ซือหม่าชิงอวิ๋นเอ่ยขึ้นว่า “ท่านส่งคนไปนับด้วยตัวเองสิ”
เดิมทีซือหม่าชิงอวิ๋นคิดจะใช้ม้าเพียงแค่หนึ่งพันสองร้อยตัวมาแลกกับตัวพันเซิ่งและเชลยศึก แต่เปลี่ยนความคิดแล้ววางแผนใหม่ ต่อให้แลกแล้วอย่างไร?
ถึงอย่างไรก็จะเปิดศึก ไม่ว่าจะแลกเท่าไร ก็ช่วงชิงกลับมาได้ทั้งนั้น!
เช่นนั้นก็เอาม้ามาหนึ่งพันห้าร้อยตัวเลยก็แล้วกัน!
ยิ่งไปกว่านั้นม้าเหล่านี้ล้วนเป็นม้าศึก ผ่านการฝึกมาก่อน เมื่อถึงเวลานั้นเพียงแค่ผิวปาก ก็กลับมาอย่างรวดเร็วแล้ว มิหนำซ้ำยังให้พลทหารม้าขี่ไปไล่โจมตีทัพศัตรูได้อีกด้วย แบบนี้มันยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวมิใช่หรือ?
ฮูเถี่ยถูเองก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เชิญตามสบาย!”
แต่ทว่า!
หลี่จุ่นกลับหัวเราะและพูดขึ้นชืด ๆ ว่า “ไม่จำเป็น ข้าเชื่อทั้งสองท่าน”
เมื่อเห็นสองจอมทัพฝ่ายศัตรูปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน หลี่จุ่นก็รู้ในทันทีว่าการแลกเปลี่ยนในครั้งนี้ไม่ใช่การแลกเปลี่ยนธรรมดา ๆ ด้วยเหตุนี้อีกฝ่ายคงไม่จบการแลกเปลี่ยนนี้ไปง่าย ๆ ขนาดนั้น
ฉะนั้นนับหรือไม่นับจะมีความหมายอะไร?
ฮูเถี่ยถูกับซือหม่าชิงอวิ๋นพลันประหลาดใจเล็กน้อย
ไม่นึกเลยว่าพ่อหนุ่มคนนี้จะตรงไปตรงมาขนาดนี้ ไม่กลัวว่าพวกเขาจะเล่นตุกติกเลยสักนิด คนแบบนี้ไม่ใช่คนโง่แต่เป็นคนที่มีแผนมากมาย
แต่ว่าก็แค่มารหัวขนคนหนึ่งจะมีแผนอะไรได้?
เดาว่าตาแก่จี้จงชิงนั่นคงสอนมา
จนถึงตอนนี้ทั้งสองคนก็ยังไม่แน่ใจว่าจี้จงชิงจะมาหรือเปล่า ดังนั้นจึงไม่ได้กระทำการบุ่มบ่ามอันใด
ครั้งนี้ที่ระดมผู้คนมาเป็นจำนวนมากมายเช่นนี้ก็เพื่อฆ่าจี้จงชิง ไม่อย่างนั้นก็คงฟันเจ้าหมอนี่ที่อยู่ตรงหน้าไปแล้ว ทว่าให้จี้จงชิงหนีกลับเมืองเฟิงหั่ว เช่นนั้นการมาครานี้ก็เสียเที่ยวแล้ว
จี้จงชิงต่างหากถึงจะน่าหวั่นเกรง ส่วนผู้บัญชาการหุ่นเชิด พวกเขาไม่เห็นอยู่ในสายตาอยู่แล้ว
ก็แค่เจ้าเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น!
“ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็ขอให้ท่านสั่งให้ปล่อยคนสิ!” ซือหม่าชิงอวิ๋นรีบเอ่ยขึ้น
ฮูเถี่ยถูเองก็มองหลี่จุ่นด้วยแววตาที่เย็นชา ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“ปล่อยคน!”
ขอแค่เปิดศึก เขาก็จะฆ่าเจ้าหมอนี่ทันที!
ไม่นึกเลยว่าเจ้าเด็กนี่จะชักสีหน้าใส่ตน ช่างแกว่งเท้าหาเสี้ยนจริง ๆ!
แน่นอนว่าอาหยวนย่อมรับรู้ได้ถึงเจตนาฆ่าของฮูเถี่ยถู จึงรีบเตือนขึ้นมา กระบี่ที่หลี่จุ่นยึดมาจากเมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนในตอนแรกเล่มนั้น ถูกนางกำเอาไว้ในมือแน่น พร้อมชักออกจากฝักมาห้ำหั่นศัตรูทุกเมื่อ!
“ส่งม้ามาก่อน!” หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นชืด ๆ
“ไม่ได้ ปล่อยคนก่อน!”
ฮูเถี่ยถูเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ!
ไม่นึกเลยว่ายังจะกล้าต่อรองกับตนอีก รนหาที่ตายชัด ๆ!
ซือหม่าชิงอวิ๋นเองก็มองหลี่จุ่นอย่างเย็นชา ไม่พูดก็เป็นที่เข้าใจ
“หึ ๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...