องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 666

ทหารม้าเกือบสองพันคน เมื่อถึงตอนเช้า คนที่มาถึงเทือกเขาเฮยสงมีประมาณหนึ่งพันกว่าคนแล้ว

หลี่จุ่นได้ยินมาจากปากของพวกเขาว่า พวกเขาต้องเจอกับการถูกไล่ฆ่า บางคนตายระหว่างสู้รบ บางคนก็โชคดีหนีไปได้ การประลองกับศัตรู ส่วนใหญ่จะแพ้มากกว่าชนะ

อีกฝ่ายมีกำลังต่อสู้แข็งแกร่งมาก นอกจากอาศัยกำลังคนที่มากกว่า ถ้าสู้ตัวต่อตัวทุกคนคงจะต้องย่อยยับไปแล้ว

หลี่จุ่นได้รับรู้ถึงความน่ากลัวของทหารรักษาพระองค์อีกครั้ง และตระหนักได้ว่า “หน่วยรบพิเศษ” มีความสำคัญมากแค่ไหน

ก่อนหน้านี้เขาได้ฝึกฝนสมาคมเทียนตี้ ผลลัพธ์ออกมาไม่เลว แต่ตอนนี้มาใคร่ครวญดู เมื่อลองเปรียบเทียบสมาคมเทียนตี้กับหน่วยทหารรักษาพระองค์ของกองทัพแคว้นเยียน การสู้รบแบบเดี่ยวของอีกฝ่ายทิ้งห่างพวกเขาไปไกลอย่างมาก

เพื่อความสงบปลอดภัยในอนาคต เขาจำเป็นจะต้องฝึกซ้อมหน่วยรบพิเศษขึ้นมาใหม่!

“ไม่รู้ว่ามีคนหนีไปทางเขาเฟิงโหยวหรือไม่ ไม่อย่างนั้น ครั้งนี้ถือว่าสูญเสียอย่างสาหัส”

หลี่จุ่นถอนหายใจหนึ่งที

ทหารม้าสองพันคน กลับมาแค่หนึ่งพันห้าร้อยคน ไม่เพียงแต่สูญเสียกำลังคน แต่ยังต้องสูญเสียม้ารบอีกด้วย!

คาดว่าบางส่วนน่าจะหนีกลับเขาเฟิงโหยว แต่หลี่จุ่นก็คิดว่าคงจะมีไม่เท่าไหร่

“ให้ตายสิ ถูกข้าศึกไล่สังหารแบบนี้ ช่างน่าโมโหจริงๆ!” เจ้าหลิวอ้วนตะโกนด่าทอ

สีหน้าเหล่านักรบดูไม่ค่อยสู้ดีนัก

พวกเขาเคยชินกับการติดตามหลี่จุ่นและชนะการทำศึก ชินกับการกลั่นแกล้งข้าศึกให้หัวหมุน ตอนนี้ถูกข้าศึกไล่ฆ่ามาทั้งคืน อารมณ์ที่แตกต่างกันแบบนี้ช่างทรมานใจยิ่งนัก

หลี่จุ่นเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา จึงเอ่ยขึ้นทันทีว่า

“ชนะหรือแพ้เป็นเรื่องปกติของการสู้รบ ไม่มีใครสามารถชนะไปตลอดหรือไม่เคยโจมตีสำเร็จเลยสักครั้ง ไม่มีสิ่งไหนที่ยากเกินความพยายามของเราที่จะทำได้ พวกเราจำเป็นจะต้องปรับอารมณ์และท่าทีของตนเอง เผชิญหน้าสู้ต่อไปอย่างกระตือรือร้น”

“มิหนำซ้ำ ครั้งนี้ใช่ว่าพวกเราจะพ่ายแพ้ จำนวนคนสองพันบุกโจมตีฐานทัพข้าศึกนับแสนคน สุดท้ายยังหนีรอดกลับมาได้ เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจและชื่นชมอย่างมาก”

“จริงด้วย จอมทัพพูดได้ถูกต้อง!”

“ใช่ จอมทัพพูดได้มีเหตุผล!”

“ใช่แล้ว ถูกไล่สังหารแค่คืนเดียวเท่านั้น? พวกเราถอยทัพมาแค่ชั่วคราว ไม่แน่ว่าอาจจะทำให้ตระกูลซือหม่าตายไปแล้ว!”

“ฮาๆๆ พูดได้ถูกต้อง”

“…”

ทหารที่คิดในแง่ดีพูดคล้อยตามคำพูดของหลี่จุ่น เหล่านักรบมีความกระตือรือร้นขึ้นมา ทำให้ความอัดอั้นโมโหได้รับการบรรเทาและปลดปล่อย