องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 546

ในเวลานี้ แม้แต่หลี่จุ่นเองก็ให้ความสำคัญขึ้นมาเช่นกัน

แม้ว่าเขาจะส่งหน่วยสอดแนมไปประจำการที่เทือกเขาเฮยสง แต่ถ้าหากฝ่ายตรงข้ามแอบลงมา เช่นการไม่ใช้ถนนสายหลักแต่เลือกใช้วิธีการข้ามภูเขา หน่วยสอดแนมก็จะไม่สามารถหาเจอได้

จี้จงชิงจึงเอ่ยขึ้น "แล้วท่านคิดจะทำอย่างไรเล่า หากเป็นจริงดังว่า เช่นนั้นเราคงลำบากเป็นแน่"

หลี่จุ่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงค่อยเอ่ยขึ้นช้า ๆ "ถ้าอีกฝ่ายแอบลงไปทางใต้ ก็ไม่น่าจะมีทหารม้าจำนวนมากได้ มีคนสักหมื่นสองหมื่นได้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว"

“แม้เพียงหนึ่งหรือสองหมื่นนายก็เป็นอันตรายมากเช่นกัน พวกเราจะประมาทมิได้” จี้จงชิงกล่าวทันที

“แน่นอน”

หลี่จุ่นพยักหน้ารับ “แน่นอนว่ามิอาจประมาทได้ เช่นนั้นแล้ว... ข้าจะส่งคนไปเผาป่าคืนนี้เลย !”

อะไรกัน

จี้จงชิงที่ได้ฟังถึงกับตกตะลึงในทันที !

แม้แต่อาหยวนเองก็มีสีหน้าตื่นตกใจ

คิดจะเผาป่าเยอะขนาดนี้ทิ้งเลยน่ะหรือ...

“ในเมื่ออีกฝ่ายอาจซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ข้าจึงต้องกำจัดความเป็นไปได้นี้ด้วยการเผาป่าเหล่านี้ทิ้งเสีย เป็นวิธีที่แก้ปัญหาได้ในระยะยาว” หลี่จุ่นเอ่ยแล้วก็หัวเราะขึ้นทันที

จี้จงชิงนึกสงสัย จึงเอ่ยถาม "แล้วถ้าเผาไม่ได้เล่า?"

หลี่จุ่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้น "ต่อให้ไม่อาจเผาจนหมดได้ ขอแค่เผาได้ส่วนหนึ่ง ควันหนาทึบเช่นนั้น กองทัพใหญ่ก็จะซ่อนตัวอยู่ได้เช่นไรกันเล่า พวกเขาต้องหลบซ่อนไม่ได้อีกต่อไปแน่นอน"

จี้จงชิงนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงเอ่ยขึ้น "เช่นนั้นก็อย่าได้ล่าช้าไปเลย เราต้องส่งคนไปที่นั่นทันที ! ข้าจะให้จื่อหนิงพาคนไปที่นั่นด้วยตัวเอง !"

หลี่จุ่นได้ยินจึงส่ายหัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "ไม่จำเป็น ข้าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตนเอง"

“อะไรนะ ! มิได้เป็นอันขาด ! เพียงการเผาป่าไม่กี่ส่วน ท่านไม่จำเป็นต้องไปที่นั่นด้วยตัวเอง พรุ่งนี้ท่านยังต้องคุมทัพ ห้ามเหนื่อยจนเกินไปเด็ดขาด” จี้จงชิงรีบพูดทันที

แม้แต่อาหยวนก็ตกใจเช่นกัน

หลี่จุ่นส่ายหัวแล้วอธิบายว่า "ข้ามีเรื่องบางอย่างที่ต้องพิสูจน์ ในเมื่อต้องไปอยู่แล้วก็ถือโอกาสลงมือไปทีเดียว"

“เรื่องนี้...”

จี้จงชิงขมวดคิ้วขึ้นทันที

หลี่จุ่นเห็นดังนั้นจึงเอ่ยขึ้น "อัครมหาเสนาบดีจี้อย่าได้กังวลไปเลย ข้ารู้ความเหมาะสมดี พรุ่งนี้ข้าจะให้ทหารห้าพันนายคุ้มกันนักโทษไป ส่วนข้าจะไปพบกับพวกเขาที่กลางทาง เรื่องในค่ายคงต้องรบกวนอัครมหาเสนาบดีจี้แล้ว”

จี้จงชิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยักหน้ารับ "ได้ เช่นนั้นท่านก็ไปเถิด แต่ต้องระวังให้มาก ตอนนี้ท่านเป็นผู้บัญชาการทัพแล้ว จะเกิดข้อผิดพลาดมิได้เป็นอันขาด"