องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 705

หลี่จุ่นกำลังนำทัพใหญ่หนึ่งหมื่นนายแห่งเขาเฟิงโหยว ยามกลางคืน เมื่อมาถึงยังเนินซงเหย่ก็มารวมกับทัพใหญ่หนึ่งหมื่นนายของหวังเซิ่ง

ครั้นหวังเซิ่งเห็นว่าหลี่จุ่นมาแล้ว ก็รีบเข้ามาถามว่า

“ท่านจอมทัพ เหล่าแม่ทัพเตรียมตัวพร้อมแล้ว จะโจมตีบุกเข้าไปในเมืองเฟิงหั่วเมื่อไรหรือ?”

หลี่จุ่นเอ่ย “แม่ทัพหวัง ข้าให้หน่วยสอดแนมคอยสอดส่องการเคลื่อนไหวในเมืองอยู่ตลอดเวลา ใช้แสงไฟเป็นสัญญาณ ออกคำสั่งโจมตีเมือง!”

“แสงไฟอย่างนั้นหรือ?”

หวังเซิ่งพลันอึ้งไป

แสงไฟอะไรกัน?

แสงไฟมาจากไหน?

เหตุใดจึงฟังไม่เข้าใจ?

เมื่อเห็นหวังเซิ่งฉงนงงงวย ทว่าหลี่จุ่นกลับยิ้ม และไม่ได้อธิบายให้เข้าใจ

เพียงแต่ให้หวังเซิ่งรอดูต่อไปก่อน

จากนั้นหลี่จุ่นก็ให้คนตั้งกระโจมจอมทัพของตัวเองให้เรียบร้อย ก่อนจะเริ่มดูแผนที่การเดินทัพ

ทว่า

แผนที่ที่เขาดูนั้นกลับเป็นแผนที่การเดินทัพของทางด่านเฟิงเป่ย ไม่ใช่ของชายแดนเหนือ

หลี่จุ่นมั่นใจว่าคืนนี้จะต้องได้เมืองเฟิงหั่วมา และเผด็จศึกซือหม่าชิงอวิ๋นให้สิ้นซาก!

ต่อจากนั้นในวันข้างหน้าก็จะยกทัพไปที่ด่านเฟิงเป่ย และทำศึกกับโจวชิงอย่างเป็นทางการ!

ด้วยเหตุนี้จึงไม่จำเป็นต้องกังวลใจจนเกินไป!

ส่วนทางด่านเหิงกู่ แม้สถานการณ์จะกระชั้นชิดจวนตัว แต่นั่นเป็นอาณาเขตของเจิ้นเป่ยอ๋อง ขอแค่ตัวเขาจัดการเรื่องสงครามที่ชายแดนเหนือและด่านเฟิงเป่ย ถึงเวลานั้นต่อให้ทัพใหญ่ของแคว้นจ้าวข้ามแม่น้ำได้สำเร็จ แล้วจะมีประโยชน์อะไร?

ถึงเวลานั้นทัพใหญ่ทั้งหมดของราชวงศ์อู่ต่างก็ต้องไปสนับสนุนด่านเหิงกู่ เช่นนั้นแล้วทัพใหญ่ของแคว้นจ้าวเองก็ต้องพ่ายแพ้ไปอย่างไม่ต้องสงสัย!

เดิมทีก็ไม่ต้องเป็นกังวลใจอะไรอยู่แล้ว

ส่วนเหตุใดแคว้นจ้าวจึงยกกำลังทหารทั่วทั้งแคว้นมาจู่โจมราชวงศ์อู่ เหตุผลในเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่ตัวเองจะห่วงได้?

และเขาเองก็คร้านจะห่วงแล้ว

หลี่จุ่นคิดทางหนีทีไล่ของตัวเองเอาไว้เรียบร้อยแล้ว!

เขาคิดจะหยิบยืมสิ่งที่หายลับไปจากสายตาของทุกคนอย่างสิ้นเชิง เช่นนั้นเรื่องที่หลี่เจิ้งคิดจะควบคุมตัวเอง ไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นเลย

“ท่านเตรียมแผนการอะไรเอาไว้ในเมืองเฟิงหั่วกันแน่?”

ท้ายที่สุดแล้วหม่าหยวนฮั่นที่ในใจเต็มไปด้วยความสงสัยก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากถามขึ้นมา

หลี่จุ่นมองเขาทีหนึ่ง ก่อนจะหรี่ตายิ้มแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“หลุมใหญ่หลุมหนึ่ง”