องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 658

หลี่จุ่นพูดทันที

“ท่านผู้นำสาม ในพวกท่านห้าคนใครที่มีวรยุทธ์สูงสุด ไปที่ด้านหน้าและตะโกนท้าทาย!”

เมื่อผู้นำสามได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ก้าวออกมายืนข้างหน้าโดยไม่พูดอะไร และกล่าวว่า

“ท่านจอมทัพ พี่ชายใหญ่ของข้ามีวรยุทธ์สูงสุด!”

ไม่จำเป็นต้องพิจารณาว่าใครมีวรยุทธ์ที่สูงสุดเมื่อต้องมีส่วนร่วมในการต่อสู้ แต่ถึงอย่างไรก็ต้องเป็นพี่ชายใหญ่ ในฐานะพี่ชายคนโตก็ควรต้องแบกรับความรับผิดชอบที่หนักหน่วงเช่นนี้

ผู้นำห้าดูสงบเงียบเล็กน้อย

คนที่มีวรยุทธ์สูงสุดก็คือพี่สามของเขา เพียงแค่ดูรูปร่างของนางก็รู้ พี่ชายใหญ่ผู้น่าสงสารถูกพี่สามหักหลังอีกแล้ว

หม่าหยวนฮั่นอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ผู้นำสาม และปรากฏรอยยิ้มบนริมฝีปาก

หญิงสามที่ดูแข็งแกร่งคนนี้น่าสนใจจริง ๆ

“เอาล่ะ บอกพี่ชายใหญ่ของพวกเจ้าให้ออกไปตะโกนท้ารบศัตรู!” หลี่จุ่นพยักหน้าและสั่งการ

ผู้นำสามรีบบอกพี่ชายใหญ่ของตัวเองทันที สีหน้าของผู้นำใหญ่วูบลงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ แต่หลังจากมองดูหลี่จุ่น เขาก็ทำได้เพียงกัดฟันและถือดาบใหญ่ของเขาไป

“กล้ามาก! ไม่นึกเลยว่าจะกล้าตะโกนท้ารบ!”

ในขณะนั้น

เมื่อซือหม่าเหย่เห็นผู้นำใหญ่เขาเฟิงโหยวเดินออกมาอย่างหยิ่งผยองเพื่อตะโกนท้าสู้ เขาก็กัดฟันด้วยความโกรธและมีสีหน้ามึนตึง!

ซือหม่าชิงอวิ๋นที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็กำลังจ้องมองไปที่หลี่จุ่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!

ไม่นึกเลยว่าจะเป็นผู้บัญชาการคนใหม่ของชายแดนตอนเหนือ!

เด็กน้อยคนนี้ที่มา...ใจกล้ามากจริง ๆ!

ซือหม่าเหย่พูดทันที “ทหาร ขึ้นไปแล้วถ่วงเวลาเขาไว้!”

“ข้าเอง!”

แม่ทัพใหญ่ที่มีขวานยักษ์ลุกขึ้นยืนทันทีและมองดูผู้นำใหญ่เขาเฟิงโหยวด้วยสีหน้าดุร้าย

“ได้ ไป!”

เมื่อซือหม่าเหย่เห็นว่าเป็นหนึ่งในผู้มีฝีมือของกองทัพ และเป็นวีรบุรุษที่กล้าหาญและเก่งกาจในการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงให้อีกฝ่ายลงสนามทันที!

“ย่ะ!”

แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นเหยียนตะโกนเสียงดัง กระโดดออกไปและพุ่งไปทางผู้นำใหญ่เขาเฟิงโหยว ฟาดฟันด้วยขวาน!

แต่ทว่า

เป็นถึงผู้นำใหญ่เขาเฟิงโหยวซึ่งอยู่ทางเหนือมานานหลายทศวรรษ ไม่มีความสามารถ ตะโกนและเริ่มต่อสู้กับอีกฝ่ายทันที ทั้งสองสู้กันไปมาปะทะกันอย่างดุเดือด

“อาเหย่ เคยเห็นชายหนุ่มบนหลังม้านั่นหรือไม่” ซือหม่าชิงอวิ๋นถามขึ้นเบา ๆ ในขณะนี้