องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 598

ที่หลี่จุ่นพูดแบบนี้

แน่นอนว่าเป็นเพราะพี่น้องที่เฝ้าประตูเมืองเมืองเฟิงหั่วต่างก็รู้กันหมดว่าเขากำลังหาตัวเสิ่นจิงหง อีกทั้งแทบจะไม่มีคนจากทางเหนือเข้ามาในเมืองเลยด้วยซ้ำ

ต่อให้มีก็จะถูกสอบปากคำอย่างละเอียด ถ้าเสิ่นจิงหงกลับมาที่เมืองเฟิงหั่วจริง ๆ เขาคงจะรู้เรื่องนี้นานแล้ว

ดังนั้นหากเสิ่นจิงหงต้องการจะกลับเมืองหลวงคงต้องใช้เส้นทางอื่น

เช่น ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือหรือผ่านป่าดงดิบ ตรงไปที่ด่านเหิงกู่แล้วกลับเมืองหลวงจากที่นั่น

แต่ทว่าในป่าดงดิบทางตะวันออกเฉียงเหนือนั้นมีสัตว์ป่ามากมาย แม้แต่นายพรานที่มากด้วยประสบการณ์ก็ไม่กล้าเข้าไป เสิ่นจิงหงไม่ใช่คนโง่ นางไม่มีทางไปทางนั้นเด็ดขาด

ดังนั้นหากไม่ไปเมืองเฟิงหั่วก็คงจะกลับไปทางถนนทิศตะวันตกเฉียงเหนือ...

อืม ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากถนนตะวันตกเฉียงเหนือมากนัก และเป็นไปได้สูงเลยว่าน่าจะลงใต้จากที่นั่น

จงจื่อหนิงเกาหัวโดยไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรผิด ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มไร้เดียงสา

“ท่านอัครมหาเสนาบดีให้...ให้ข้าเรียนรู้จากท่านให้มาก ๆ”

หลี่จุ่นเลิกคิ้วทันทีและพูดว่า “อื้ม สิ่งที่อัครมหาเสนาบดีจี้พูดนั้นถูกต้อง”

เทือกเขาชิงเฟิง

กองทัพเยียนทิ้งโอกาสอันยิ่งใหญ่นี้ไป เพราะเขารู้สึกว่าซือหม่าชิงอวิ๋นก็ไม่สามารถเอาชนะจี้จงชิงจอมเจ้าเล่ห์ได้ และถ้าพวกเขาไปจะต้องติดกับดักของอีกฝ่ายอีกแน่นอน

ถึงแม้จะน่าเสียดาย แต่จะต้องคำนึงถึงความปลอดภัยไว้ก่อน พวกเขาจึงยอมปล่อยโอกาสนี้ไป

ให้ฮูเถี่ยถูไปรับเคราะห์เองเถอะ

“ท่านแม่ทัพ เราได้รับข่าวจากหน่วยสอดแนมว่า เมื่อคืนนี้กองกำลังเจิ้นเป่ยหนึ่งแสนนายบุกโจมตีเมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยน เผาค่ายทหารของแคว้นเฟิงเฉวี่ยน และลักพาตัวเฟิ้งเฉวี่ยนอ๋องไปด้วย!”

ทันทีที่ซือหม่าเหย่ได้ยินข่าว เขาก็ลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ!

ข่าวที่กองทหารเจิ้นเป่ยหนึ่งแสนนายกรีธาทัพออกรบนั้นเป็นเรื่องจริง และฮูเถี่ยถูไม่ได้หลอกลวงเขา!

เพียงแต่!

เยี่ยมจริง!

ไปที่เมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนอีกแล้ว!

นี่มันกี่ครั้งกันแล้ว

ครั้งที่สามแล้วนะ!

เข้าสามออกสามแล้ว!

จี้จงชิงจอมเจ้าเล่ห์นี่สนใจรังของอีกฝ่ายขนาดนั้นเลยหรือ!