องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 428

การประลองครั้งใหญ่เริ่มขึ้นแล้ว

เช้าตรู่ กองทัพทหารก็เริ่มการฝึกฝน เสียงดังสนั่นกึกก้อง จนทำให้หลี่จุ่นกับเจ้าหลิวอ้วนตื่นขึ้นมา

เจ้าหลิวอ้วนพึมพำไม่กี่คำก็นอนหลับต่อ

หลี่จุ่นลุกขึ้นมา มองไม่เห็นเงาของอาหยวน จึงร้องเรียกเสียงดัง อาหยวนสวมชุดผู้ชายอย่างคล่องตัวเดินเข้ามาจากข้างนอก

ชุดแต่งกายของผู้ชาย เผยให้เห็นใบหน้ารูปไข่อันผุดผ่องเกลี้ยงเกลาสะอาดตามากยิ่งขึ้น

“ท่านอ๋อง ตื่นแล้วหรือเจ้าค่ะ” อาหยวนรีบเข้าไปช่วยหลี่จุ่นผลัดเสื้อผ้า

เมื่อแต่งกายเสร็จแล้ว หลี่จุ่นก็ถามขึ้นว่า “วันนี้ก็ต้องแข่งประลองแล้ว หลินชิงส่งคนมาแล้วหรือยัง?”

“อืม มาแล้วเจ้าค่ะ เพราะช่วงนี้ยุ่งๆเลยลืมรายงานท่านอ๋อง เลยมารายงานให้นายอ๋องทราบในวันนี้”

หลี่จุ่นยิ้มและถามว่า “คนที่ส่งมาพูดอะไรบ้าง?”

อาหยวนพูดตอบว่า “เขาบอกว่าในกองทหารกำลังขาดแคลนนายพันอยู่พอดี หลินชิงและพวกจึงอยากให้ท่านอ๋องเข้าร่วมงานประลองครั้งใหญ่นี้ เพื่อให้เหล่าทหารได้รู้จักหน่อย จากนั้นก็ให้ท่านอ๋องรับตำแหน่งที่นี้ต่อหน้าทุกคน…”

หลี่จุ่นยิ้มและพูดว่า “เจ้าหลินชินผู้นี้ไม่ธรรมดา”

อาหยวนพูดอย่างกังวลใจ “ท่านอ๋อง ข้าได้ยินว่าการประลองใหญ่จะประลองด้านวิชาวรยุทธ์ เกรงว่า…”

“ไม่รีบ คอยดูสถานการณ์ไปก่อน”

หลี่จุ่นส่ายหน้า และมองดูเจ้าหลิวอ้วนที่ยังนอนหลับอยู่ จึงไม่สนใจเขาและพูดขึ้นว่า “ไป พวกเราไปกันเถอะ”

อาหยวนพยักหน้า และเดินตามอยู่ข้างหลัง

ด้านนอกมีทหารเฝ้ารอหลี่จุ่นอยู่แล้ว เมื่อเห็นหลี่จุ่นเดินออกมา จึงเข้ามาคารวะทันที จากนั้นก็นำทางพวกเขาเดินไปข้างหน้า

ทหารทั้งแสนนายคงจะไม่ได้เข้าร่วมกันหมดทุกคน แต่ว่า เมื่อหลี่จุ่นมาถึงสนามประลอง ทอดสายตามองไปก็เต็มไปด้วยฝูงคนจำนวนมาก คล้ายกับไร่แตงโมนับพันไร่ ดำทะมึนเต็มไปด้วยผู้คน

ตั้งแถวสี่เหลี่ยมหลายร้อยกอง มองแล้วรู้สึกอลังการยิ่งใหญ่สุดขีด

อย่างน้อยก็น่าจะมีหลายหมื่นคน

“ท่านอ๋อง!”

หลินชิงและพวกยืนอยู่บนแท่นสูงต่อหน้าทหารกองใหญ่ เมื่อมองเห็นหลี่จุ่นและอาหยวนมาถึง ทั้งสามก็ลงมาคารวะหลี่จุ่นทันที

“แม่ทัพทั้งสอง กุนซือ ไม่จำเป็นต้องมากพิธี! ” หลี่จุ่นยิ้มและพูดขึ้นฉับพลัน

จากนั้นก็ชำเลืองมองหลินชิงที่ยังมีอาการบาดเจ็บอยู่แวบหนึ่ง และพูดขึ้นว่า

“โอ้ กุนซือ ต้องขออภัยอย่างยิ่ง วันก่อนลงมือหนักไปหน่อย กุนซือไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?”

หลินชิงยิ้มเจื่อยๆ ในใจไม่รู้ว่าด่าทอหลี่จุ่นไปแล้วกี่ชั่วโคตร แต่ใบหน้ากลับทำเป็นยิ้มอย่างใจเย็นและพูดว่า

“ท่านอ๋องสบายใจได้ ข้าน้อยไม่เป็นอะไร ขอบคุณที่ท่านอ๋องอุตส่าห์เป็นห่วง”

เมื่อทักทายกันพอสมควร หลินชิงก็ได้อธิบายถึงเหตุผลที่เชิญหลี่จุ่นเข้าร่วมประลอง แต่เป้าหมายที่จริงคืออะไร ต่างฝ่ายก็ต่างรู้ดีอยู่แก่ใจ

หลี่จุ่นเอ่ยปากถามไปก่อนว่า “ไม่ทราบว่าการประลองใหญ่ครั้งนี้จะประลองด้าน…”

หลินชิงยิ้มและพูดว่า “การประลองใหญ่นี้ ที่เจิ้นเป่ยจะมีการจัดประลองขึ้นในทุกๆปี เพื่อทดสอบวรยุทธ์และกลยุทธ์ของทหาร ครั้งนี้เพราะท่านอ๋องได้มาถึงที่นี่ จึงได้จัดขึ้นก่อนล่วงหน้า เพื่อให้ท่านอ๋องได้เห็นความยิ่งใหญ่อลังการของกองทัพทหารข้า!”