หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นว่า “แม้แต่อัครมหาเสนาบดีจี้ยังเห็นว่าตำแหน่งนี้ดี แล้วศัตรูจะคิดไม่ได้หรือ? ฉะนั้น ข้าจะไม่เลือกทำศึกตรงตำแหน่งนี้”
จี้จงชิง “…”
รู้สึกเหมือนกำลังถูกเด็กคนนี้หลอกด่าว่าตนเองโง่เขลา แต่ก็ไม่มีหลักฐานยืนยัน
“แล้วจอมทัพคิดว่าควรจะเลือกตำแหน่งไหนถึงจะเหมาะสม?” จี้จงชิงถามขึ้น
อาหยวนที่อยู่ข้างๆก็กำลังมองดูหลี่จุ่น นางไม่มีความรู้เรื่องการทำสงคราม ดังนั้นเมื่อหลี่จุ่นปฏิเสธตำแหน่งที่อัครมหาเสนาบดีจี้เลือกมา จึงเกิดความอยากรู้เหมือนกันว่าตำแหน่งที่เขาเลือกนั้นจะเป็นอย่างไร
หลี่จุ่นยืนอยู่ด้านหน้าแผนที่ ชี้ไปทางทิศใต้จากเทือกเขาเฮยสง ที่เรียกว่า หุบเขาหัวเสือจากนั้นก็พูดขึ้นว่า
“ข้าคิดว่าที่นี่เหมาะสมมากกว่า”
ที่ตรงนี้มีลักษณะสูงชัน ตรงกลางมีพื้นที่โล่งไม่ถึงสิบจั้ง(ประมาณ33เมตร)ใช้เป็นทางเดินได้ เหมาะสมที่จะโยนระเบิดมือจากจุดนี้ หรือจะโยนก้อนหินใส่คนก็ได้
นี่เป็นพื้นที่วางกับดักอย่างดี!
จี้จงชิงดูไปดูมา ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วและเอ่ยขึ้นว่า
“ถ้าจะซุ่มโจมตีตรงนี้ ก็เป็นตำแหน่งที่ไม่เลว แต่ถ้ากองทัพสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน จุดนี้อาจจะแคบไปหน่อย ไม่เหมาะกับสงครามกองทัพใหญ่ เหตุใดถึงเลือกตรงจุดนี้ล่ะ? ”
อาหยวนก็รู้สึกสงสัยอย่างมาก
เหตุผลง่ายๆเช่นนี้นางก็เข้าใจได้เหมือนกัน ครั้งก่อนถูกซุ่มทำร้ายตอนขึ้นเหนือ ก็เป็นพื้นที่ลักษณะเดียวกัน กองทัพใหญ่อาจจะแสดงศักยภาพออกมาได้ไม่เต็มที่
หลี่จุ่นหัวเราะเยาะ และเอ่ยขึ้นว่า
“กองทัพสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน? ทำไมข้าจะต้องออกมาเผชิญหน้ากับข้าศึกด้วย?”
“เช่นนี้…” ทันใดนั้นจี้จงชิงก็ไม่รู้จะพูดตอบอย่างไร
ถ้าไม่เผชิญหน้าแล้วจะทำสงครามกันอย่างไร?
ดูเหมือนหลี่จุ่นจะเข้าใจความคิดของเขา จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า
“ท่านอัครมหาเสนาบดีจี้ ท่านต้องจำไว้ว่า ศึกสงครามครั้งนี้เริ่มต้นจากฝั่งข้าที่นี่ ดังนั้นก็จะไม่เหมือนเช่นเดิม! ครั้งนี้ พวกเราจะไม่โจมตีฝ่ายเหนือ และไม่โจมตีฮูเถี่ยถูกับซือหม่าชิงอวิ๋น แต่เป็นฝ่ายพวกเขาที่จะมาโจมตีพวกเรา ฉะนั้นสงครามจะเริ่มขึ้นจากที่ไหนพวกเราเป็นฝ่ายกำหนด! วิธีการแบบไหน ก็ขึ้นอยู่กับความต้องการของพวกเรา!”
จี้จงชิงอึ้งไปชั่วครู่ มองหน้าหลี่จุ่นอย่างงุนงง
หลี่จุ่นมองดูแผนที่ตรงหน้าและเอ่ยขึ้นว่า “จากเหนือลงใต้ นอกจากถนนใหญ่แล้ว ยังมีถนนเส้นเล็กอีกหลายสายที่สามารถเดินทางมาที่เมืองเฟิงหั่ว นี่เป็นการทำสงครามที่ยอดเยี่ยม! ฉะนั้น จากหุบเขาหัวเสือถึงเมืองเฟิงหั่ว ก็เป็นพื้นที่การทำสงครามของพวกเราทั้งหมด!”
หลี่จุ่นตัดสินใจ ใช้สงครามกองโจรกับการรบแบบสายฟ้าแลบเป็นแผนหลักในการทำสงคราม
เลือกบริเวณเหล่านี้ทำสงคราม เพื่อแยกส่วนในการโจมตีศัตรู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...