องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 678

ดวงอาทิตย์ตกลงเหนือภูเขาทางทิศตะวันตก

กองทัพแคว้นเหยียนที่ยิ่งใหญ่หนึ่งแสนนาย ธงโบกสะบัด ล้อมประชิดเมืองราวกับปกคลุมท้องฟ้าและบดบังแสงจากดวงอาทิตย์!

ซือหม่าชิงอวิ๋นนั่งอยู่บนรถเข็นและถูกผลักไปข้างหน้ากองทัพ เขามองไปยังประตูของเมืองเฟิงหั่วที่เปิดกว้างอยู่และชายชราในชุดขาวที่กำลังดื่มเหล้าและดีดพิณอยู่บนกำแพงเมือง

ขมวดคิ้วเล็กน้อย!

กล้าดีอย่างไรถึงต้อนรับพวกเขาแบบนี้

ไม่ได้เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาเลยจริง ๆ!

“ฮ่า ๆ ๆ”

กองทหารหนึ่งแสนนายบุกประชิดเข้ามา แต่จี้จงชิงที่อยู่บนกำแพงเมืองกลับหัวเราะเสียงดัง ลุกขึ้นยืนและทักทายซือหม่าชิงอวิ๋น

“ด้านล่างคือแม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพแคว้นเหยียนแม่ทัพซือหม่าชิงอวิ๋นอย่างนั้นหรือ ข้าจี้จงชิงรออยู่ตรงนี้มานานแล้ว!”

เป็นธรรมดาที่ซือหม่าชิงอวิ๋นจะไม่เข้าใจ

เขาสงสัยว่าคนที่อยู่บนกำแพงเมืองคือจี้จงชิงหรือไม่

จากข้อมูลที่มี จี้จงชิงน่าจะอายุมากแล้ว

ซึ่งตรงกับชายชราที่อยู่ตรงหน้า

ในขณะนี้

ทหารในกองทัพที่เข้าใจภาษาราชวงศ์อู่ก็แปลให้ทันที

เมื่อซือหม่าชิงอวิ๋นได้ยินว่าโจรเฒ่าที่อยู่บนกำแพงฝั่งตรงข้ามนั้นคือคนที่เขาเกลียดเข้ากระดูก การแสดงออกทางสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันทีและบึ้งตึงเป็นอย่างมาก

ซือหม่าชิงอวิ๋นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“บอกเขาไปว่าข้าเอง! ให้เขารีบลงมาตายเร็ว ๆ ข้าอาจพิจารณาเหลือศพไว้ให้ทั้งร่าง ไม่อย่างนั้นกองทัพของข้าหนึ่งแสนนายจะบดขยี้เมืองเฟิงหั่วในคืนนี้!”

“ขอรับ!”

ล่ามรีบนำไปถ่ายทอดต่อทันที

จี้จงชิงที่อยู่บนกำแพงเมืองฟังแล้วหัวเราะอย่างมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม และพูดเสียงดัง

“ซือหม่าเฒ่า ข้ามีเรื่องแค้นเคืองอันใดกับเจ้าถึงต้องให้ข้าลงไปตาย ช่างเป็นการแสดงความกล้าหาญที่ยิ่งใหญ่! แต่ข้าได้เปิดประตูเมืองไว้แล้ว เจ้าเข้าเมืองได้เลยในตอนนี้ เจ้ากล้าหรือไม่”

แค่ซือหม่าชิงอวิ๋นเปิดปากก็ขอให้เขาไปตายแล้ว จี้จงชิงจะทนได้อย่างไร

เขาเป็นถึงอัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวาของราชวงศ์อู่ และเป็นอัครมหาเสนาบดีที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก แต่อีกฝ่ายกลับไม่ไว้หน้าเขาเลย!

ถ้าอย่างนั้นก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจและเรียกอีกคนว่าซือหม่าเฒ่าไปเลย!

ล่ามของทัพแคว้นเหยียนก็เป็นคนที่น่าสนใจเช่นกัน ไม่ว่าจี้จงชิงหรือซือหม่าชิงอวิ๋นจะต่อว่าอะไร เขาก็ไม่พลาดแม้แต่คำเดียว แถมยังเพิ่มการแสดงออกทางสีหน้าและน้ำเสียง ทำให้สงครามการด่าทอครั้งนี้ประสบความสำเร็จ!

แม่ทัพใหญ่จากทั้งสองฝ่ายเริ่มเปิดฉากด่าทอกันต่อหน้าขบวนทัพ

แต่ทว่าซือหม่าชิงอวิ๋นก็เป็นเพียงผู้บัญชาการทหารเท่านั้น จะเอาชนะจี้จงชิงผู้มีฝีมือทางด้านงานเขียนได้อย่างไร