หลิวเซิ่งที่ทีแรกคิดจะเบ่งใหญ่ทุบความกล้าของหลี่จุ่นสักหน่อย กลับถูกหลี่จุ่นบีบจนชักจะจนมุม แผ่นหลังจะผุดเหงื่อเย็นอยู่แล้ว
บ้าไปแล้ว อ๋องนี่จะเอาให้ได้หรือยังไง
ข้ามารดามันบอกแล้วว่าไม่ต้อง ยังจะช่วยให้ได้ มีที่ไหนกัน!
พอเห็นหลิวเซิ่งเริ่มหัวเสีย หลี่จุ่นก็ทำหน้าเป็นมิตร แต่ในใจกลับแสยะยิ้มอยู่
ก็แค่ทหารหยาบกระด้าง ยังคิดจะหืออีกเหรอะ
หาเรื่องใส่ตัว!
ยังกล้าเล่นละครต่อหน้าเขาอีก
“ท่านอ๋อง ข้าต้องทวงความเป็นธรรมให้ท่านแน่!”
จางฟ่างเห็นหลี่จุ่นกัดหลิวเซิ่งไม่ปล่อย จึงพูดเสียงดังขึ้นมาทันที ตัดบทหลี่จุ่น จากนั้นก็หันหน้าหาทุกคน พูดอย่างเคร่งขรึมเสียงดัง
“หลายวันนี้ในกองทัพมีข่าวลือไม่ค่อยดีประมาณหนึ่ง มีคนคิดร้ายต้องการบ่อนทำลาย! วันนี้ท่านอ๋องอยู่ที่นี่แล้ว พวกเจ้าเบิกตาดูให้ชัด ๆ เป็นดังข่าวลือหรือไม่ ท่านอ๋อง...แย่ขนาดนั้นหรือ!”
หลิวเซิ่งโล่งอกเดี๋ยวนั้น ฝีปากอ๋องท่านนี้ร้ายกาจอย่างยิ่ง
ยามนี้ พอได้ยินถ้อยคำของจางฟ่าง ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าก็ให้ความร่วมมือเป็นพิเศษ เบิกตามองหลี่จุ่นอย่างละเอียด
แล้วก็มองกันไปมองกันมา
มันก็เหมือนกับข่าวลือเลยนี่...ดูแล้วเหมือนคนไม่เอาไหนมาก ๆ นี่มันมีอะไรไม่ถูกหรือ
จางฟ่างเห็นสีหน้าทุกคนเปลี่ยนแปลง ในใจพอใจมากขึ้น มองหลินชิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็มองหลี่จุ่นและเอ่ยเสียงหนักอีกครั้ง
“แล้วข้ายังได้ยินข่าวลือที่ไม่เป็นความจริงเอามาก ๆ จำนวนหนึ่ง บอกว่าที่ท่านอ๋องมาครั้งนี้...เพื่อควบคุมกองทัพชายแดนเหนือเรา เรื่องนี้...”
“เรื่องนี้คือข่าวลือทั้งเพ!”
หลี่จุ่นเอ่ยปากฉับพลัน ตัดบทจางฟ่างทันที จากนั้นก็เดินออกมาพูด
“เวลานี้ข้าผู้แซ่หลี่มีความผิดอยู่กับตัว ไม่มีคุณสมบัติรับช่วงอำนาจทหาร เป็นผู้นำกองทัพต่อ! ดังนั้นเรื่องที่เล่าลือบอกว่าข้าจะรับช่วงอำนาจดูแลทหารต่อนั้น คือเหลวไหลทั้งหมด นี่ต้องการจะทำลายข้า นี่คือข่าวลือทั้งเพ! เหล่าทหารทุกท่านอย่าได้หลงเชื่อเรื่องนี้เป็นอันขาด!”
“ข้ามีความสามารถเพียงไรย่อมรู้ตัวดี มิกล้ายุ่งเกี่ยวเรื่องในกองทัพเด็ดขาด หวังว่าทุกท่านจะเข้าใจ!”
พอพูดออกมา ทั้งสนามก็เงียบกริบ
หลินชิงสามคนรู้สึกเหนือคาดทันที คิดไม่ถึงว่าหลี่จุ่นจะออกโรงอธิบายเรื่องนี้ชัดเจนเอง
หรือว่าหมอนี่จะเป็นอย่างที่พูดจริง ไม่ได้มารับช่วงกุมอำนาจทหารต่อจริง ๆ ไม่อย่างนั้น โอกาสดีอย่างนี้ ทำไมไม่ไหลไปตามน้ำล่ะ
ให้ทุกคนรู้ว่าเขามารับช่วงกุมอำนาจทหารต่อนั่นแหละ!
แบบนี้ เอาไว้ให้ราชโองการมาจริง ๆ ให้เขารับช่วงต่อ ทหารจะได้เตรียมใจแล้ว ไม่รู้สึกกะทันหันและรู้สึกรับไม่ได้อย่างรุนแรง
จางฟ่างก็กำลังจะพูดเรื่องข่าวลือที่หลี่จุ่นจะมารับช่วงกุมอำนาจทหารแทนเหมือนกัน ไม่อยากเปิดโอกาสให้หลี่จุ่นได้กุมอำนาจไปตามกระแส จึงอยากให้โอกาสนี้สร้างขวัญทหารให้มั่นคง แต่หลี่จุ่นกลับพูดเองก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...