เมืองหลวง
ในห้องทรงพระอักษร
เสิ่นคั่วปรากฏตัวอีกครั้ง เขานำข่าวสารจากทางเหนือมา
“อะไรนะ เจ้าเด็กนั่นโจมตีเมืองหลวงแคว้นเฟิงเฉวี่ยนอีกแล้วหรือ!”
พอหลี่เจิ้งได้ยินว่าหลี่จุ่นเตรียมจะบุกเมืองหลวงแคว้นเฟิงเฉวี่ยนก็นั่งไม่ติดทันที ลุกขึ้นยืนพรวด ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เจ้าเด็กนั่นอยู่เป็นสุขไม่ได้หรือ
เพิ่งจะผ่านมานานแค่ไหนเอง จะตีเมืองหลวงแคว้นเฟิงเฉวี่ยนอีกแล้ว!
บ้าไปแล้วหรือ!
เสิ่นคั่วพิจารณาก่อนจะเอ่ย “ฝ่าบาท ทัพใหญ่ของฮูเถี่ยถูน่าจะจวนถึงเหนือแล้ว ถึงตอนนั้นเกรงว่าแคว้นเฟิงเฉวี่ยนจะร่วมมือกับซือหม่าชิงอวิ๋นโจมตีเมืองเฟิงหั่ว จิ่งอ๋องจะต้องมองเห็นจุดนี้จึงชิงลงมือก่อน ถ้าโจมตีให้ทัพรักษาเมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนกระเจิดกระเจิงได้ ถึงตอนนั้นน่าจะบรรเทาแรงกดดันได้ไม่น้อยพ่ะย่ะค่ะ”
หลี่เจิ้งพยักหน้าอย่างพลันกระจ่าง
เป็นเช่นนั้นจริง!
สงครามทางเหนือเพิ่งจะเริ่มต้นเอง
โจวชิงทางซีเป่ยไม่รู้ว่าจะขึ้นเหนือด้วยหรือเปล่า ถ้าตามขึ้นเหนือด้วย เช่นนั้นทางเหนือจะต้องเผชิญกับวิกฤตอย่างที่ไม่เจอมาก่อน เหตุนี้จึงฉวยโอกาสนี้บุกโจมตีเมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยน เรื่องนี้มีสาเหตุให้อภัยได้
แต่หลี่เจิ้งยังรู้สึกว่าหลี่จุ่นเหน็ดเหนื่อยเกินไป
สองสามวันนี้ เขายังไม่ทันได้สงบสติอารมณ์เลย หลี่จุ่นก็เริ่มออกศึกอีกแล้ว
หลี่เจิ้งกล่าวช้า ๆ “ข่าวที่มาจากทางเหนือ เร็วที่สุดต้องใช้เวลาหนึ่งวันกับอีกครึ่งคืน เช่นนั้นตอนนี้พวกเขากำลังโจมตีแคว้นเฟิงเฉวี่ยนอยู่หรือ”
น้ำเสียงหลี่เจิ้งเปลี่ยนเป็นกังวลเล็กน้อย
เพราะชายแดนทางเหนือมีกำลังพลอยู่แค่แสนนาย ถ้าเกิดเหตุอะไร ผลพวงยากจะคาดคิด
เสิ่นคั่วพยักหน้าตอบ “ทูลฝ่าบาท ประมาณการว่าเวลานี้น่าจะบุกเมืองอยู่พ่ะย่ะค่ะ หรือไม่ก็สิ้นสุดแล้ว...หาทราบไม่”
หลี่เจิ้งพยักหน้า “ชายแดนเหนือราชวงศ์อู่เรามีกำลังพลอยู่แค่แสนนาย ต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ล่อแหลมยิ่งนัก ต้องวางแผนให้เร็วที่สุด ไท่ฟู่ ข้าอยากโยกย้ายทหารจากชายแดนตะวันตกขึ้นเหนือสักห้าหมื่น เจ้าเห็นว่าอย่างไร”
เสิ่นคั่วตรึกตรองก่อนจะตอบ “กำลังพบหนึ่งแสนแปดหมื่นนายของเยียนอ๋องที่ชายแดนตะวันตกเราประจำอยู่ที่ด่านเป่ยเฟิงเป็นเวลานานสามหมื่น เวลานี้แคว้นหลางหลุดจากการโอบล้อมแล้ว แม้กำลังพลของแคว้นหลางจะเหลืออยู่ไม่ถึงหนึ่งในสิบส่วน แต่ยามนี้ดังกิ่งไม้เชื่อมต่อร่วมหายใจ น่าจะร่วมมือกันต่อต้านทัพใหญ่ของโจวชิงได้...ฝ่าบาท กระหม่อมเห็นด้วยที่จะโยกย้ายทหารขึ้นเหนือไปช่วยจิ่งอ๋องกับอัครมหาเสนาบดีจี้พ่ะย่ะค่ะ!”
หลี่เจิ้งยินดี ถามขึ้นทันที
“เช่นนั้นไท่ฟู่คิดว่าจะให้ใครนำทหารห้าหมื่นขึ้นเหนือดี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...