องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 429

แม้ว่าหลินชิงอยากให้หลี่จุ่นประลองหมัดมวย แต่สิ่งที่เขาพูดก็เป็นความจริง มือเท้าไร้ตาจึงอาจจะทำร้ายคนได้ง่าย โดยเฉพาะคนร่างผอมอย่างหลี่จุ่น ถ้าต้องแข่งกับพวกทหาร คงจะต้านทานได้แค่ไม่กี่หมัด

แม้ว่าทหารในกองทัพ มีคนที่เป็นวรยุทธ์ไม่ถึงหนึ่งส่วน แต่ก็เคยผ่านการสู้รบมาหลายปี ทุกๆวันก็ต้องทำการฝึกฝน อีกอย่างแต่ละปีก็ต้องออกไปไล่ล่าต่อสู้กับพวกโจรม้าโจรปล้นสะดมยอย่างต่ำไม่น้อยกว่าสิบครั้ง ต่างผู้ที่เคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วทั้งนั้น

ฉะนั้นแต่ละคนจึงเชี่ยวชาญการสู้รบและห้าวหาญ เวลาต่อสู้ขึ้นมาก็โหดเหี้ยมไม่น้อย คนธรรมดาทั่วไปจะมีใครสามารถสู้พวกเขาได้?

ถึงแม้หลี่จุ่นจะชนะหลินชิงอย่างง่ายดาย แต่ถ้าต้องเจอกับพวกเขา คงไม่มีโอกาสเอาชนะได้อย่างแน่นอน

ฉะนั้นประลองหมัดมวย นั่นคือการล้อเล่นใช่ไหม?

ถ้าเกิดเรื่องไม่ขาดคิดขึ้นมา พวกเขาคงจะรับผิดชอบไม่ไหว

แต่ทว่า!

หลี่จุ่นยิ้มและพูดว่า “กุนซือ วางใจได้ ถึงแม้ว่าข้าจะไม่ใช่ผู้เก่งกาจ แต่ก็พอมีวิชาหมัดมวยติดตัวอยู่บ้าง”

ถึงแม้ท่าทางของเขาจะดูเหมือนไม่เชื่อ

ทันใดนั้นหลินชิงก็หันไปสบตากับจางฟ่าง และมองเห็นแววตาประหลาดใจของอีกฝ่าย

หลินชิงใคร่ครวญอยู่ชั่วคราว ถ้าอยากประลองก็ตามใจเขา เพราะเป็นสิ่งที่เขาอยากเห็นอยู่แล้ว ถึงเวลาก็ค่อยหาคนที่ฉลาดมีไหวพริบดี สามารถควบคุมน้ำหนักการลงมือได้ดีมาประลองกับเขา

สิ่งสำคัญคือต้องให้เขาพ่ายแพ้ต่อหน้ากองทัพทหาร เพื่อให้ทุกคนได้เห็นความไม่เอาไหนของเขา ไม่มีทางที่จะเป็นผู้นำทหารได้ ยิ่งไม่สามารถปกครองทหารได้

เรื่องดีเช่นนี้จะไม่ทำได้อย่างไร?

เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว หลินชิงก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า “ในเมื่อท่านอ๋องมีความคิดเช่นนี้ ก็ไม่มีปัญหา ถึงเวลานั้นข้าจะส่งคนที่สามารถควบคุมการต่อสู้ได้ดี มาประลองกับท่านอ๋องก็แล้วกัน”

หลี่จุ่นพยักหน้า จากนั้นก็พูดว่า “ดี ข้ายินดีทำตามแผนของแม่ทัพทั้งสองและกุนซือ”

ขบวนกองทัพทหารตั้งแถวเสร็จเรียบร้อย หลี่จุ่นก็เดินตามขึ้นไปบนแท่นสูง

“การประลองใหญ่เริ่มต้นขึ้นแล้ว ท่านอ๋องจะต้องรับหน้าที่เป็นนายพันชั่วคราว ในขณะเดียวกันก็ต้องแสดงฝีมือให้เหล่าทหารได้เห็นด้วย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านอ๋อง พวกเราก็เริ่มได้เลย” หลินชิงพูดแสดงความเห็น

หลี่จุ่นพยักหน้า

แต่ละกองขบวนทหารก็ได้เริ่มต้นการประลองวรยุทธ์ การต่อสู้ดำเนินไปอย่างตื่นเต้นดุเดือดอย่างสุดขีด

บรรยากาศยิ่งใหญ่อลังการ ทหารคนแรกที่เดินออกมาอยู่ด้านหน้าของแต่ละกองขบวน จะทำการประลองกับคนที่เดินออกมาข้างหน้าของกองขบวนอีกกองหนึ่ง

สุดท้าย ทหารที่เข้ารอบสิบคน ถ้าโชคดีก็จะได้รับมอบหมายหน้าที่สำคัญ แม้จะโชคไม่ดีก็ยังคงได้รับรางวัลที่มากมาย

ฉะนั้น งานประลองใหญ่ของทุกปี เป็นสิ่งที่ทหารทุกคนคาดหวังอย่างยิ่ง

โดยเฉพาะปีนี้ ข่าวที่ท่านอ๋องจะร่วมประลองได้ถูกแพร่กระจายไปทั่วค่ายทหารตั้งแต่เนิ่นๆแล้ว ฉะนั้นการประลองของทั้งสองถูกจับตามองเป็นพิเศษ ทำให้เกิดความคาดหวังมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม