องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 527

ทัวทัวยังมีสติอยู่บ้าง ในใจร้อนรนจนแทบทนไม่ไหว แต่โชคดีที่ตนยังพอมีสติอยู่ ไม่ถึงกับหลงกลอุบายเลยซะทีเดียว เพียงแต่ร่างกายไม่ฟังคำสั่งเท่านั้นเอง

คิดไม่ถึงว่าไอ้หมอนี่จะร้ายกาจถึงเพียงนี้ เผลอแป๊บเดียวก็หลงกลเขาแล้ว นางคลางแคลงใจว่าในเหล้านี้ใส่ยาหรือไม่ ไม่เช่นนั้น ยามปกตินางดื่มเหล้าสลักดอกไม้หนึ่งไหก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เพิ่งดื่มไปไม่ถึงไหเล็ก ร่างกายก็ไม่ฟังคำสั่งเสียแล้ว

“มาๆๆ ชามสุดท้าย แล้วก็กินอาหารเยอะๆ วางใจเถอะ ข้าไม่ใช่คนอย่างนั้น อีกอย่าง เจ้าอย่าเอาแต่ดื่มเหล้าสิ ต้องกินอาหารด้วย มิเช่นนั้นจะเมาเอาหนา”

หลี่จุ่นมองทัวทัวดื่มเหล้าชามสุดท้ายอย่างใจดีมาก จากนั้นคีบอาหารให้นางด้วยตนเอง

คราวนี้ทัวทัวมึนเมาโดยสมบูรณ์แล้ว แม้แต่สติก็เลือนลางอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นหลี่จุ่นดูแลเอาใจใส่เช่นนี้ จู่ๆ นางก็ยิ้มอย่างมีความสุขมากและรู้สึกเบิกบานใจ

ในเวลานี้

อาหยวนและเจ้าหลิวอ้วนถึงตระหนักได้ว่าหลี่จุ่นตั้งใจจะมอมเหล้าทัวทัวตั้งแต่แรก ทันใดนั้นอาหยวนก็รู้สึกผิดเล็กน้อยที่ก่อนหน้านี้เข้าใจหลี่จุ่นผิดไป

เจ้าหลิวอ้วนกลับมองหลี่จุ่นและอาหยวนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยและไม่รู้เรื่องอะไรเลย

เหตุใดอยู่ดีๆ จึงมอมเหล้านางล่ะ

เจ้าหลิวอ้วนไม่ค่อยเข้าใจ

หลี่จุ่นส่งสายตาให้อาหยวนและเจ้าหลิวอ้วน จากนั้นพูดเบาๆ ว่า “พวกเจ้าอย่าได้พูดพล่ามไป ข้าจะถามคำถามนางสักสองสามข้อ”

อาหยวนและเจ้าหลิวอ้วนสบตากันแวบหนึ่ง จากนั้นหยักหน้างึกๆ

หลี่จุ่นหยุดนิ่งชั่วขณะ แล้วรีบสั่งให้องครักษ์หลายคนที่อยู่โต๊ะข้างๆ ระมัดระวัง จากนั้นเริ่มคุยเล่นเรื่อยเปื่อยกับทัวทัว

“ทัวทัว ปีนี้เจ้าอายุสามสิบแล้วหรือ” หลี่จุ่นมีสีหน้าเชิงโน้มน้าว

“เอ๊ะ”

ทัวทัวรีบเอียงศีรษะทันทีพลางมองหลี่จุ่น “ท่านรู้ได้อย่างไร ปีนี้ทัวทัวสามสิบเอ็ดแล้วนะ”

อาหยวนพูดในใจว่าแก่กว่าข้าสามปี ช่างดีเสียจริง

หลี่จุ่นแอบพยักหน้าทันที แล้วถามต่อว่า

“ใครเป็นคนตั้งชื่อให้เจ้า”

“ท่านพ่อท่านแม่ข้าน่ะสิ... เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ท่านพ่อตั้งชื่อให้ข้าว่าซ่าเหริน แต่ท่านแม่บอกว่าไม่เหมือนชื่อของเด็กผู้หญิง... ก็ ก็ ก็เลยตั้งชื่อให้ข้าว่าทัวทัว แต่ชื่อเล่นข้าก็ชื่อทัวทัว ข้าบอกแค่ท่านคนเดียว คนอื่นไม่รู้หรอกนะ"

ทัวทัวกำหมัดแน่น ในเวลานี้นางดูน่ารักมาก

เหมือนเป็นเด็กจริงๆ หากไม่มองว่าเป็นนางก็คงคิดว่าเป็นเด็กน่ารักคนหนึ่งจริงๆ

หลี่จุ่น อาหยวน และเจ้าหลิวอ้วนสบตากันแวบหนึ่ง ต่างก็แอบพยักหน้า