง ไม่แน่ว่าจะเขาขังให้แก่ตายอยู่คุกนี้ตลอดชีวิต
แต่ถ้าเปลี่ยนมุมมอง หลี่เจิ้งต้องการให้เขาขึ้นเหนือ วัตถุประสงค์ของการขึ้นเหนือก็ไม่ใช่ให้เขาไปตาย
เช่นนั้น ที่นึกว่าหลี่เจิ้งชอบข่มขู่ให้เขาไปเมืองหลินซุ่น ให้เขานึกว่าหลี่เจิ้งไม่อยากเห็นเขา ให้เขาไสหัวไปอยู่ตามยถากรรมที่เมืองหลินซุ่น บทสรุปนี้ปัดตกไปได้เลย!
หลี่เจิ้งไม่ได้อยากฆ่าเขา
อย่างน้อยก่อนจะรู้ว่าเขาไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ก็คืออย่างนั้น สำหรับตอนนี้ไม่รู้แล้ว มืดแปดด้านไปหมด
อย่างนั้น หลี่เจิ้งมีแผนอะไรกันแน่นะ
เขามีอะไรที่อีกฝ่ายต้องการ
ต้องไม่ใช่ของที่มองเห็นจับคลำได้แน่
หลี่จุ่นไม่เข้าใจ
“ท่านอ๋อง ท่านรู้สึกเป็นอย่างไรบ้างขอรับ”
ผู้คุมที่ร่างกายอ้วนเล็กน้อยทุบขาให้หลี่จุ่นเสร็จ ทำหน้าประจบยืนอยู่ข้าง ๆ ทันที เมื่อครู่เห็นหลี่จุ่นกำลังใช้ความคิดจึงไม่กล้ารบกวน
หลี่จุ่นพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เอ่ย “ไม่เลว เจ้าทำได้ดีมาก ข้าพอใจมาก เอาไว้ข้าออกไปแล้ว ย่อมมีผลประโยชน์ของเจ้า”
เพื่อให้ตัวเองสบายหน่อย หลี่จุ่นจึงเอาแต่หลอกผู้คุม จนทำให้ผู้คุมอยู่ในอาณัติในที่สุด
“นี่คือเรื่องที่ข้าน้อยสมควรทำขอรับ ผลประโยชน์อะไรกัน ขอเพียงท่านอ๋องพึงพอใจก็ดีแล้ว” ผู้คุมยิ้มร่าพูดทันที
หลี่จุ่นยิ้มพอใจมากขึ้น แล้วถามว่า “ห้องขังใหม่ที่เตรียมไว้ให้ข้าเล่า จัดเก็บเรียบร้อยแล้วหรือ”
“เรียบร้อยแล้วขอรับ ๆ รอแต่ท่านไปเท่านั้น” ผู้คุมรีบตอบ
“อื่ม เช่นนั้นก็ดี”
หลี่จุ่นพยักหน้า ค่อย ๆ ลุกขึ้น “พาข้าไปเถอะ”
“ขอรับ!”
ผู้คุมนำทางอยู่ข้างหน้า พาหลี่จุ่นไปถึงห้องขังอีกห้องที่ดีกว่าและอยู่ไม่ไกล
ข้างในทำความสะอาดเรียบร้อย แถมยังเตรียมฟูกนอนเรียบง่ายให้ด้วย ถ้านักโทษคนอื่นเห็นห้องขังของเขาจะต้องอิจฉาตายแน่
หลี่จุ่นพอใจมากกว่าเดิม มองชุดนักโทษบนตัวของตัวเองแล้วเอ่ย “เฮ้อ ชุดนักโทษของข้านี้ไม่รู้ว่าใส่มากี่วันแล้ว กลิ่นนี่แย่จริง ๆ เลย”
ผู้คุมวิ่งเหยาะออกไปทันที และนำชุดนักโทษชุดใหม่กลับมา พร้อมพูดว่า
“ท่านอ๋อง ข้าน้อยเตรียมน้ำร้อนเอาไว้แล้ว ท่านอ๋องโปรดรอสักครู่ เอาไว้ท่านอ๋องอาบน้ำแล้วค่อยเปลี่ยนชุดใหม่นะขอรับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...
เรื่องนี้ก็ ok ครับ สนุกดี ขอบคุณadminครับ...
ขอบคุณแอดมินมากครับที่อัปเดทให้อ่าน...