องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 645

ณ เมืองหลวงราชวงศ์อู่

ระหว่างทางไปห้องทรงพระอักษร เสิ่นคั่วที่เอามือทั้งสองที่สอดประสานใต้ชายแขนเสื้อเดินก้าวขาฉับ ๆ ตามหวังเหลียนที่เดินกะเผลก หวังเหลียนจึงเอ่ยเตือน

“ไท่ฟู่ เมื่อวานนี้ฝ่าบาทได้ยินรายงานศึกจากด่านเหิงกู่ สีหน้าไม่ค่อยดีนัก หากท่านมีข่าวร้ายอะไรก็รอดูสีหน้าของบาทก่อนแล้วค่อยรายงานเถิด ช่วงนี้พระพลานามัยของฝ่าบทไม่สู้ดีนัก รับความรุนแรงทางใจไม่ค่อยได้”

เสิ่นคั่วพยักหน้ารับ จนสีหน้าดูเหมือนไร้ซึ่งอารมณ์

ทั้งสองคนมาถึงหน้าห้องทรงพระอักษร หวังเหลียนก็เข้าไปรายงานข่าวทันที

“ฝ่าบาท เสิ่นไท่ฟู่มีเรื่องขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ” หวังเหลียนก้มหัวแล้วเดินเข้าไป เอ่ยรายงานด้วยเสียงเบา

หลี่เจิ้งกำลังฟุบอยู่ที่โต๊ะพอดี

เมื่อได้ยินเสียงของหวังเหลียนก็เงยหน้าขึ้นแล้วเอ่ยขึ้นทันที

“รีบให้ไท่ฟู่เข้ามา !”

“พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท” หวังเหลียนโค้งคำนับแล้วออกไปเรียกเสิ่นคั่วเข้ามาทันที

เมื่อเสิ่นคั่วเข้ามาถึงก็เอ่ยแสดงความเคารพทันที

“กระหม่อมขอถวายบังคมฝ่าบาท”

“ไท่ฟู่ มีข่าวจากทางเหนือบ้างหรือไม่ ?” หลี่เจิ้งเมื่อเห็นเสิ่นคั่วเดินเข้ามาก็เอ่ยปากถามทันที่

ท่าทีของหลี่เจิ้งนั้นดูวิตกกังวลอยู่บ้าง

ก่อนห้านี้มีรายงานข่าวจากด่านเฟิงเป่ยและด่านเหิงกู่เข้ามาว่าการรบนั้นอันตรายยิ่งนัก เล่นเอาหลี่เจิ้งกินไม่ได้นอนไม่หลับ

หากว่าข่าวของทางชายแดนเหนือเองก็เป็นข่าวร้ายเช่นกันก็คงจบเห่เป็นแน่

เสิ่นคั่วเองก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบเอ่ยขึ้นทันที

“กราบทูลฝ่าบาท อัครมหาเสนาบดีจี้ส่งข่าวมาว่า แม่ทัพฝ่ายศัตรูฮูเถี่ยถูได้ถูกแม่ทัพใหญ่จงจื่อหนิงสังหารแล้ว ทัพเฟิงเฉวี่ยนกว่าห้ามหมื่นนายยอมศิโรราบให้แก่ชายแดนเหนือแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ทันใดนั้น

หลี่เจิ้งที่ได้ฟังก็ถึงกับตะลึงงันไป !

เหตุใดจู่ ๆ ถึงถูกสังหารได้เล่า ?

แล้วทำไมถึงมีทัพเฟิงเฉวี่ยนแค่ห้าหมื่นนายเล่า ?

อย่างน้อยก็น่าจะมีถึงหนึ่งแสนนายด้วยซ้ำ !

ถึงแม้ว่านี่จะเป็นข่าวดี แต่หลี่เจิ้งกลับตกใจจนนิ่งอึ้งไป

สีหน้านั้นเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

ไม่กล้าแม้แต่จะเชื่อ

มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว !

“ไท่... ไท่ฟู่... นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ? มีกองทัพเฟิงเฉวี่ยนห้าหมื่นนายยอมเข้าสวามิภักดิ์หรือ ?” หลังหลี่เจิ้งนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง ก็เอ่ยถามด้วยความตกใจ

เสิ่นคั่วพยักหน้าตอบ “เป็นเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ! แต่ว่า...”