เขาเฟิงโหยว
เมื่อถึงช่วงค่ำ พวกหลี่จุ่นก็มาถึงได้สำเร็จ
จูเหล่าซานและผู้นำทั้งห้าแห่งเหขาเฟิงโหยวเองก็เพิ่งมาถึงไม่นาน พวกเขาเดินทางมาสองวันสองคืน เหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก ไม่เหมือนพวกหลี่จุ่นเขาที่เดินทางโดยการขี่ม้า พวกเขาพึ่งกำลังขาล้วน ๆ
แต่เมื่อหลี่จุ่นมาถึง พวกเขาก็ยังไม่วายไม่แยแสความเหน็ดเหนื่อย รีบลงจากเขามาต้อนรับ มารับพวกหลี่จุ่นขึ้นเขาไปด้วยตนเอง
“ท่านจอมทัพ มีสหายกลับมาก่อนหน้าก้าวหนึ่งแปดสิบกว่าคนแล้ว กำลังพักผ่อนอยู่บนภูเขาขอรับ”
เพิ่งจะขึ้นมาบนเขาจากสะพานแขวน จูเหล่าซานก็รีบเอ่ยขึ้นมา
เพิ่งจะแปดสิบกว่าคนเองอย่างนั้นหรือ?
หลี่จุ่นพลันขมวดคิ้วเป็นปมแน่น
หากตอนนี้ยังไม่ถึงเขาเฟิงโหยว เช่นนั้นส่วนมากที่เหลือก็ท่าจะรอดกลับมายาก
ในใจของหลี่จุ่นเคร่งเครียดอยู่เล็กน้อย
ซึ่งก็หมายความว่าทหารสองพันนาย สุดท้ายกลับมาได้หนึ่งพันห้าร้อยแปดสิบกว่านาย สละชีพไปสี่ร้อยกว่านาย มิหนำซ้ำล้วนยังเป็นทหารม้าอีก พวกเขาสละม้าศึกนั่นก็ย่อมถือว่าเป็นการสูญเสียเช่นกัน
กระทั่งหนึ่งในนั้นยังมีบางส่วนที่เป็นสหายอยู่ในหน่วยมือระเบิดอีกด้วย!
ราคาที่ต้องจ่ายนี้เยอะอยู่เล็กน้อย
ถึงอย่างไรเขาก็นับว่าประเมินทหารรักษาพระองค์ชุดนี้ของอีกฝ่ายผิดไป จึงทำให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้
ในใจของหลี่จุ่นยิ่งเคร่งเครียดขึ้น
เขาเดินทัพอย่างรอบคอบตลอด ฉะนั้นจึงกระทำการณ์ใหญ่โดยคิดว่าคุ้มค่าที่จะทำ ทว่าสุดท้ายแล้วนี่ก็นับว่าเป็นการสูญเสียครั้งหนึ่ง
บาดเจ็บล้มตายอย่างไร้ความจำเป็นที่เกิดขึ้นจากการพลาดหนึ่งครั้งมีมากมายเช่นนี้ นี่ช่างเป็นราคาที่เสมือนเลือดจริง ๆ
“ท่านจอมทัพ ท่านเหนื่อยแล้วใช่หรือไม่? ข้าให้คนไปปัดกวางห้องให้ท่านเรียบร้อยแล้ว!”
ผู้นำสามเองก็รีบขึ้นมารับหน้าเช่นกัน เขาทักทายอย่างเป็นมิตร
สองวันมานี้จูเหล่าซานแย่งเป็นจุดสนใจมาตลอด ในสายตาหลี่จุ่นตำแหน่งของจูเหล่าซานพุ่งขึ้นลูกเดียว กลับกันผู้นำสามได้รับการเมินเฉยอยู่เล็กน้อย
แน่นอนว่าผู้นำสามย่อมไม่สบายใจเป็นอย่างมากอยู่แล้ว
ถ้าอยู่ข้างนอกละก็ หากถูกแย่งจุดสนใจไปนางเองก็ทำอะไรไม่ได้ แต่บนเขาเฟิงโหยวแห่งนี้ ในอาณาเขตบ้านของตัวเองเจ้ายังแย่งไปอีกหรือ?
เช่นนั้นช่างเป็นอย่างที่ว่าทำเรื่องผิดครรลองครองธรรมสวรรค์ย่อมไม่ยอมรับจริง ๆ!
ผู้นำสามย่อมนั่งดูเฉย ๆ ไม่สนใจไม่ได้!
ต่อให้ผู้นำสามอย่างจะนั่งลงมองดูเฉย ๆ ไม่แยแส เช่นนั้นเหล่าผู้นำเองก็คงไม่ตกลงหรอก
ผู้นำสามตกกระป๋อง เช่นนั้นก็เท่ากับพวกเขาห้าจอมโจรแห่งเขาเฟิงโหยวก็จะตกกระป๋องไปด้วย!
เช่นนั้นในภายภาคหน้าเขาเฟิงโหยวนี้ใครจะเป็นคนตัดสินใจกัน?
แน่นอว่าต้องเป็นจูเหล่าซานแน่ ๆ!
เป็นเช่นนี้ผู้นำจะตอบตกลงได้อย่างไรกัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...