องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 633

แต่ทว่า!

จี้จงชิงกลับส่ายหน้าอย่างไร้ซึ่งความลังเล แล้วเอ่ยขึ้นว่า “ข้าไม่ลดตัวไปพนันกับท่านหรอก”

หลี่จุ่น “...”

แม่เขาเถอะ!

ตาเฒ่าผู้นี้ชำนาญการด่าคนจริง ๆ!

ผ่านไปครึ่งชั่วยาม

ภายในกระโจมจอมทัพ

แม่ทัพระดับสูงทุกคนที่อยู่ในทัพ รวมไปถึงจี้จงชิงและหลินชิงต่างมารวมตัวกันอยู่ตรงหน้าหลี่จุ่น

และยังมีหยางเฟิงผู้บังคับกองพันของหน่วยมือระเบิด หลิวซานเองก็มา

“ท่านแม่ทัพทุกท่าน ข้าตัดสินใจว่าจะทำสงครามที่พัวพันกับความเป็นความตายเป็นครั้งสุดท้ายกับทัพแคว้นเยียนของซือหม่าชิงอวิ๋นภายในสิบวัน ศึกนี้ต้องทำให้ซือหม่าชิงอวิ๋นตายให้ได้!”

น้ำเสียงของหลี่จุ่นชืดเย็นชาทว่ากลับแข็งแกร่ง ดวงตากวาดไปบนหน้าของทุกคน ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“แต่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ต้องวางแผนให้ดี ตอนนี้ข้าจะสั่งรายละเอียดต่าง ๆ ลงไป แม่ทัพทุกท่านตั้งใจฟังให้ดีล่ะ!”

“ขอรับ ท่านจอมทัพ!”

“ขอรับ!”

“ท่านจอมทัพรีบสั่งมาเถิด ข้าอยากจะปลิดชีพซือหม่าชิงอวิ๋นไอ้โจรหมานั่นมาตั้งนานแล้ว!”

“...”

ทุกคนต่างเอ่ยปาก

ทว่าบนใบหน้าของหลินชิงกลับเต็มไปด้วยความสงสัย หลี่จุ่นผู้นี้จะใช้วิธีการใดมาล่อให้ซื้อหม่าชิงอวิ๋นลงใต้กัน?

หากเขาเดาไม่ผิด ซือหม่าชิงอวิ๋นผู้นี้คิดจะหนีและไม่ทำสงครามด้วย ยื้อกำลังพลจวนสองแสนนายของพวกเขาไว้ที่ชายแดนเหนือนี้ ให้เวลาทัพแคว้นจ้าวข้ามแม่น้ำได้สำเร็จ

นอกเสียจากว่าจะลงมือจู่โจมก่อน ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้จะจัดการกับซือหม่าชิงอวิ๋นอย่างไร

หลี่จุ่นมองไปที่หวังเซิ่งก่อน แล้วเอ่ยขึ้นว่า

“ท่านแม่ทัพหวัง พรุ่งนี้พอเช้าท่านนำทัพใหญ่หนึ่งแสนนาย มุ่งหน้าไปที่ด่านเฟิงเป่ย ไปช่วยเหยียนอ๋อง!”

“ขอรับ...อะไรนะ?!”

เดิมทีหวังเซิ่งจะพูดว่าขอรับ ทว่าไม่นานก็ตอบสนองกลับมา ใบหน้าพลันเต็มไปด้วยความตกตะลึง อดไม่ได้ที่จะพ่นคำออกมาว่า

“นำทัพใหญ่หนึ่งแสนนายไป...ด่าน ด่านเฟิงเป่ยอย่างนั้นหรือ?”

ในวินาทีนั้น ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็อึ้งไปตาม ๆ กัน!

แม่ทัพทุกคนล้วนมองไปที่หลี่จุ่นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง!

บางคนกระทั่งพูดอยู่ในใจว่าท่านจอมทัพผู้นี้บ้าไปแล้วหรือ?!

โยกย้ายทัพใหญ่หนึ่งแสนนายไป เช่นนั้นจะต้านทานซือหม่าชิงอวิ๋นได้อย่างไรกัน?!