องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 706

เข้าสู่ช่วงกลางดึกแล้ว

จงจื่อหนิงกำลังเช็ดทวน เตรียมตัวออกศึก

จี้จงชิงสั่งลงไปทั้งทัพใหญ่แล้ว บอกว่าคืนนี้จะเริ่มประจัญหน้ากับทัพใหญ่ของซือหม่าชิงอวิ๋น ขอให้ทัพใหญ่เตรียมตัวทำศึกให้ดี

จงจื่อหนิงกลั้นไม่ไหวอยู่ตั้งนานแล้ว เขาเช็ดทวนยาวในมือไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“เกิดเพลิงไหม้แล้ว! เกิดเพลิงไหม้แล้ว!”

จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงตะโกนดั่งลั่นมาจากด้านนอก จงจื่อหนิงอึ้งไปในทันใด

เกิดเพลิงไหม้อย่างนั้นหรือ?!

แย่แล้ว!

เขายกทวนขึ้นมาได้ก็พุ่งตัวออกไปเลย ทว่ากลับเห็นหน่วยสอดแนมจากเมืองเฟิงหั่วขี่ม้าไปพลางตะโกนและมุ่งหน้าไปยังกระโจมจอมทัพ!

“ท่านอัครมหาเสนาบดีขอรับ เมืองเฟิงหั่วเกิดเพลิงไหม้แล้วขอรับ!”

หน่วยสอดแนมพลิกตัวลงจากม้า ก่อนจะเดินหน้าขึ้นมาทำความเคารพและพูดขึ้น

จี้จงชิงได้ยินเสียงจึงออกมาตั้งนานแล้ว เมื่อได้ยินดังนั้น ก็พลันตกตะลึงไปในทันใด ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างเสียงดังลั่นว่า

“แม่ทัพใหญ่จงอยู่ที่ใด?”

“ข้าอยู่นี่!”

จงจื่อหนิงรีบพุ่งตัวออกมาข้างหน้า กึ่งคุกเข่าน้อมรับคำสั่ง!

“รีบนำทัพขึ้นเหนือไปยังเมืองเฟิงหั่ว แล้วกวาดล้างทัพใหญ่ของแคว้นศัตรูซะ!” จี้จงชิงพูดสั่งอย่างเคร่งขรึม

เมื่อจงจื่อหนิงได้ยินดังนั้น สีหน้าก็พลันปลื้มปีติขึ้นมา ก่อนจะรีบเอ่ยขึ้นว่า

“ขอรับ ข้าน้อมรับคำสั่ง!”

เพียงแต่เมืองเฟิงหั่วนี่ทำไมถึงได้เกิดเพลิงไหม้ได้ล่ะ?!

นี่มันเยี่ยมยอดไปเลย หากเมืองฟิงหั่วนี่ไฟลุกขึ้นมา ก็ไม่มีทางที่จะลุกลามได้

แต่ในช่วงเวลานี้จะมามัวแต่สนใจเรื่องพวกนี้ไม่ได้ จงจื่อหนิงรีบพลิกตัวขึ้นมาในทันใด ก่อนจะโยกย้ายกำลังทหาร นำทัพใหญ่ขึ้นเหนือไปด้วยความเร็วดุจดั่งเปลวเพลิง!

เมื่อจี้จงชิงที่อยู่หน้าประตูของกระโจมจอมทัพเห็นทัพใหญ่ออกไป ในขณะนี้เองถึงได้พูดด่าขึ้นอย่างเดือดดาล

“ไอ้เด็กสารเลว ไม่นึกเลยว่าจะเผาเมืองเฟิงหั่วเสียเลย! นี่น่ะหรือแสงไฟที่เป็นสัญญาณ! น่าแค้นยิ่งนัก น่าแค้นจริง ๆ! ข้ากลับไปเมืองหลวงเมื่อไรนะจะเขียนรายงานเรื่องเจ้าหนึ่งเล่มไปเลย!”

ใช่แล้ว!

หลุมใหญ่ที่หลี่จุ่นให้ซือหม่าชิงอวิ๋นขุด ก็คือการฉวยโอกาสเผาเมืองเฟิงหั่ว ในตอนที่ทัพใหญ่ของซือหม่าชิงอวิ๋นเข้าไปบุกยึดเมืองเสียเลย!

ด้วยเหตุนี้ ซือหม่าชิงอวิ๋นจึงไม่ได้เจอกับดักอะไร และไม่ได้พบความผิดปกติอะไร จึงบุกเข้าไปด้วยความสบายใจ

สุดท้าย...

นี่ไม่ต้องพูดอะไรมากเลย

ในจังหวะนี้เอง!