องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 649

หน่วยสอดแนมและหน่วยตรวจตราที่ซือหม่าชิงอวิ๋นส่งลงใต้ไปตรวจสอบกลับมาแล้ว พร้อมกับนำข่าวที่น่าตกตะลึงกลับมาข่าวหนึ่ง!

สองวันก่อนกองทัพพิทักษ์อุดรที่อยู่ในเมืองเฟิงหั่วถอยทัพไปแล้ว และทั่วทั้งเมืองเฟิงหั่วก็ถูกปล่อยทิ้งร้างว่างเปล่า หน่วยตรวจตราไปตรวจสอบมาสำเร็จแล้ว

เรื่องนี้ในอดีตเดิมทีก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!

ด้วยเหตุนี้

เรื่องที่เมืองเฟิงหั่วว่างเปล่าเป็นเรื่องจริง ไม่ได้เป็นเรื่องโกหกเลยสักนิด!

เพียงแต่

ราวกับอีกฝ่ายพยายามปิดบังอย่างเต็มที่ บนกำแพงเมืองยังคงมีคนยืนเฝ้าอยู่

เมื่อมีข่าวส่งกลับมา ทั้งทัพใหญ่ก็ต่างตกตะลึงกันเป็นอย่างมาก

“นี่มันเรื่องอะไรกัน? ทำไมจู่ ๆ กองทัพพิทักษ์อุดรถึงได้ถอนทัพออกจากเมืองเฟิงหั่วล่ะ? นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

“นั่นน่ะสิ นี่น่าตกใจสุด ๆ!”

“เมืองเฟิงหั่วที่กองทัพพิทักษ์อุดรอุตส่าห์ปกป้องมาหลายปีขนาดนั้นจู่ ๆ ก็ทิ้งไปทั้งอย่างนี้น่ะหรือ นี่มันล้อเล่นแล้วกระมัง?”

“น่าเหลือเชื่อสุด ๆ!”

“ทัพใหญ่หกหมื่นนายที่ตั้งฐานทัพอยู่ที่เทือกเขาเฮยสงนั่น ตอนนี้ก็อธิบายได้อย่างชัดเจนแล้ว...เพราะภายในเมืองเฟิงหั่วไร้กำลังทหาร ด้วยเหตุนี้อีกฝ่ายจึงได้จัดวางกำลังป้องกันที่เทือกเขาเฮยสง เพื่อเผื่อว่าเมื่อทัพของเราเข้าไปโจมตีอย่างกะทันหัน แล้วจะป้องกันไม่ทัน!”

“ใช่ ต้องเป็นเช่นนี้แน่ ๆ!”

“เพียงแต่ มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ!”

“ท่านแม่ทัพใหญ่ ตอนนี้ต้องไปยึดเมืองเฟิงหั่วมา!”

“ใช่! ตอนนี้ต้องไปยึดเมืองเฟิงหั่วมา!”

“หากไม่ไปตอนนี้แล้วจะรอไปถึงเมื่อไร!”

“...”

แม่ทัพไม่น้อยรีบเสนอให้นำทหารไปยึดเมืองเฟิงหั่วมา!

แต่ทว่า!

สีหน้าของซือหม่าชิงอวิ๋นกลับเคร่งขรึม ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขังว่า

“ในเวลานี้กองทัพพิทักษ์อุดรถอนทัพลงใต้ หนีไม่พ้นสองความเป็นไปได้ หนึ่งคือไปเสริมกองกำลังที่ด่านเหิงกู่และด่านเฟิงเป่ย สองคือล่อให้ทัพของเราจู่โจม เป็นไปได้มากว่าจะเป็นกับดักที่โจรจี้วางเอาไว้...หากส่งกองกำลังออกไปอย่างสะเพร่า เกรงว่าจะต้องเจอเหตุการณ์น่าสลดที่คาดไม่ถึง!”

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของทุกคนก็สงบลงมาในทันใด!