องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 477

พอหลินชิงได้ฟัง สีหน้าก็ตึงเครียด

สลับกันไปโห่ร้อง ให้อีกฝ่ายไม่ได้นอนหรือ

สมองหลินชิงพลันมีแสงฉายวาบราวกับจับอะไรบางอย่างได้ แต่ก็เหมือนว่าจะจับไม่ได้เหมือนกัน

แต่รู้สึกว่าแผนนี้ของหลี่จุ่นจะร้ายกาจอยู่หน่อย ๆ นะ!

หลินชิงรับคำสั่งทันที

……

ทัพใหญ่ของซือหม่าชิงอวิ๋นปักหลักอยู่บริเวณเทือกเขาชิงเฟิง อยู่ฝั่งตรงข้ามกับกองทัพสามหมื่นของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนที่ปักหลักอยู่ตรงนั้น

แน่นอนว่าเพราะตอนนี้มีความสัมพันธ์เป็นพันธมิตร สองฝ่ายจึงไม่รุกล้ำซึ่งกันและกัน ทัพใหญ่ของซือหม่าชิงอวิ๋นตั้งอยู่ห่าง ๆ ไม่ได้เข้าใกล้

ดึกดื่นค่อนคืน

เวลานี้ซือหม่าชิงอวิ๋นยังหารือเรื่องยุทธวิธีและสงครามกับซือหม่าเหย่ผู้เป็นหลานชายอยู่ กำลังศึกษาแผนที่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“รายงาน!”

จู่ ๆ นอกกระโจมก็มีเสียงรายงานดังขึ้น “ท่านแม่ทัพ จู่ ๆ ทัพใหญ่ของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนก็ถอนทัพ ตรงดิ่งไปทางเหมืองหลวงแล้วขอรับ!”

“หือ!”

สองอาหลานอึ้ง ซือหม่าเหย่เอ่ย “ทำไมจู่ ๆ ก็ไปเล่า ไม่กลัวว่าเราจะโจมตีหรือ!”

ซือหม่าชิงอวิ๋นก็ประหลาดใจอย่างยิ่งเหมือนกัน

ยังไม่ด่วนสรุป หากเดินออกนอกกระโจม

ดังคาด!

ตอนนี้เอง!

หน่วยสอดแนมวิ่งกลับมาด้วยความรวดเร็วและกึ่งคุกเข่ารายงาน

“รายงานท่านแม่ทัพ ด้านหน้าส่งข่าวมา ยามโหย่วสามเค่อ จู่ ๆ เมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนก็ถูกกองทัพใหญ่ลึกลับที่ราวลงมาจากสวรรค์โอบล้อม เมืองหลวงแคว้นเฟิงเฉวี่ยนกำลังเผชิญกับการโจมตีขอรับ!”

“อะไรนะ!”

สองอาหลานตะลึงงัน

มีคนบุกเมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนหรือ!

จริงหรือ!

ใครกันที่เหิมกล้าเช่นนี้

ไม่สิ ใครกันที่คิดแผนนี้ออกมาได้

โจมตีเมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนโดยตรงหรือ